آقای فیلیپ هاموند وزیر خارجه انگلستان
و آقای متیو ریکرافت، ریاست کنونی اجلاس شورای امنیت، به‌عنوان سفیر و نماینده دائمی انگلستان
در آستانه اجلاس 11 نوامبر شورای امنیت درباره عراق، گزارش کمیته بین‌المللی در جستجوی عدالت را که از حمایت بیش از 4000 پارلمان‌تر در دو سوی آتلانتیک برخوردار است درباره پناهندگان ایرانی در کمپ لیبرتی در عراق در فاصله دو اجلاس شورای امنیت، به شما تقدیم می‌کنم
و خواستار اقدام فوری شورا برای تأمین امنیت و سلامت ساکنان آن هستم. این گزارش بر اساس اخبار و گزارش‌های دقیق و روزانه از کمپ لیبرتی و بر اساس شهادت کسانی‌که از لیبرتی به خارج از عراق منتقل‌شده‌اند و با بررسی گزارش‌های سازمان ملل و دیگر منابع تهیه‌شده است.
و خواستار اقدام فوری شورا برای تأمین امنیت و سلامت ساکنان آن هستم. این گزارش بر اساس اخبار و گزارش‌های دقیق و روزانه از کمپ لیبرتی و بر اساس شهادت کسانی‌که از لیبرتی به خارج از عراق منتقل‌شده‌اند و با بررسی گزارش‌های سازمان ملل و دیگر منابع تهیه‌شده است.
در یک حمله مرگبار در 29 اکتبر (به کمپ لیبرتی) 24 تن از ساکنان کشته و شمار زیادی مجروح و بخش وسیعی از کمپ ویران شد. کمپ در یک منطقه کاملاً حفاظت‌شده، در مجاورت فرودگاه بین‌المللی بغداد و محل استقرار نیروهای آمریکایی قرار دارد. محل شلیک 3 کیلومتر از کمپ فاصله دارد. این منطقه تحت کنترل نیروهایی است که حفاظت بغداد و فرودگاه و منطقه سبز را بر عهده‌دارند. رسیدن به این نقطه جز با حمایت نیروهای امنیتی و نظامی عراقی امکان‌پذیر نیست.
پرونده اشرف و سپس لیبرتی از زمانی که امنیت این کمپ‌ها به نیروهای عراقی منتقل شد در دست فالح فیاض مشاور امنیت ملی دولت عراق است که یک عامل شناخته‌شده رژیم ایران است. فیاض و مدیریت لیبرتی که توسط او نصب‌شده‌اند، دستوراتشان را از نیروی قدس رژیم ایران می‌گیرند و در 7 قتل‌عام در اشرف و لیبرتی دست داشته‌اند. 32 شخصیت برجسته آمریکایی از چهار دولت که اکثراً در امور امنیت ملی نقش داشته‌اند در 6 اکتبر امسال به معاون وزیر خارجه امریکا آنتونی بلینکن نوشتند: فالح فیاض ”یک حامی اثبات‌شده رژیم ایران و متحد فرمانده نیروی قدس پاسدار قاسم سلیمانی است. در همین حال، مسائل روزانه در لیبرتی توسط همان افسران اطلاعاتی انجام می‌شود که در قتل‌عام اشرف دخیل بودند. ما نمی‌توانیم هیچ‌گونه ملاحظه عملی را در نظر بگیریم که باعث شود این وضعیت برای آمریکا قابل‌قبول باشد”.
این حمله قابل پیشگیری بود. رژیم ایران و عواملش در عراق مدت‌ها برای آن برنامه‌ریزی می‌کردند. ساکنان بارها در مورد احتمال وقوع چنین حمله‌ای به آمریکا و ملل متحد هشدار داده بودند اما موردتوجه واقع نشد. انتقال عوامل اطلاعات و نیروی قدس به لیبرتی در ماه سپتامبر درپوش خانواده بخشی از این زمینه‌سازی بود که ما با جزییات برای وزیر خارجه جان کری و مقامات وزارت خارجه آمریکا و ملل متحد نوشتیم.
