بانکهای چینی هم دیگر با رژیم ایران معامله نمی کنند
بنا به اعتراف خبرگزاری حکومتی ایلنا در روز شنبه ۱۳ بهمن ۹۷، بانکهای چینی اکنون با رژیم ایران کار نمی‌کنند و ایرانیان ساکن کشورهای دیگر، حتی آنها که کار تجاری نمی‌کنند حسابهای بانکی‌شان در حال بسته شدن است، در چنین شرایطی معاملاتی که با چین تحت عنوان شرایط تحریمی صورت می‌گیرد، با راه‌کار تحریمهای قبلی با واسطه بانک کونلون انجام می‌شود.
و این در حالی است که رژیم ایران سالیان زیادی است که در زمینه‌های مختلف با چین معاملات داشته ولی اخیراً این روابط بسیار محدود شده است.
چین نیز مانند بسیاری از کشورهای دیگر هر گونه همکاری خود با رژیم ایران را منوط به پذیرش لایحه الحاق رژیم ایران به کنوانسیون مبارزه با جرایم سازمان‌یافته فراملی، موسوم به پالرمو کرده است.
بانک کونلون برای ساماندهی روابط بانکی رژیم ایران با چین در دوره تشدید تحریمها علیه این رژیم و با هدف دور زدن تحریمها در دولت قبل ایجاد شد. سرمایه اولیه این بانک از ارز فروش نفت ایران به چین که در چین بلوکه شده تأمین شده است، اما همین بانک اکنون از تحریم‌هایی که علیه رژیم ایران توسط آمریکا وضع شده، حمایت می‌کند و به طرف ایرانی اعلام می‌کند که اقلام مورد تحریم را با این رژیم معامله نخواهد کرد. شرایط به گونه‌ای شده که نمی‌توان به شیوه تحریمهای دوره گذشته آنها را دور زد زیرا بسیاری از این روش‌ها به طرق مختلف و حتی از سمت خود رژیم افشاء شده است.
مجیدرضا حریری در این گزارش می‌نویسد که بحث FATF و مبحث منفعت و ضرورت آن مطرح نیست بلکه لازم است که رژیم ایران در آن حضور داشته باشد تا بتوان با مراکز معتبر جهانی و کشورهایی که به این قوانین پایبند هستند، مراوده داشت.
وی معتقد است که رژیم ناگزیر از پذیرش FATF است و می‌گوید که موضوع FATF با برجام متفاوت است حتی در زمانی که ایالات متحده آمریکا از برجام خارج نشده بود، مراودات کشور ما با بانکهای جهانی به‌حالت عادی برنگشت زیرا FATF سد راه ما برای ارتباط با بانکهای جهانی شد.
گروهی به نام گروه ویژه اقدام مالی وجود دارد و خواسته‌هایی از بانکها دارد که اگر آن خواسته‌ها را برآورده نکنند، نمی‌توانند در این چارچوب و با کشورهایی که متعهد به FATF هستند، فعالیت داشته باشند.
و اضافه می‌کند جدای از این‌که تحریم هستیم یا خیر اگر می‌خواهیم در سیستم بانکی جهانی حضور داشته باشیم شرط استفاده از سیستم بانکداری جهانی، پذیرفتن قواعدی است که بر آن سیستم حاکم است.
حریری وضعیت بانکی رژیم را در صورت نپذیرفتن آن بدینصورت به تصویر می‌کشد که اگر کشور ما خود را با مقررات گروه ناظر مالی تطبیق ندهد، بانکداری کشور یک بانکداری محلی می‌شود و ارتباط با خارج از مرزهای کشور نزدیک به صفر خواهد شد.
وی به کارگزاران رژیم هشدار می‌دهد در شرایطی که ما با تحریم مواجه هستیم و شرایط سیاست خارجی پیچیده‌ای داریم بهتر است که از نگاه این گروه در خط قرمز نباشیم.
حریری در پایان به وضعیت اسفناک پولشویی در رژیم اشاره کرده و می‌گوید این یک واقعیت است که بر اساس آمار موجود رژیم ایران در زمینه پولشویی و فساد مالی و اداری رتبه خوبی ندارد. اکنون شرط اصلی چین برای ادامه همکاری با ایران، پذیرفتن FATF است، این وضعیت در مورد هند و اتحادیه اروپا نیز صادق است. حتی کانال جدید ارتباط مالی رژیم ایران با اروپا شرط همکاری را منوط به اجرایی کردن FATF قرار داده‌اند. پذیرفتن شرایط FATF مشکلات کشور ما را حل نخواهد کرد اما مطمئناً مانع بیشتر شدن مشکلات خواهد شد.
