متن کامل اين بيانيه در پي ميآيد: “ميليون ها ايراني در حساب هاي تلگرام و توييترشان در حال مصرف آخرين چرخش ها و پيچش هاي فصل انتخابات رياست جمهوري و شوراي شهر هستند که در روز ۱۹ ماه مه برگزار ميشود. و در اين دوره ي بحث عمومي گسترده در ايران، نامزدها بايد به سود زندانيهاي سياسي پرشمار کشور صحبت کنند. يکي از اين زندانيها آتنا دائمي ۲۸ ساله است؛ يک فعال حوزه ي کودکان که در حال گذراندن محکوميتي هفت ساله در زندان اوين است. سپاه پاسداران ايران در اکتبر ۲۰۱۴ دائمي را به خاطر فعاليت هايش بازداشت، و ۱۶ ماه بعد با وثيقه آزاد کرد. يک دادگاه انقلاب او را به اتهام هايي شامل تجمع و تباني عليه امنيت ملي و تبليغ عليه نظام به ۱۴ سال زندان محکوم کرد. حکم او بعداً در دادگاه تجديد نظر به هفت سال کاهش داده شد. به گفته ي خانواده ي دائمي، وقتي ضابطين قضايي در نوامبر ۲۰۱۶ او را در خانه اش دستگير کردند تا براي گذران باقيمانده ي حکمش به زندان برده شود، از ارائه ي اوراق هويتي يا حکم بازداشت امتناع کردند، ...چهار ماه بعد، دادگاهي در تهران دو تن از خواهران دائمي را به اتهام توهين و ممانعت از مأموران قضايي به سه ماه زندان محکوم کرد، اما بعد حکم را تعليق کرد. دائمي در اعتراض به آزار خانواده اش از سوي حکومت اعتصاب غذايي را آغاز کرده است که به گفته ي خانواده اش تا زماني که مقامات رسماً خواهرانش را تبرئه کنند به آن ادامه خواهد داد. او حالا يک ماه را در اعتصاب غذا سپري کرده است، و خانواده اش ميگويد وضعيت سلامتياش به سرعت بدتر ميشود. دائمي تنها نيست. اسماعيل عبدي، دبير کل کانون صنفي معلمان در حال گذراندن محکوميتي شش ساله است که بخشي از آن به خاطر سازمان دهي تظاهرات معلمان در برابر مجلس است. او در روز ۳۰ام آوريل اعتصاب غذا را آغاز کرد تا به نظام قضايي فاسد و فشار مقامات بر اتحاديه هاي مستقل کارگري اعتراض کند. همچنين هنگامه شهيدي، روزنامه نگاري که از روز ۹ مارس بازداشت شده است، در اعتصاب غذا به سر ميبرد تا به بازداشتش اعتراض کند. بيش از دو ماه است که مقامات به او اجازه ي ملاقات با وکيل نداده اند. دوران انتخابات يکي از زمان هاي کمياب در ايران است که در آن بسياري از نامزدها ظاهراً از احترام بيشتر به حقوق بشر دفاع ميکنند. اما آيا هيچيک از نامزدها حاضر هستند آسيب ديدن اين زندانيها را به رسميت بشناسند و از حقوق، و بهتر از آن، آزادي آنها دفاع کنند؟