حمله 29 اکتبر یک موج محکومیت بین‌المللی به دنبال داشت که خواستار تأمین امنیت ساکنان، شناسایی و مجازات عاملان و تسریع باز اسکان شدند. عفو بین‌الملل تأکید کرد: عدم تحقیق در مورد حملات مرگبار گذشته ”این پیام را می‌فرستد که ساکنان آن بدون مصونیت می‌توانند به قتل برسند”. اما دولت عراق هیچ علاقه‌ای به تأمین حداقل امنیت ساکنان و جلوگیری از وقوع حملات مشابه و تحقیق درباره این حمله نشان نمی‌دهد. به‌عکس از روز حمله محاصره لیبرتی را تشدید کرده و 10 روز است از ورود غذا، دارو، سوخت و مایحتاج اولیه و حتی از تخلیه فاضلاب لیبرتی جلوگیری می‌کند. این از یک پروژه هماهنگ شده توسط رژیم ایران علیه ساکنان لیبرتی باهدف حذف فیزیکی ساکنان خبر می‌دهد.
جالب اینکه پس از حمله 29 اکتبر کمیساریای عالی پناهندگی سازمان ملل و یونامی دیدارهای روزانه خود را از کمپ قطع کرده و سفارت آمریکا نیز هیچ بازدیدی از کمپ نکرده است. آن‌ها میگویند ازنظر امنیتی مجاز نیستند که به کمپ لیبرتی بروند!!
از شروع پروسه باز اسکان در نیمه 2011 حدود 900 تن منتقل‌شده‌اند. تمامی هزینه باز اسکان شامل انتقال، استقرار وزندگی توسط سازمان مجاهدین خلق ایران پرداخت‌شده است که طبق ارزیابی‌های فنی برای هر گروه 200 نفری به مدت یک سال به 3 میلیون و شش‌صد هزار دلار بالغ می‌شود. بااینکه سازمان مجاهدین خلق ایران از 2014 اعلام کرده بود بدون فروش اموال ساکنان در اشرف قادر به پذیرش هزینه باز اسکان گروه‌های بیشتر نیست، با تلاش‌های بسیار زیاد هزینه انتقال 480 نفر دیگر را در 2015 به عهده گرفت، اما این روال بیش از این امکان‌پذیر نیست. دولت عراق برخلاف قول‌های آمریکا و ملل متحد، نه اجازه داده است 1 دلار از اموالشان را بفروشند و نه ما به ازآء آن را به آن‌ها پرداخت کرده است.
لیبرتی که عنوان محل ترانزیت موقت TTL دارد، در حالی که دوسوم ساکنان باز اسکان نشده‌اند وارد پنجمین سال می‌شود. در عرف پناهندگی TTL محلی است برای توقف مدتی کوتاه. این نام‌گذاری در مورد لیبرتی که همه ساکنان توسط کمیساریا مصاحبه شده‌اند هیچ موضوعیتی ندارد. لیبرتی با هر استانداردی کمپ پناهندگی محسوب می‌شود.
کشتار 29 اکتبر، جامعه ایران را در شوک فروبرده و یک همبستگی عظیم با ساکنان به وجود آورده و برای جامعه ایران یک معیار شناسایی دوست و دشمن شده است. ایرانیان بی‌عملی آمریکا و ملل متحد را عامل اصلی این تراژدی می‌دانند و انتظار دارند به این بی‌تفاوتی و بی‌عملی پایان داده شود
آقای رییس
با توجه به نکات فوق ما از شورای امنیت می‌خواهیم
1- ضمن تقدیر از آلبانی به خاطر اقدام سخاوتمندانه‌اش در پذیرش بخش زیادی از ساکنان، این کشور را به پذیرش افراد بیشتر تشویق کند و از سایر کشورها بخواهد کمک‌های سیاسی، امنیتی و اقتصادی در اختیار آلبانی قرار دهند.
2- دولت عراق را موظف کند تسهیلات لازم برای فروش اموال ساکنان در اشرف را فراهم و یا مابه ازا اموال را به بپردازد.
3- دولت عراق را موظف کند به ممانعت از برخی تدابیر امنیتی مانند برگرداندنتی وال‌ها، اجازه ساختمان‌سازی در لیبرتی، انتقال کلاه‌ها و جلیقه‌های حفاظتی و تجهیزات پزشکی از اشرف پایان دهد تا از ضایعات دیگری جلوگیری شود
4- دولت عراق را موظف کند پرونده و مدیریت لیبرتی را از افراد وابسته به ایران گرفته و به افراد بی‌طرفی که در جنایت‌های پیشین دست نداشته‌اند واگذار کند.
5- از کمیساریای عالی پناهندگی ملل متحد و دولت عراق بخواهد لیبرتی را به‌عنوان کمپ پناهندگی تحت نظارتکمیساریای عالی پناهندگان و ساکنان را به‌عنوان پناهنده به رسمیت بشناسد.
