به نوشتۀ فیگارو: ایران بابت یک میلیون و دویست هزاربشکه نفتی که روزانه به چین و هند صادر میکندرویهم فقط ۶۵٠هزاردلارپول نقد دریافت میکند.به این ترتیب، زیانی که سالانه بایران وارد میشود به یازده میلیارددلارمیرسد،مضاف براینکه پکن ازپرداخت ده میلیارد دلارنفت وارداتی ازایران دردورۀ چهارساله دونالد ترامپ خودداری کرده است.
فیگارو، روزنامۀ صبح پاریس، نوشته است که آزاد کردن میلیاردها دلار از دارایی‌های حکومت ایران در چهار گوشۀ جهان از داوهای اصلی مذاکرات جاری وین است و برای رسیدن به این هدف ایران می‌کوشد از اهرمی استفاده کند که یک دادگاه داوری بین المللی در لاهه اخیراً با رأی خود در اختیار تهران گذاشته است. این دادگاه بحرین را به پرداخت دویست میلیون دلار غرامت به دو بانک دولتی ایران محکوم کرد و تهران امیدوار است پس از دریافت این غرامت به دو میلیارد دلار دارایی مسدود شدۀ خود در بحرین نیز دست یابد.
فیگارو سپس افزوده است که تهران می‌کوشد در مذاکرات جاری وین با استناد به همین رأی دادگاه لاهه به دیگر دارایی‌های مسدود شدۀ خود در خارج دست یابد.
فیگارو رقم دارایی‌های مسدود شدۀ ایران در خارج را روی هم ۳۵ میلیارد دلار برآورد کرده است از جمله ٩ میلیارد دلار در بانک‌های کره جنوبی که برای بازپس‌گیری آن سپاه پاسداران حتی یک نفتکش کره‌ای را به همراه سرنشینانش در ژانویه گذشته در آب‌های منطقه ربود.
اکنون، به نوشتۀ فیگارو، تهران قصد دارد پس از حکم دادگاه داوری لاهه برای درخواست غرامت از سئول یک اخطاریه برای کره بفرستد.
فیگارو سپس از قول یک تاجر آشنا با مسائل ایران نوشته است که ژاپن و شماری از کشورهای اروپایی نیز بین ۳ تا ۴ میلیارد دلار از دارایی‌های ایران را توقیف کرده‌اند. با این حال، بیشترین دارایی‌های ضبط شدۀ ایران در چین، کشور متحد جمهوری اسلامی، و همچنین در هند است. به نوشتۀ فیگارو دارایی‌های مسدود شدۀ ایران در چین و هند معوقاتی هستند که این دو کشور بابت واردات نفت از ایران نپرداخته‌اند.
تاجر آشنا با مسائل ایران به خبرنگار فیگارو گفته است که چین و هند برای تحبیب آمریکا از یک سال پیش تنها پول نیمی از واردات نفت از ایران را به این کشور می‌دهند و در این بین دولت چین این مبلغ را از طریق بانکی در هُنگ کُنگ می پردازد و بابت این کار کمیسیون چربی هم از تهران می ستاند. با این حال، به نوشتۀ فیگارو، چینی‌ها به این نیز بسنده نمی کنند. پکن از حکومت ایران می‌خواهد تا بیشترین حد ممکن در ازای نفت صادراتی خود به چین فرآورده‌های این کشور را خریداری کند. در واقع، چینی ها، به نوشتۀ فیگارو، از وضعیت کنونی برای پر کردن جیب های خود سوءاستفاده میکند. اما، به نوشتۀ فیگارو، زیانی که از این طریق متوجه ایران می شود چشمگیر است.
فیگارو می نویسد : ایران بابت یک میلیون و دویست هزار بشکه نفتی که روزانه به چین و هند صادر می کند روی هم فقط ۶۵٠ هزار دلار پول نقد دریافت می کند. به این ترتیب، زیانی که سالانه به ایران وارد می شود به یازده میلیارد دلار می رسد، مضاف بر این که پکن از پرداخت ده میلیارد دلار نفت وارداتی از ایران در دورۀ چهار ساله دونالد ترامپ خودداری کرده است.
تاجر آشنا با مسائل ایران در پایان به خبرنگار فیگارو گفته است که آمریکا شدیداً مراقب صادرات نفت خام ایران است زیرا، بخشی از پول آن مستقیماً به صندوق علی خامنه‌ای، مخالف سرسخت غرب می رود. اما، به نوشتۀ فیگارو، آمریکایی‌ها همین حساسیت را نسبت به صادرات فرآورده‌های نفتی یا فلزی ایران به پاکستان، افغانستان و قدری هم به آفریقا از طریق دبی ندارند.
