پروا مکن ز برق اي هم بْغض
سر برکش اي کمر خميده به زير بار ظلم
بنگر که ناکسان چه نابجا نشسته اند
و ببين که جولانگه حراميان از تهي چه سرشار است
هم ميهنان! هر چند که از اواخر دوران سلطنت قاجاريان يعني بلافاصله پس از پيروزي انقلاب مشروطه براي نخستين بار در کشور ما هم برگزاري انتخابات رسميت يافت ولي بجز دوران ناکام نهضت ملي و نيز انتخابات نافرجام رياست جمهوري، هرگز هيچ انتخابات ديگري در ايران کورسويي از آزادي و کوربوئي از انصاف را به کام ما ننشانده است. به جرأت ميتوان گفت که در دهه هاي اخير، صوري ترين انتخابات در تاريخ کشور پس از بر کشيدن هاي وقيحانه خامنه اي خون آشام و رفسنجاني؛ تحميل کفتاري بنام احمدي نژاد بر شانه هاي فرسوده از ستمِ مردمِ بپاخواسته ميهن بوده است. اينک نيز رژيم مستأصل خامنه اي که بعلت فساد و تباهي مستمر همواره حتي اصلي ترين شرکاي خود در جنايات 38ساله را رد صلاحيت نموده و در عرصه نمايش هاي انتخاباتي اين دوره بوضوح گوي رذالت را از همه پيشينيان خود ربوده است. هم ميهنان ، مادام که موهبت دمکراسي در کشور پديدار نيامده و جامعه ايراني در مسير نيل به اسقرار يک جامعه دمکراتيک قرار نگرفته باشد؛ اينگونه خيمه شب بازي ها و عروسک گرداني هاي ادواري تحت عنوان پوشالي انتخابات ادامه خواهد داشت. زيرا هر چند که در دنياي امروز کسب مشروعيت سياسي از طريق برگزاري انتخابات هاي عمومي بصورت يک اصلِ پذيرفته شده جهاني درآمده؛ ولي رژيم هاي استبدادي ضمن تبعيت صوري از اين اصل از آن براي رنگ کردن مردم و بزک کردن خود سوء استفاده مي نمايند.
هم ميهنان بر حسب ضرورتهاي تاريخي لازم است که براي تحول به يک جامعه دمکرات ابتدائآ آزادي هاي از دست رفته خود را مجدانه بازيابي نماييم تا پس از تشکيل مجلس مؤسسان براي تدوين ساختارهاي سياسي حقوقي نوين، بتوانيم حاکميت غيرقابل برگشت مردمان سراسر کشور بر سرنوشت خود را تحقق بخشيم. بنابراين ضمن تحريم نمايش هاي انتخاباتي رژيم و تقبيح هرگونه مشارکت تماشاچيان مزدور، مأمور، مجبور و يا فريب خورده در تأتر خياباني 29 ارديبهشت 96 از همگان مي خواهم که در مبارزه براي به پيروزي رساندن انقلاب سوم يعني انقلاب دمکراتيک ايرانيان هر چه کوشاتر مبارزين سياسي و مجاهدين انقلابي را ياري رسان باشند. زنده باد ايراني. پاينده باد ايران- ارژنگ داودي. زنداني سياسي در تبعيد. زندان مرکزي زابل. ارديبهشت