6- دولت عراق را موظف کند به وضعیت زندان در لیبرتی خاتمه داده، به آزادی تردد ساکنان احترام گذاشته، محاصره کمپ به‌ویژه محاصره پزشکی را بطورکامل لغو نماید.
7- دولت عراق را موظف کند تأمین نیازمندی‌های فوری برای عادی‌سازی کمپ بعد از موشک‌باران مانند ماشین‌آلات لازم برای پاک‌سازی کمپ و انتقال بنگال‌ها و اجناس منهدم شده، جایگزین کردن بنگال‌ها و ژنراتورها و دیگر وسایل منهدم شده با اجناس مشابه از اشرف، و واردکردن قطعات ضروری برای تعمیر وسایل تخریب‌شده را تسهیل کند.
8- تشکیل یک هیئت بی‌طرف برای تحقیق در مورد 7 قتل‌عام به‌ویژه قتل‌عام اول سپتامبر 2013 و قتل‌عام 29 اکتبر 2015 و محاصره 7 ساله اشرف و لیبرتی. مسئولان این جنایات را شناسایی و در مقابل عدالت قرار دهد.
پرونده اشرف و سپس لیبرتی از زمانی که امنیت این کمپ‌ها به نیروهای عراقی منتقل شد در دست فالح فیاض مشاور امنیت ملی دولت عراق است که یک عامل شناخته‌شده رژیم ایران است. فیاض و مدیریت لیبرتی که توسط او نصب‌شده‌اند، دستوراتشان را از نیروی قدس رژیم ایران می‌گیرند و در 7 قتل‌عام در اشرف و لیبرتی دست داشته‌اند. 32 شخصیت برجسته آمریکایی از چهار دولت که اکثراً در امور امنیت ملی نقش داشته‌اند در 6 اکتبر امسال به معاون وزیر خارجه امریکا آنتونی بلینکن نوشتند: فالح فیاض ”یک حامی اثبات‌شده رژیم ایران و متحد فرمانده نیروی قدس پاسدار قاسم سلیمانی است. در همین حال، مسائل روزانه در لیبرتی توسط همان افسران اطلاعاتی انجام می‌شود که در قتل‌عام اشرف دخیل بودند. ما نمی‌توانیم هیچ‌گونه ملاحظه عملی را در نظر بگیریم که باعث شود این وضعیت برای آمریکا قابل‌قبول باشد”.
این حمله قابل پیشگیری بود. رژیم ایران و عواملش در عراق مدت‌ها برای آن برنامه‌ریزی می‌کردند. ساکنان بارها در مورد احتمال وقوع چنین حمله‌ای به آمریکا و ملل متحد هشدار داده بودند اما موردتوجه واقع نشد. انتقال عوامل اطلاعات و نیروی قدس به لیبرتی در ماه سپتامبر درپوش خانواده بخشی از این زمینه‌سازی بود که ما با جزییات برای وزیر خارجه جان کری و مقامات وزارت خارجه آمریکا و ملل متحد نوشتیم.
حمله 29 اکتبر یک موج محکومیت بین‌المللی به دنبال داشت که خواستار تأمین امنیت ساکنان، شناسایی و مجازات عاملان و تسریع باز اسکان شدند. عفو بین‌الملل تأکید کرد: عدم تحقیق در مورد حملات مرگبار گذشته ”این پیام را می‌فرستد که ساکنان آن بدون مصونیت می‌توانند به قتل برسند”. اما دولت عراق هیچ علاقه‌ای به تأمین حداقل امنیت ساکنان و جلوگیری از وقوع حملات مشابه و تحقیق درباره این حمله نشان نمی‌دهد. به‌عکس از روز حمله محاصره لیبرتی را تشدید کرده و 10 روز است از ورود غذا، دارو، سوخت و مایحتاج اولیه و حتی از تخلیه فاضلاب لیبرتی جلوگیری می‌کند. این از یک پروژه هماهنگ شده توسط رژیم ایران علیه ساکنان لیبرتی باهدف حذف فیزیکی ساکنان خبر می‌دهد.
جالب اینکه پس از حمله 29 اکتبر کمیساریای عالی پناهندگی سازمان ملل و یونامی دیدارهای روزانه خود را از کمپ قطع کرده و سفارت آمریکا نیز هیچ بازدیدی از کمپ نکرده است. آن‌ها میگویند ازنظر امنیتی مجاز نیستند که به کمپ لیبرتی بروند!!
