به دنبال اجماع جهانی در ورشو برنقش محوری رژیم آخوندی در تروریسم و صدور بنیادگرایی و تاکید بر ضرورت تغییر این رژیم و همزمان با تظاهرات دوروزه ایرانیان وکنفرانسهای مقاومت در ورشو، زوزه های هراسناک رژیم از پیامدهای این اجماع جهانی بلندتر از قبل شده است
زوزه گماشته خامنه‌ای در نمایش جمعه مشهد با فرهنگ آخوندی عمق وحشت و سوزش نظام را به نمایش گذاشت و گفت:همایش لهستان و شهر ورشو بود که آمریکاییها راه انداختند در مقام محکوم کردن ایران و آبرو ریزی کشور. یک مشت ، منافقین ناپاک را آوردند به عنوان ایرانی و با حضور آنان ایران را سرکوب کنند.
تلویزیون حکومتی هم در روز ۲۶ بهمن گوشه یی از این هراس را در ضدونقیض گویی های سخنگوی پریشانحال وزارت خارجه رژیم نشان داد:قاسمی گفت آمریکا از یک سو بانی کنفرانس صلح و امنیت در خاورمیانه می شود و از سوی دیگر با خروج یک جانبه بر خلاف موازین بین المللی از برجام و حمایت از تروریسم، نا امنی، بی ثباتی، فقر جنگ و افراط گرایی را گسترش می دهد.
خبرگزاری حکومتی ایسنا هم نوشت: «مایک پمپئو، وزیر امور خارجه آمریکا امروز در نشست ورشو در راستای سیاست‌های خصمانه آمریکا علیه نظام مدعی شد که نظام «اولین تهدید خاورمیانه» است و مقابله با آن «راه‌حل» دستیابی به صلح در سراسر منطقه است. وی مدعی شد که «مقابله با نظام » در مرکزیت دست و پنجه نرم کردن با تمامی مشکلات دیگر منطقه قرار دارد
سایت حکومتی فرارو زیر عنوان «عملیات روانی سنگین آمریکا همزمان با کنفرانس ورشو» از جمله نوشت: «در حالی که عنوان رسمی این کنفرانس درباره مسائل کلی خاورمیانه است، صحبت‌ها و اظهارات مقامات آمریکایی به طور واضح نشان داد این رویداد کاملا بر مقابله با ایران متمرکز است. ناتان تک، سخنگوی وزارت خارجه آمریکا، کنفرانس ورشو را یک «رویداد تاریخی» توصیف کرده است». این سایت حکومتی درادامه از حجم مواضع علیه رژیم ابراز نگرانی کرده و افزوده است:«همزمان با این کنفرانس، رسانه‌ها و مقامات آمریکایی کارزار فشار روانی گسترده‌ای علیه ایران به راه انداخته‌اند. در دو روز گذشته، اظهارات ضد نظام به حدی زیاد شده است که احصای همه آنها کار دشواری است». این سایت حکومتی در بخش دیگری از این مطلب زیر عنوان «تغییر سیستماتیک در ایران» آورده است: »کاخ سفید، روز چهارشنبه، یادداشتی تحت عنوان «نگاهی به استراتژی آمریکا برای ایران»، در وبگاه خود منتشر کرد که در آن هدف اصلی استراتژی ترامپ در برابر نظام، دستیابی به «تغییر سیستماتیک در اقدامات بی‌ثبات‌کننده و خصمانه جمهوری اسلامی» و «مجبور کردن نظام به اتخاذ تصمیمات به طور فزاینده دشوار» قلمداد شده است».
محسن جلیلوند یک کارشناس همسو با باند روحانی نیز در پاسخ به این سوال که «با توجه به عدم همراهی بازیگرانی چون آلمان، فرانسه و چین، می توان به نتیجه این نشست در خصوص جمهوری اسلامی امیدوار بود؟» با نگرانی گفت: «اگر ایالات متحده آمریکا متناسب با جایگاه و وزن این کشورها به آنها سهمی اعطا کند یقیناً این بازیگران نیز می توانند همراهی خود را با نقشه های ایالات متحده آمریکا داشته باشند. در این خصوص دو نکته را یادآور می‌شوم؛ اول این که همین کشورها در حمله به عراق کمال همراهی و همکاری را با ایالات متحده داشتند، پس سابقه آنها گویای همراهی احتمالی آنها با برنامه های آمریکا است. دوم این که همین کشورها اکنون در خصوص توان موشکی و دفاعی و نیز دیپلماسی منطقه جمهوری اسلامی به مراتب از دونالد ترامپ انتقادات بیشتری را دارند. لذا اگر جمهوری اسلامی برخلاف موازین بازیگرانی مانند فرانسه و آلمان در خصوص توان موشکی و غیره عمل کند می تواند حساسیت به وجود آمده میان طرفین سبب تغییر مواضع این بازیگران و همراهی با آمریکا شود.
