سایت ویلسون کوارترلی ۷/۹/۹۶ : « تاریخ نشان داده که وقتی ما متحد هستیم در مواجهه با چالشهای مشترک موفق می شویم. یکی از این چالشها روسیه است. اروپا و آمریکا بدنبال روابطی نرمال با روسیه هستند با این وجود روسیه بدنبال کرسی خود بوده تا تعادل قوایی جدید را بعد از دوران اتحاد شوروی برقرار کند که با ویژگی زرادخانه اتمی که دارد در صدد بوده تا خواست خود را بر دیگران به زور اعمال کند
یا با رژیمهایی که بی اعتنایی خود به حقوق مردم خودش را نشان داده است شریک شده کما اینکه از رژیم بشار اسد که از سلاح شیمیایی علیه مردم خودش استفاده کرده حمایت کرده است .. . حمله به کشورهای همسایه و تهدید دیگران تاثیری برای بهبود وضعیت زندگی روسها یا بهبود موضع روسیه در جهان ندارد.. این انتخاب با خود روسیه است.
روسیه می تواند خودش را با پاشیدن بذر آشوب و هرج و مرج در خارج ، منزوی کرده و سرکوب آزادیها در داخل را انتخاب کند یا اینکه می تواند نیرویی باشد و آزادی روسها و ثبات آسیا را نوید دهد. بدنبال تصمیم اخیر پرزیدنت از جمله سیاست ما نسبت به ایران، دلایلی که آمریکا و اروپا را به هم پیوند می دهد درواقع بیشتر از آنها هستند که که ما را از هم جدا نگه می دارند. ...برجام دیگر تنها هدف سیاست آمریکا نسبت به ایران نیست. ما به این متعهد هستیم که به تمامیت تهدید ایران بپردازیم. ما از متحدان اروپایی مان خواسته ایم تا در ایستادن علیه همه رفتار بدخوهانه ایران به ما بپیوندند. . نه ما نه هیچ کشور دیگری با تلاشهای هژمونی خواهانه ایران راحت نیستیم. ایران از سازمانهای تروریستی و شبه نظامی در صحنه عراق و سوریه حمایت می کند و یک برنامه فعال موشکی بالستیک را دنبال کرده است. در تقاطع اروپا در منطقه ما می دانیم که ترکیه نمی تواند ایران را نادیده بگیرد زیرا شباهت جغرافیایی زیادی و روابط فرهنگی با آن داشته است. اما ما از ترکیه خواستیم بعنوان یک متحد ناتو دفاع از متحدان پیمانی اش را اولویت بدهد. ایران و روسیه نمی توانند به مردم ترکیه فواید اقتصادی و سیاسی که عضویت در جامعه غربی تامین می کند را بدهند..».