از شروع پروسه باز اسکان در نیمه 2011 حدود 900 تن منتقل‌شده‌اند. تمامی هزینه باز اسکان شامل انتقال، استقرار وزندگی توسط سازمان مجاهدین خلق ایران پرداخت‌شده است که طبق ارزیابی‌های فنی برای هر گروه 200 نفری به مدت یک سال به 3 میلیون و شش‌صد هزار دلار بالغ می‌شود. بااینکه سازمان مجاهدین خلق ایران از 2014 اعلام کرده بود بدون فروش اموال ساکنان در اشرف قادر به پذیرش هزینه باز اسکان گروه‌های بیشتر نیست، با تلاش‌های بسیار زیاد هزینه انتقال 480 نفر دیگر را در 2015 به عهده گرفت، اما این روال بیش از این امکان‌پذیر نیست. دولت عراق برخلاف قول‌های آمریکا و ملل متحد، نه اجازه داده است 1 دلار از اموالشان را بفروشند و نه ما به ازآء آن را به آن‌ها پرداخت کرده است.
لیبرتی که عنوان محل ترانزیت موقت TTL دارد، در حالی که دوسوم ساکنان باز اسکان نشده‌اند وارد پنجمین سال می‌شود. در عرف پناهندگی TTL محلی است برای توقف مدتی کوتاه. این نام‌گذاری در مورد لیبرتی که همه ساکنان توسط کمیساریا مصاحبه شده‌اند هیچ موضوعیتی ندارد. لیبرتی با هر استانداردی کمپ پناهندگی محسوب می‌شود.
کشتار 29 اکتبر، جامعه ایران را در شوک فروبرده و یک همبستگی عظیم با ساکنان به وجود آورده و برای جامعه ایران یک معیار شناسایی دوست و دشمن شده است. ایرانیان بی‌عملی آمریکا و ملل متحد را عامل اصلی این تراژدی می‌دانند و انتظار دارند به این بی‌تفاوتی و بی‌عملی پایان داده شود
آقای رییس
با توجه به نکات فوق ما از شورای امنیت می‌خواهیم
1- ضمن تقدیر از آلبانی به خاطر اقدام سخاوتمندانه‌اش در پذیرش بخش زیادی از ساکنان، این کشور را به پذیرش افراد بیشتر تشویق کند و از سایر کشورها بخواهد کمک‌های سیاسی، امنیتی و اقتصادی در اختیار آلبانی قرار دهند.
2- دولت عراق را موظف کند تسهیلات لازم برای فروش اموال ساکنان در اشرف را فراهم و یا مابه ازا اموال را به بپردازد.
3- دولت عراق را موظف کند به ممانعت از برخی تدابیر امنیتی مانند برگرداندنتی وال‌ها، اجازه ساختمان‌سازی در لیبرتی، انتقال کلاه‌ها و جلیقه‌های حفاظتی و تجهیزات پزشکی از اشرف پایان دهد تا از ضایعات دیگری جلوگیری شود
4- دولت عراق را موظف کند پرونده و مدیریت لیبرتی را از افراد وابسته به ایران گرفته و به افراد بی‌طرفی که در جنایت‌های پیشین دست نداشته‌اند واگذار کند.
5- از کمیساریای عالی پناهندگی ملل متحد و دولت عراق بخواهد لیبرتی را به‌عنوان کمپ پناهندگی تحت نظارتکمیساریای عالی پناهندگان و ساکنان را به‌عنوان پناهنده به رسمیت بشناسد.
6- دولت عراق را موظف کند به وضعیت زندان در لیبرتی خاتمه داده، به آزادی تردد ساکنان احترام گذاشته، محاصره کمپ به‌ویژه محاصره پزشکی را بطورکامل لغو نماید.
7- دولت عراق را موظف کند تأمین نیازمندی‌های فوری برای عادی‌سازی کمپ بعد از موشک‌باران مانند ماشین‌آلات لازم برای پاک‌سازی کمپ و انتقال بنگال‌ها و اجناس منهدم شده، جایگزین کردن بنگال‌ها و ژنراتورها و دیگر وسایل منهدم شده با اجناس مشابه از اشرف، و واردکردن قطعات ضروری برای تعمیر وسایل تخریب‌شده را تسهیل کند.
8- تشکیل یک هیئت بی‌طرف برای تحقیق در مورد 7 قتل‌عام به‌ویژه قتل‌عام اول سپتامبر 2013 و قتل‌عام 29 اکتبر 2015 و محاصره 7 ساله اشرف و لیبرتی. مسئولان این جنایات را شناسایی و در مقابل عدالت قرار دهد.
