خبرگزاري فارس(رژيم) ۲۳/۲/۹۶ : « به نقل از پايگاه مرکز اسناد انقلاب اسلامي؛ حسن روحاني در کتاب خاطرات خود که توسط مرکز اسناد انقلاب اسلامي چاپ شده است در مورد الزامي کردن طرح حجاب در ارتش در سال 57 مي گويد: طرح مسئله پوشش و حجاب زنان در اسفند 1357 بدون مشکل نبود و تا مدت ها مسؤلين را به خود مشغول کرد.
پس از 22بهمن که سازمان ها و ادارات دولتي کار خود را آغاز کردند و مدارس نيز از اواسط اسفند به فعاليت پرداختند، شمار زيادي از خانم هاي کارمند و دانش آموزان دختر، بدون حجاب و با سر برهنه در ادارات و سازمان هاي دولتي حاضر مي شدند و در ميان آن ها، گاهي زنان با حجاب در اقليت بودند....به هر حال اول بار، علماي قم به بي حجابي زنان اعتراض کردند و گفتند: در حکومت اسلامي همه زنان بايد با حجاب باشند. امام نيز در يکي از بيانات خود به لزوم حجاب براي زنان اشاره کردند و همين باعث شد، عده اي از زنان بي حجاب در خيابان ها تظاهرات کنند و در مقابل کاخ دادگستري و نخست وزيري تحصن نمايند.
در اين هنگام نيز آقاي طالقاني پاي پيش گذاشت و سخناني درباره حجاب ابراز کرد و گفت: حجاب اجباري نداريم و خانم ها بايد خودشان حجاب را انتخاب کنند ....گروهک ها و مجاهدين خلق هم اطلاعيه مي دادند که حجاب نبايد اجباري باشد. در دولت موقت هم بحث بود که آيا حجاب بايد اجباري شود يا نه. خلاصه همان طور که اشاره کردم، آقاي طالقاني در سخنراني خود گفت: ما نمي توانيم زنان اهل کتاب را مجبور به پذيرفتن حجاب کنيم، ولي مسلمانان را مي توانيم تشويق کنيم که حجاب داشته باشند و در هر صورت نبايد کسي را به زور با حجاب کنيم. با وجود اين، در ستاد ارتش با دوستان تصميم گرفتيم حجاب را الزامي کنيم، که آغازي براي وزارتخانه ها و ادارات دولتي باشد......
در وزارتخانه ها و سازمان هاي دولتي و حتي صدا و سيما نيز به تدريج حجاب عملي شد و همه زنان با روسري از خانه بيرون مي آمدند. البته در روزهاي رفراندوم هنوز شماري از زنان بي حجاب بودند و با سر برهنه در پاي صندوقهاي راي حاضر شدند، ولي اين معضل اجتماعي خيلي زود جمع و جور شد و به سامان مناسبي رسيد ».
