دبيرخانه شوراي ملي مقاومت ايران10/2/96 : « کارگران زحمتکش ايران روز جهاني کارگر را به صحنه اعتراض و ابراز انزجار عليه رژيم ضدکارگري آخوندي تبديل کردند. در حالي که رژيم در يک اقدام منزجر کننده مراسم فرمايشي روز کارگر را بر سر قبر خميني برگزار کرد، کارگران اين بساط را بر هم زده و بارها با شعارهاي خود سخنراني روحاني شياد را قطع کردند. کارگران شعار ميدادند «عزا؛ عزا است امروز: روز عزاست امروز؛ زندگي کارگر رو به فناست امروز».
مجري برنامه کارگران را مزدور خطاب کرد و آنها را تهديد کرد که دهانشان را خرد خواهد کرد.
همزمان صدها كارگر در برابر مجلس رژيم دست به اعتراض زدند. نيروهاي سركوبگر با يورش به کارگران درصدد برآمدند از اين تجمع جلوگيري کنند. آنها تلفنهاي همراه تجمع کنندگان را جمع آوري کرده و مانع گرفتن عکس و فيلم مي شدند. اما کارگران با جنگ و گريز به تظاهرات ادامه دادند. آنها بنرهايي با مضمون بزرگداشت روز جهاني کارگر و تصاوير زندانيان سياسي دربند را در دست داشتند و شعار مي دادند: «كارگر زنداني آزاد بايد گردد»، «روز کارگر روز ماست، خيابان از آن ماست».
در قطعنامه پاياني اين تظاهرات کارگران خواهان «افزايش فوري حداقل دستمزد بر اساس سبد هزينه مطابق با استانداردهاي زندگي امروزي»، «پايان دادن به امنيتي کردن اعتراضات صنفي و مدني»، «ممنوعيت تعقيب قضائي و وارد کردن اتهامات امنيتي نسبت به فعاليتهاي صنفي، سياسي و مدني»، «لغو مجازات اعدام و شلاق، لغو کليه احکام صادره عليه فعالان کارگري، معلمان»، «آزادي بي قيد و شرط همه فعالان کارگري، معلمان و فعالان سياسي و اجتماعي در بند»، «آزادي بي قيد و شرط ايجاد تشکلهاي مستقل، اعتصاب، اعتراض، راهپيمائي»، «پرداخت فوري مطالبات معوق کارگران، بازنشستگان، معلمان»، «تامين امنيت شغلي کارگران»، «ممنوعيت کار کودکان» و «بر چيده شدن تمامي قوانين تبعيض آميز نسبت به زنان و برابري کامل و بي قيد و شرط حقوق زنان و مردان در تمامي عرصه ها» شدند. پس از قرائت قطعنامه، کارگران شعار دادند: «كارگر زنداني آزاد بايد گردد». در پايان، نيروهاي سرکوبگر به کارگراني که در حال راهپيمائي به سوي متروي بهارستان بودند حمله کرده و حداقل يك نفر از آنان را دستگير كردند.
همچنين در اين روز؛در اصفهان شمار کثيري از کارگران ذوب آهن براي دومين روز متوالي در محل کارخانه تجمع کردند. آنها به قطع پاداش و مزاياي خود معترض هستند. در تبريز کارگران تراکتور سازي در برابر استانداري آذربايجان شرقي تجمع بزرگي برگزار کرده و خواهان حقوق به يغمارفته خود شدند. در کرمان کارگران سهامدار معدن کروميت اسفندقه در مقابل اداره کل بازرسي رژيم دست به تجمع زدند و نسبت به خريد و فروش غيرقانوني سهام اين معدن توسط کارگزاران رژيم اعتراض کردند.
کارگران کارخانه قند شيراز در مقابل استانداري دست به تجمع زدند. بر روي پلاكاردهاي آنان نوشته شده بود:معيشت؛ منزلت؛ حق مسلم ماست: ما گرسنه ايم! پس از سه سال حقوق کارگران و حق بازنشستگان کي پرداخت مي گردد؟».
مجري برنامه کارگران را مزدور خطاب کرد و آنها را تهديد کرد که دهانشان را خرد خواهد کرد.
همزمان صدها كارگر در برابر مجلس رژيم دست به اعتراض زدند. نيروهاي سركوبگر با يورش به کارگران درصدد برآمدند از اين تجمع جلوگيري کنند. آنها تلفنهاي همراه تجمع کنندگان را جمع آوري کرده و مانع گرفتن عکس و فيلم مي شدند. اما کارگران با جنگ و گريز به تظاهرات ادامه دادند. آنها بنرهايي با مضمون بزرگداشت روز جهاني کارگر و تصاوير زندانيان سياسي دربند را در دست داشتند و شعار مي دادند: «كارگر زنداني آزاد بايد گردد»، «روز کارگر روز ماست، خيابان از آن ماست».
در قطعنامه پاياني اين تظاهرات کارگران خواهان «افزايش فوري حداقل دستمزد بر اساس سبد هزينه مطابق با استانداردهاي زندگي امروزي»، «پايان دادن به امنيتي کردن اعتراضات صنفي و مدني»، «ممنوعيت تعقيب قضائي و وارد کردن اتهامات امنيتي نسبت به فعاليتهاي صنفي، سياسي و مدني»، «لغو مجازات اعدام و شلاق، لغو کليه احکام صادره عليه فعالان کارگري، معلمان»، «آزادي بي قيد و شرط همه فعالان کارگري، معلمان و فعالان سياسي و اجتماعي در بند»، «آزادي بي قيد و شرط ايجاد تشکلهاي مستقل، اعتصاب، اعتراض، راهپيمائي»، «پرداخت فوري مطالبات معوق کارگران، بازنشستگان، معلمان»، «تامين امنيت شغلي کارگران»، «ممنوعيت کار کودکان» و «بر چيده شدن تمامي قوانين تبعيض آميز نسبت به زنان و برابري کامل و بي قيد و شرط حقوق زنان و مردان در تمامي عرصه ها» شدند. پس از قرائت قطعنامه، کارگران شعار دادند: «كارگر زنداني آزاد بايد گردد». در پايان، نيروهاي سرکوبگر به کارگراني که در حال راهپيمائي به سوي متروي بهارستان بودند حمله کرده و حداقل يك نفر از آنان را دستگير كردند.
همچنين در اين روز؛در اصفهان شمار کثيري از کارگران ذوب آهن براي دومين روز متوالي در محل کارخانه تجمع کردند. آنها به قطع پاداش و مزاياي خود معترض هستند. در تبريز کارگران تراکتور سازي در برابر استانداري آذربايجان شرقي تجمع بزرگي برگزار کرده و خواهان حقوق به يغمارفته خود شدند. در کرمان کارگران سهامدار معدن کروميت اسفندقه در مقابل اداره کل بازرسي رژيم دست به تجمع زدند و نسبت به خريد و فروش غيرقانوني سهام اين معدن توسط کارگزاران رژيم اعتراض کردند.
کارگران کارخانه قند شيراز در مقابل استانداري دست به تجمع زدند. بر روي پلاكاردهاي آنان نوشته شده بود:معيشت؛ منزلت؛ حق مسلم ماست: ما گرسنه ايم! پس از سه سال حقوق کارگران و حق بازنشستگان کي پرداخت مي گردد؟».