جواد ظریف
جواد ظریف پس از آن که استعفایش رسماً توسط رئیس‌جمهور ارتجاع رد شد، صبح چهارشنبه ۸ اسفند به سرکار خود بازگشت.
استعفا و بازگشت جواد ظریف بحران درونی رژیم را در سطح داخلی و بین‌المللی بارز و برجسته کرد.
روزنامه سپاه پاسداران در این رابطه روز هشتم اسفند نوشت: استعفای وزیر امور خارجه که در بدترین برهه زمانی صورت گرفته، می‌تواند غرب را به این تلقی برساند که علاوه بر بحرانی شدن اوضاع اقتصادی و معیشتی در ایران، وضعیت سیاسی به‌ویژه در رأس حاکمیت-دولت دچار حالت بحرانی است.
باند روحانی نیز در عین استقبال از برگشتن ظریف، ماجرای این استعفا را نقطه پایانی بر جایگاه دولت در نظام آخوندی در حوزه نظام بین‌الملل توصیف کرده و می‌گویند، سیاست خارجی نظام به رفتن وزیر خارجه و یا حتی رئیس‌جمهور، بستگی ندارد. از سوی دیگر پاسدار قاسم سلیمانی، سرکرده نیروی تروریستی قدس که در ملاقات روحانی با بشار اسد شرکت داشت، اعلام کرده ظریف مسئول سیاست خارجی جمهوری اسلامی است.
استعفای ظریف و رد استعفایش توسط حسن روحانی، بحران درونی رژیم بر سر شکست برجام و پذیرش لوایح FATF را عمیق‌تر کرده است.
سایت حکومتی فرارو زیر عنوان: «ظریف میان دو شمشیر و یا دولبهٔ یک قیچی برش خورد» نوشت: « این استعفا نشان می‌دهد نقش دولت در تنظیم سیاست خارجی زیاد نیست».
همین منبع به نقل از مهدی مطهرنیا کارشناس باند روحانی نوشته است: «آنچه که مسلم است سیاست و قدرت در دولت حضور ندارد. این معنای بسیار مهم و تندی را در پی دارد با استعفای ظریف نقطه پایانی بر جایگاه دولت در نظام سیاسی ایران در حوزه نظام بین‌الملل خواهد بود و در منطق فراملی ایران دولت و وزارت امور خارجه هیچ کار کرد معنا دار و متنفذی را دارا نخواهند بود."
این کارشناس حکومتی در مورد بازگشت ظریف، می‌نویسد: « اگر ظریف دوباره قصد داشته باشد به‌عنوان وزیر خارجه به دستگاه دولت باز گردد، با ترتیبی که او استعفای خود را اعلام کرده، پایان خود را رقم خواهد زد». وی خاطرنشان کرد «سیاست خارجی نظام در دست دولت نیست که با رفتن وزیر خارجه و یا حتی رئیس‌جمهوری، تغییر کند. سیاست خارجی نظام به جبر به سمت و سویی می‌رود که باید تصمیمات نهایی در این عرصه در ارتباط با آمریکا طی شش ماه آینده گرفته شود».
فریدون مجلسی دیپلمات پیشین رژیم از باند روحانی در مورد برگرداندن ظریف به پست وزارت‌خارجه رژیم نوشت: « دیگر این مسأله امری تاکتیکی محسوب نمی‌شود، بلکه امری استراتژیک است که مستلزم بازگشت سیاست خارجی تخریب شده به مسیری خواهد بود که با کلید برجام گشوده شده است». وی خاطرنشان کرد « در چنین شرایطی، تنها عدم تصویب FATF به‌عنوان یکی از اجزای اصلی روند سیاست اصلاح‌طلبانه برای حضور در عرصه جهانی و دوری گزیدن از انزوا، می‌تواند برای استعفای یک دولت کافی باشد» و « چه بسا ممکن است در ادامه این مسیر بی‌کلید، حتی رئیس‌جمهوری هم ناچار به استعفا شود».
از سوی دیگر، پاسدار حسین شریعتمداری نماینده خامنه‌ای در کیهان، با غیظ بسیار از این‌که بحران استعفا و بازگشت ظریف، قدرت‌نمایی کاذب رژیم از طریق دیدار ولی‌فقیه ارتجاع با دیکتاتور خونریز سوریه را، تحت‌الشعاع قرار داده نوشت: «گویی جناب ظریف -خدای نخواسته- از پیروزیهای پی‌درپی ایران اسلامی و مخصوصاً از پیروزی مقاومت دلخوشی چندانی ندارد! که دقیقاً همزمان با حضور بشار اسد در تهران دست به استعفا می‌زند!... وزارت‌خارجه در دوران وزارت جناب ظریف کارنامه قابل قبولی نداشته است که سرانجام فاجعه‌بار برجام یکی از اصلی‌ترین نمونه‌های آن است».پاسدار شریعتمداری افزود:«دشمنان بیرونی استعفای ظریف را با استنادی مضحک، نشانه نا‌کارآمدی نظام معرفی می‌کنند!»
جوان روزنامهٔ سپاه پاسداران با حمله به ظریف نوشت: همان طیف امروز با تجربه‌اندوزی از مذاکرات برجامی و با به‌کارگیری برخی از روش‌های به کار گرفته شده در آن دوره تلاش می‌کند با «همراه سازی جامعه» حاکمیت سیاسی کشور را تحت فشار جهت پذیرش خواسته‌های جدید ایالات متحده قرار دهد».
جوان روزنامه پاسداران نوشت: « استعفای وزیر امور خارجه که در بدترین برهه زمانی صورت گرفته می‌تواند حاوی پالس‌های معناداری برای غرب باشد و آنها را به این تلقی برساند که علاوه بر بحرانی شدن اوضاع اقتصادی و معیشتی در ایران، وضعیت سیاسی به‌ویژه در رأس حاکمیت-دولت دچار حالت بحرانی است».
