تحریم نمایش انتخابات و شعار نویسی گسترده
در آستانة نمایش انتخابات شاهدیم که سردمداران رژیم از همه‌دار و دسته‌ها و جناحها، پیاپی به صحنه می‌آیند و کاسه گدایی به دست، در پی بالا بردن آمار شرکت‌کننده در این خیمه‌شب بازی هستند. جالب اینجاست که بیشتر آنها از شرکت گسترده و پرشور در این نمایش هم دم می‌زنند. موضوعی که یک تناقض جدی را برجسته می‌کند: التماس برای شرکت مردم و ادعای شرکت گسترده!
تناقض بارزی که گویا این نمایش انتخابات شده است یک دکان برای رژیم که از یک طرف مدعی رونق کسب و کار و فراوانی مشتری است از طرف دیگر دائم ایستاده بر در دکان و برای جلب مشتری فریاد می‌زند.
این صحنة این روزهای رژیم است. از یک طرف شاهدیم که سران و کارگزاران نظام دم از شرکت گسترده در نمایش انتخابات می‌زنند، اما از طرف دیگه هر روز به صحنه می‌آیند برای شرکت مردم التماس می‌کنند!
از خود خامنه‌ای که روز 20 اردیبهشت به صحنه آمد و التماس کرد: «اگر مردم در انتخابات حضور یابند... قطعاً انتخابات مایه آبرو و عزت نظام جمهوری اسلامی خواهد شد». یا آملی لاریجانی، سردژخیم قضاییه نظام روز 25اردیبهشت گفت: «ما همه مسئولیم، وظیفه داریم... پای صندوقهای رأی حضور پیدا کنیم. کسانی که واجد شرط سنی هستند و صلاحیت دادن رأی دارند، انشاالله با دادن رأی کمک کنند».
کاسه گدایی به دست گرفتن برای جمع کردن رأی خاص «مقام عظمای ولایت» نیست، کارگزاران دست چندم نظام هم به همین شغل شریف مشغولند. مثلاً بختیاری، فرماندار رژیم در اراک روز 26اردیبهشت با التماس به مردم گفت: «همه کسانی که به سرنوشت کشور حساس هستند... پای صندوقهای رای» بیایند! آن‌روی سکة این التماس‌ها تهدید و دجالگری آخوندهای حوزه قم است که به صحنه آمده و حضور در نمایش انتخابات را «تکلیف» و «وظیفه شرعی» و کسی که شرکت نکند را «خائن» نامیده‌اند.
این از خود تناقض! اما این تناقض ناشی از چیست؟ به نظر می‌رسد ناشی از اختلاف دو واقعیت! است. یکی آنچه رژیم ادعا می‌کند و می‌خواهد ظاهر خود را آن‌گونه نشان بدهد، یکی هم این واقعیت که چیزی جر نفرت عمومی در چنته ندارد.
هر چند خودشان با آمار و ارقام و بر اساس نظرسنجیهای آخوند‌ساخته مدعی مشارکت 70 درصد مردم شده‌اند و مثلاً روز 25 اردیبهشت مدیر کل سیاسی وزارت کشور روحانی اعلام کرده است 70درصد بر اساس نظرسنجی او در انتخابات شرکت می‌کنند و رئیس جهاد دانشگاهی در اواخر فروردین گفت طبق تحقیقات مرکز افکارسنجی جهاد دانشگاهی بیش از ۶۵ درصد مردم در انتخابات شرکت می‌کنند،
یا رحمانی فضلی روز 25اردیبهشت گفت: مشارکت 65 درصد را قطعی می‌دانیم اما امید داریم مشارکت بالای 70 درصد هم باشد. ولی واقعیت را مدیر کل انتشارات بانک مرکزی گفت که بیش از یک ماه قبل از این بازی نظرسنجیها اذعان کرد ما 200 میلیون تعرفه برای سه انتخابات در پیش رو چاپ کرده‌ایم. که اشاره‌اش به انتخابات ریاست جمهوری، انتخابات شوراهای قلابی شهر و انتخابات میان‌دوره‌یی مجلس ارتجاع است. که اتفاقاً همینها واقعیت و قصد و نیت رأی سازی را لو می‌دهد. کما این‌که چند دوره قبل هم خودشان اعتراف کردند که خامنه‌ای گفته 30 میلیون تعرفه چاپ کنید و بعد هم همین قدر از صندوق نمایش انتخابات درآوردند.
امروز هم همان داستان است. اما موضوع چیه؟ موضوع بر می‌گردد به «قواعد بازی». روحانی 24بهمن 95 گفت: «[نمی‌توان] بدون رعایت و مراعات قواعد بازی پای صندوق انتخابات رفت». حالا قواعد بازی چیست؟ همانی که باندهای نظام، در اندرونی نظم ولایت با هم قرارداد بسته‌اند که بر اساس آن در تمامی نمایشهای انتخابات نظام، آمار شرکت‌کننده را در «اتاق تجمیع آرا» در یک عدد ثابت، ضرب می‌کنند. الآن هم که رقم 6۵ تا 70درصد رو اعلام کردند، روشن است پیش‌زمینه اعلام چنین رقمی را آماده می‌کنند. علت نیاز شدید رژیم به این رقم‌سازی‌ها هم چیزی نیست جز نمایش امنیت و بقای رژیم.
درد بی‌درمان امنیت هم دغدغه خامنه‌ای و تمامی کارگزاران ریز و درشت نظام است. بختیاری، فرماندار رژیم در اراک، اذعان می‌کند: «اگر مردم در انتخابات شرکت نکنند معضلات و مشکلات کشور روی هم انباشته شده و نمی‌توان... چاره‌اندیشی و تدبیر کرد». منظورش از «کشور» هم نظام ولایت است.
در یک نگاه کلی روند موضوع به این صورت است که رژیم به‌شدت برای «امنیت» نظام، نیاز به آمار بالا برای شرکت در نمایش انتخابات دارد، اما می‌داند که مردم اعتنایی به این خیمه‌شب بازی نمی‌کنند. برای همین اول به تناقض‌گویی می‌افتد؛ یعنی ادعای حضور حداکثری می‌کند، اما از طرف دیگر کاسه گدایی برایش شرکت مردم دراز می‌کند. از طرف دیگه از الآن زمینة رقم‌سازی تعداد شرکت‌کننده را آماده می‌کند.
هر چند زیر حاکمیت این رژیم، امکان نظرسنجی واقعی در رابطه با تعداد شرکت‌کننده وجود ندارد، واقعیت خود را به اشکال مختلف نشان می‌دهد. از جمله:
بازتاب مردم در فضای مجازی که به‌روشنی و گسترده بر تحریم انتخابات تأکید می‌کنند.
نگاهی به در و دیوار شهرها که با شعارنویسی جوانها در رد تمامی جناحها و بازی نمایش انتخابات. که زیر تور اختناق بسیار پر معناست.
اظهارات خود سران و مهره‌های نظام. یعنی همین التماسی که برای شرکت در این نمایش می‌کنند.
وجه روشن دیگر، حرفهای خودشان است که در همین مناظره‌ها هم بارها گفتند که بافت رژیم در جامعه ایران تنها 4 درصد است.
