آقای دبیرکل، بان کی مون
ما تعدادی از خانواده های ساکنان لیبرتی درعراق که مقیم کشورهای اروپایی و امریکایی هستیم، به خصوص پس از حمله مرگبار موشکی ۲۹ اکتبر به این کمپ که به کشته شدن ۲۴ تن از ساکنان منجر شد، بسیار نگران جان فرزندانمان هستیم.
بسیاری از ما در فاصله سالهای 2003 تا 2009 که حفاظت اشرف دست دولت آمریکا بود، به اشرف رفته ایم و آزادانه با فرزندانمان دیدار کرده و تا زمانی که مایل بودیم نزد آنها ماندیم، اما از سال ۲۰۰۹ که دولت آمریکا به طور غیر قانونی حفاظت فرزندان ما را به دولت مالکی، یک دست نشانده رژیم ایران، منتقل کرد،
برغم این که بارها از سفارتخانه های عراق درکشورهای محل سکونتمان، درخواست ویزای سفر به عراق برای دیدار فرزندانمان کرده ایم، اما دولت عراق از دادن ویزا به ما خود داری کرده است. درحالیکه فرزندان ما، افزاد حفاظت شده و مشمول کنوانسیون چهارم ژنو هستند. همه آنها توسط کمیساریا مورد مصاحبه قرار گرفته اند و پناهنده محسوب میشوند.
پس از انتقال فرزندانمان ازاشرف به لیبرتی، قراربود لیبرتی یک کمپ ترانزیت باشد و در عرض چند ماه آنها از عراق به کشورهای دیگر منتقل شوند، اما واقعیت این است که سه سال و نیم از آن تاریخ می گذرد ولی فرزندان ما همچنان در لیبرتی و تحت شدیدترین فشارها هستند. انتقال آنها به خارج از عراق عملی نشده و در عین حال دولت عراق این کمپ را به صورت یک زندان برای آنها در آورده است.
این درحالی است که وزارت اطلاعات رژیم آخوندها به طور مستمر گروههای از عوامل خود را به اسم خانواده روانه عراق و لیبرتی میکند. آنها هیچ مشکلی برای دریافت ویزا ندارند، وزارت اطلاعات رژیم ایران همه هزینه های سفر واقامت آنها در عراق را تامین میکند و مأموریتشان شکنجه روانی فرزندان ماست.
حمله ۲۹ اکتبر بار دیگر نشان داد که، بعد از اعزام چنین اکیپهایی به اطراف کمپ لیبرتی رخ داد، باردیگر نشان داد که این گونه اقدامات مقدمه و زمینه سازی برای کشتار فرزندان ما در ادامه چند حمام خونی است که قبلا با همین زمینه سازیها در اشرف یا لیبرتی به راه افتاده است.
در سالهای 2010 و 2011 نیز مزدوران رژیم تحت نام خانواده ساکنان، حدود 23ماه در کنار اشرف مستقر شدند و بافحاشی و تهدید به وسیله 320بلندگو به طور شبانه روزی به شکنجه روانی ساکنان مشغول بودند. عوامل وزارت اطلاعات در جلو اشرف ازطرق بلندگو فریاد میزدند «اشرف را به خاک و خون میکشیم و تک به تک شما را اعدام میکنیم و .....».
حقوق انسانی و پناهندگی و امنیت و سلامت فرزندان ما در لیبرتی، متأسفانه به وخیم ترین صورت نقض میشود. بیش از ۶ سال است که آنها، در اشرف و لیبرتی، به درخواست آخوندهای حاکم برایران، دریک محاصره ظالمانه پزشکی و دارویی و غذایی قراردارند و ازداشتن وکیل محروم هستند. 27تن از آنها در اثر محاصره پزشکی و 120تن در اثر 6 حمله مرگبار جان باخته اند.
ما ازشما درخواست میکنیم به هر طریق ممکن دولت عراق را وادار کنید تا به درخواست ویزای ما برای سفر به عراق و ملاقات با فرزندانمان در لیبرتی جواب مثبت بدهد تا بتوانیم بعد از سالها، موفق به دیدار فرزندانمان شویم.
دولت عراق و نخست وزیر حیدر عبادی و دولت امریکا و ملل متحد وظیفه دارند ضمن احترام به حقوق ساکنان لیبرتی و تامین حفاظت آنها، از نزدیک شدن ماموران رژیم آخوندها به این کمپ جلوگیری کنند.
