مقاله سونا صمصامی در نشریه کنگره آمریکا:
صدای مردم ایران از بحثهای سیاست غرب در مورد حکومت دینی ایران مدتهاست گمشده است
از اولین روزهای انقلاب ایران، آمریکا و متحدان آن استراتژی برقراری رابطه با بهاصطلاح مدرهها در داخل رژیم را دنبال میکردند، در حالیکه بر مجموعه محدودی از مسائل که به ضرر حقوقبشر و مبارزه مردم ایران برای دموکراسی است متمرکز بودند.
استراتژی دولت ترامپ در مقابله با تهاجم رژیم خروج از این روند است. رئیسجمهور ترامپ در آن سخنرانی و چندین سخنرانی دیگر، تأکید قابل توجهی بر وضعیت بد مردم ایران کردهاند و بهطور دقیق آنها را بهعنوان قربانیان اصلی رژیم روحانی توصیف کردند.
این امر در هیچ جایی بیش از این مشهود نیست که در واقعیت امر رژیم تهران به نسبت جمعیت جلودار بیشترین اعدام کننده شهروندان خویش است.
باید دید تا کجا اروپا رهبری آمریکا را دنبال خواهد کرد ولی دلیلی برای خوشبینی وجود دارد اگر که کاخ سفید همچنان تمرکز درست خود را حفظ کند همانطور که به گسترش و اجرای «یک استراتژی جامع» برای پاسخگویی به تمامی فعالیتهای شرورانه ایران ادامه میدهد.
هیچکس در مورد اهمیت پرونده هستهیی ایران بحث نمیکند، خواه آنها که از توافق موجود حمایت میکنند یا نمیکنند. اما بسیاری در واشینگتن به تدریج شروع به ترویج این دیدگاه میکنند که معامله هستهیی مهمترین مسأله نیست و بسا کمتر از آن است که مستحق تنها موضوع مورد توجه بینالمللی باشد.
با در نظر گرفتن این، مشاور امنیت ملی اچ.آر.مک مستر استدلال کرد که موضع دولت، رژیم ایران را از مردم آن متمایز میکند. این اساساً جهت گیری درست در هر سیاست استراتژیک ایران است.
این رویکردی را برای مقابله با تهران امکانپذیر میکند در جایی که بحساب میآید: ضربهپذیری آن در داخل قدم بعدی بهرسمیت شناختن این واقعیت است که مردم ایران و اپوزیسیون سازمانیافته آن میتوانند در شکست سرکوبگران خود نقش مهمی ایفا کنند.
در واقع، مردم ایران، و بهویژه نسل جوان بهخاطر چند دهه سیاست تلاش آمریکا برای مماشات با ستمگران آنها بسیار ناراحت هستند. لحن جدید به آنها دلیل برای خوشبینی داده، که در افزایش تظاهرات در سراسر شهرهای ایران منعکس شده است.
لیستگذاری سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ایران توسط دولت یک گام مهم در جهت آزاد کردن مردم ایران از زنجیرهایی است که از قیام آنها و درخواست حکومت دموکراتیک و آزادیهای مدنی جلوگیری میکند…
دولت ترامپ اکنون فرصتی دارد تا به سرعت به شکاف در استراتژی ایران بپردازد. با این وجود، کافی نیست که فقط صدای ایران را تصدیق کنیم که برای زمان طولانی نادیده گرفته شده است.
ایالات متحده در واقع باید به آن صداها که خواستار یک جمهوری دموکراتیک، غیراتمی و سکولار در ایران است گوش دهد.