خبرگزاري ايسنا(رژيم) ۱۹/۸/۹۶ : « تحرکات چند ماهه اخير سيد مقتدي صدر، رهبر جريان صدر، درخصوص مسائل و مشکلات کشور عراق و همچنين بيان مواضع تند عليه حشد الشعبي و همچنين سفر به برخي کشورهاي منطقه مانند عربستان سعودي، امارات متحده عربي، لبنان و اردن براي تحليلگران منطقه اي غافلگيرانه و تأمل برانگيز بود. اما در بين اين تحرکات سفر به کشور عربستان سعودي که با دعوت رسمي مقامات اين کشور صورت گرفت از اهميت ويژه اي برخوردار است. استقبال السهبان، سفير سابق و مطرود سعودي ها در فرودگاه رياض از مقتدا و ديدار وي با بن سلمان و بيان مواضع تند عليه حشد الشعبي تعجب برانگيز شد.
به گزارش ايسنا، غلامحسين احمدي، کارشناس حوزه غرب آسيا در سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامي طي يادداشتي درباره سفرهاي منطقه اي مقتدي صدر نوشته است: همچنين سفر ايشان به امارات متحده عربي که با هواپيماي اختصاصي اعزامي امارات همراه بود بر اين تعجب البته افزود. اما سفر غير رسمي مقتدي به لبنان در تارخ 23/6/96 که با ميزباني حزب الله انجام شد، اين اميد را تازه کرد که شايد بتوان از جنجالهاي بيشتر درخصوص ايشان جلوگيري کرد. ضمن اينکه برخي رسانه هاي لبناني مدعي ديدار مقتدي با سيد حسن نصرالله نيز شدند که البته خبري از کم و کيف آن در رسانه ها منتشر نشد و شايد بتوان گفت اين سفر بيشتر با سکوت رسانه اي همراه بود تا جنجال خبري!
البته مقتدي صدر در فروردين 95 هم يک بار ديگر و در زماني که با حيدر العبادي در موضوع سهم خواهي کابينه اختلاف شديد داشت و ميرفت تا تشکيل کابينه را با مشکل جدي مواجه کند، به لبنان سفر کرد و موضوع با وساطت حزب الله حل و فصل شد. مقتدي صدر در ادامه سفرهاي قابل تأمل خود در 30/7/96 به دعوت رسمي عبدالله دوم، راهي اردن شد. ...آنچه در اين سفر مهم جلوه مي کرد، همزماني ميزباني اردني ها از دو مقام سياسي رسمي و غير رسمي يعني مقتدي صدر و حيدر العبادي، نخست وزير عراق بود. به نظر مي رسد اردني ها براي دستيابي به اهداف خواهان تاثير گذاري همزمان بر دو جريان سياسي رسمي و غير رسمي در عراق باشند..... مقتدي صدر با بيان اين مواضع ساختار شکننده و انجام سفرهاي مسئله دار، درست در زماني که جامعه عراق به وحدت سرزميني و آرامش داخلي نياز دارد، خواسته يا ناخواسته در راستاي تضعيف قدرت ملي عراق گام بر مي دارد.
لذا مي توان چنين برداشت کرد که دست هاي پنهان انگليس و رژيم صهيونيستي در حال اجرايي کردن طرح تجزيه اين کشور با استفاده از سهم خواهي جريانات سياسي قدرت طلب باشند. ....از ديگر نشانه هاي اين توطئه سفر رکس تيلرسون، وزير خارجه آمريکا به رياض و بغداد است که در 29/7/96 صورت گرفت. خبرگزاري آسوشيتدپرس در خصوص اين سفر مي گويد: "اين مأموريت با هدف تشکيل محوري سعودي- عراقي در برابر ايران انجام شده است"، تيلرسون در اين مأموريت همچنين براي حضور بيشتر سعودي ها در عراق پسا داعش و سازندگي اين کشور چانه زني مي کند. وي در ادامه از دولت عراق مي خواهد که حشد الشعبي را به خانه هايشان بازگرداند. حضور تيلرسون در عربستان همچنين العبادي نخست وزير عراق را هم به رياض مي کشاند و نشست سه جانبه (آمريکا- عراق- عربستان)شکل مي گيرد و شورايي براي اجرايي کردن همکاري هاي مشترک بغداد – رياض و نفوذ معني دار سعودي ها در عراق شکل مي گيرد.
با سفر تيلرسون به منطقه به نظر مي رسد که نقش راهبردي عربستان در حال تغيير از شکل خشن نظامي به يک نقش نرم و انسان دوستانه است. ....عربستان درست به همين منظور در تلاش است تا با همراه کردن مقتدي صدر و تأثير بر اين شخصيت به تسلط بيشتر بر عراق دست يابد. سعودي ها همچنين سعي دارند با استفاده از ابزار اقتصادي در عراق به ويژه در مناطق سني نشين نفوذ کنند و علاوه بر مهار ايران زمينه فرايند اقليم سني را هم فراهم نمايند. از سوي ديگر تثبيت جايگاه اقتصادي عربستان در عراق به معناي آن نيز خواهد بود که رياض بتواند در فرايند سياسي عراق تاثيرگذار باشد. اين موضوع مي تواند مستقيما به معناي کاهش نفوذ ايران در عراق هم تلقي شود.
در پايان مي توان نتيجه گرفت که سفرهاي اخير مقتدي صدر به کشورهاي مخالف جريان مقاومت، با نيت پليد بدخواهان طرح ريزي شده باشد و طراحان سعي شان بر آن است تا با استفاده از پتانسيل و نفوذ مقتدي صدر به بخشي از اهداف خود در عراق دست يابند. سفر مقتدي به لبنان به دعوت جنبش حزب الله اين گمانه زني را تقويت مي کرد که نقشه دشمنان در خصوص بهره برداري از ايشان خنثي شود وليکن سفر بعدي وي به مقصد اردن به دعوت عبدالله دوم و همزمان با سفر العبادي فرضيه فوق را کم رنگ مي کند. شايد بتوان گفت دشمنان بر بعد شخصيتي و عروبيت وي به نفع خويش تاثير گذاشته باشند، البته شخصيت بلند پروازانه مقتدي مي تواند با وعده هاي رياست بر بخشي از عراق هم تحريک يا تطميع بشود
