خالد حرداني زنداني درگوهردشت
وی در این نامه نوشته است: «در 17سال گذشته ستم های بیشماری بر من و خانواده‌ام تحمیل شد از قطع ملاقات تا قطع غیرقانونی تلفن، از عدم صدور اجازه مرخصی استعلاجی درمانی گرفته تا عدم صدور اجازه حضور بر مزار مادر و یا حتی شرکت در مراسم عروسی دخترم
و این ستم و ظلم مظاعف هم‌چنان با ایجاد محدودیتهای بیشماری متأسفانه ادامه دارد. اینجانب به‌عنوان یک زندانی سیاسی که بیش از 5049روز از تمام حقوق یک زندانی محروم بوده و از طرفی با پرونده‌سازیهای بیشمار غیراخلاقی و غیرانسانی مأموران مواجه بوده‌ام از 22خرداد تا حصول نتیجه ملموس در ارتباط با پرونده در اعتصاب‌غذای نامحدود خواهم بود و خواستار رسیدگی فوری به موضوع پرونده و موضوعات ذیل هستم.
ملاقات مستقیم با دادستانی تهران برای رسیدگی به پرونده و رسیدن به یک جواب قانونی به‌عنوان یک حق مشروع.
ایجاد شرایط انسانی در محل بازداشت و تغییر شرایط موجود و اتمام فشارهای غیرانسانی و غیراخلاقی.
طبق گزارشات روزنامه‌های کثیر الانتشار حکم رسول حردانی، شهرام پورمنصوری و فرهنگ پورمنصوری 15سال بوده اما متأسفانه با گذشت بیش از یک‌سال و نیم هم‌چنان این زندانیان مورد ظلم قضایی قرار دارند و شاهد عدم آزادی آنها بوده‌ایم. اینجانب خواستار رسیدگی فوری به پرونده این زندانیان هستم.
اینجانب از زمان و روز ورود به زندان تا اینک از تمام حقوق قضایی و زندان محروم بوده‌ام از قبیل درمان، مرخصی و...
در آخر: فکر می‌کنم این آخرین خواسته و درخواست اینجانب از مسئولان زندان و قوه قضاییه می‌باشد و تا حصول نتیجه قانونی و واقعی دیگر دست به هیچ مکاتبه‌ای نخواهم زد.
خالد حردانی 22خرداد 96.