رو نوشت به:
- آنتونیوگوترز کمیسر عالی پناهندگان ملل متحد
- رعد زید الحسین کمیسر عالی حقوق بشر ملل متحد
- سفیر مک گرگ
- سفیر استوارت جونز
- یان کوبیس نماینده ویژه دبیرکل ملل متحد در عراق
- والکر تورک معاون کمیسر عالی پناهندگان ملل متحد
- جاناتان واینر
بسیاری از ما در فاصله سالهای 2003 تا 2009 که حفاظت اشرف دست دولت آمریکا بود، به اشرف رفته ایم و آزادانه با فرزندانمان دیدار کرده و تا زمانی که مایل بودیم نزد آنها ماندیم، اما از سال ۲۰۰۹ که دولت آمریکا به طور غیر قانونی حفاظت فرزندان ما را به دولت مالکی، یک دست نشانده رژیم ایران، منتقل کرد،
برغم این که بارها از سفارتخانه های عراق درکشورهای محل سکونتمان، درخواست ویزای سفر به عراق برای دیدار فرزندانمان کرده ایم، اما دولت عراق از دادن ویزا به ما خود داری کرده است. درحالیکه فرزندان ما، افزاد حفاظت شده و مشمول کنوانسیون چهارم ژنو هستند. همه آنها توسط کمیساریا مورد مصاحبه قرار گرفته اند و پناهنده محسوب میشوند.
پس از انتقال فرزندانمان ازاشرف به لیبرتی، قراربود لیبرتی یک کمپ ترانزیت باشد و در عرض چند ماه آنها از عراق به کشورهای دیگر منتقل شوند، اما واقعیت این است که سه سال و نیم از آن تاریخ می گذرد ولی فرزندان ما همچنان در لیبرتی و تحت شدیدترین فشارها هستند. انتقال آنها به خارج از عراق عملی نشده و در عین حال دولت عراق این کمپ را به صورت یک زندان برای آنها در آورده است.
این درحالی است که وزارت اطلاعات رژیم آخوندها به طور مستمر گروههای از عوامل خود را به اسم خانواده روانه عراق و لیبرتی میکند. آنها هیچ مشکلی برای دریافت ویزا ندارند، وزارت اطلاعات رژیم ایران همه هزینه های سفر واقامت آنها در عراق را تامین میکند و مأموریتشان شکنجه روانی فرزندان ماست.
حمله ۲۹ اکتبر بار دیگر نشان داد که، بعد از اعزام چنین اکیپهایی به اطراف کمپ لیبرتی رخ داد، باردیگر نشان داد که این گونه اقدامات مقدمه و زمینه سازی برای کشتار فرزندان ما در ادامه چند حمام خونی است که قبلا با همین زمینه سازیها در اشرف یا لیبرتی به راه افتاده است.
در سالهای 2010 و 2011 نیز مزدوران رژیم تحت نام خانواده ساکنان، حدود 23ماه در کنار اشرف مستقر شدند و بافحاشی و تهدید به وسیله 320بلندگو به طور شبانه روزی به شکنجه روانی ساکنان مشغول بودند. عوامل وزارت اطلاعات در جلو اشرف ازطرق بلندگو فریاد میزدند «اشرف را به خاک و خون میکشیم و تک به تک شما را اعدام میکنیم و .....».
حقوق انسانی و پناهندگی و امنیت و سلامت فرزندان ما در لیبرتی، متأسفانه به وخیم ترین صورت نقض میشود. بیش از ۶ سال است که آنها، در اشرف و لیبرتی، به درخواست آخوندهای حاکم برایران، دریک محاصره ظالمانه پزشکی و دارویی و غذایی قراردارند و ازداشتن وکیل محروم هستند. 27تن از آنها در اثر محاصره پزشکی و 120تن در اثر 6 حمله مرگبار جان باخته اند.
ما ازشما درخواست میکنیم به هر طریق ممکن دولت عراق را وادار کنید تا به درخواست ویزای ما برای سفر به عراق و ملاقات با فرزندانمان در لیبرتی جواب مثبت بدهد تا بتوانیم بعد از سالها، موفق به دیدار فرزندانمان شویم.
دولت عراق و نخست وزیر حیدر عبادی و دولت امریکا و ملل متحد وظیفه دارند ضمن احترام به حقوق ساکنان لیبرتی و تامین حفاظت آنها، از نزدیک شدن ماموران رژیم آخوندها به این کمپ جلوگیری کنند.
رو نوشت به:
- آنتونیوگوترز کمیسر عالی پناهندگان ملل متحد
- رعد زید الحسین کمیسر عالی حقوق بشر ملل متحد
- سفیر مک گرگ
- سفیر استوارت جونز
- یان کوبیس نماینده ویژه دبیرکل ملل متحد در عراق
- والکر تورک معاون کمیسر عالی پناهندگان ملل متحد
- جاناتان واینر
