خامنه‌ای و باد و بلوف جدید موشکی ----- قمپز جدید موشکی
قبل از پرداختن به هر نوع تفسیر، در این خبر دقت کنید:
«با حضور سردار سرلشکر حسین سلامی فرمانده کل سپاه پاسداران انقلاب اسلامی امروز (چهارشنبه)، از سامانه خودکار و هوشمند پرتابهای متوالی موشک‌های بالستیک دوربرد نیروی هوافضای سپاه (تیربار موشکی) رونمایی شد». (مشرق‌نیوز. ۱۴آبان۹۹).
«گوبلز نظام» یعنی فرمانده سپاه، که در این مواقع برای پروپاگاندا و رجزخوانی پوشالی به صحنه آورده می‌شود، در مورد این قمپز (۱) جدید موشکی گفت:
«دستهای شما همواره روی ماشه باشد؛ شاهدیم که دشمنان گاهی بر طبل تهدید می‌کوبند؛ آنها را باید مهار و سیطره روانی و تسلط فنی، تکنیکی، تاکتیکی، عملیاتی و استراتژیک نظام را به آنان ثابت کنیم؛ بدون این سیطره نمی‌توانیم آزاد و آرام زندگی کنیم... تا به امروز هم این قدرت در صحنه‌های مختلف اعم از مبارزه با داعش، مبارزه با ضد انقلاب در غرب کشور و در مناطق دوردست و نیز اسقاط اراده و انصراف دشمن از تهدید نظام وملت ایران کارکرد و تاثیرات خود را به‌خوبی نشان داده است». (همان منبع)
نشان دادن چند موشک با یک سکوی متحرک و پرتاب از زیر کوه و غوغاگری تبلیغاتی حول آن، یک پروپاگاندای لو رفته و شیوهٔ رایج نظام برای قدرت‌نمایی پوشالی است اما مصرف این موضوع در سالگرد قیام آبان و در بحبوحه‌ٔ انتخابات آمریکا معنای خاص خود را دارد. سؤال این است که نظام از چه چیزی می‌هراسد که ناچار از بازمصرف این قمپز موشکی می‌شود؟
نیاز خامنه‌ای به قمپز در کردن
برای پاسخ به این سؤال، لازم است به سخنرانی یک روز قبل خامنه‌ای برگردیم و آن را مرور کنیم. او در بخشی از این سخنرانی گفت:
«برای تأمین امنیت خارجی و طمع نکردن دشمنان، باید ابزارهای دفاعی هم‌چون موشک، پهپاد و هواپیما هم‌چنان تقویت شوند و برای تأمین امنیت داخلی نیز دستگاههای مربوطه مراقب مسألهٔ نفوذ باشند» (تسنیم. ۱۳آبان۹۹).
یک روز از این نیاز به قدرت‌نمایی نگذشته بود که سپاه پاسداران از این قمپز جدید موشکی رونمایی کرد.
به ظاهر چنین می‌نماید که خامنه‌ای و ژنرال پاسدارهایش در راستای عملیات بازدارندگی و ترساندن چشم طرف مقابل به این قمپز روی آورده‌اند. این سطح قضیه و جنبهٔ علنی آن است. بدیهی است در جهانی که از تسلیحات پیچیدهٔ اتمی و غیراتمی و فناوریهای نظامی، ناوهای هواپیمابر و جنگنده‌های رادارگریز و پهپادهای فوق پیشرفته مشحون است، کسی تسلیحات دست‌ساز و مونتاژ شدهٔ نظام آخوندی را به هیچ نمی‌گیرد و به رخ کشیدن آن در مسابقهٔ تسلیحاتی با قدرتهای بزرگ، بیشتر تمسخرآمیز است تا اسباب اقتدار؛ بنابراین مخاطب خامنه‌ای و پاسدار سلامی یک نیروی مفروض خارجی نیست. آنچه آنها را وادار به پروپاگاندا حول موشک می‌کند، روحیه دادن به نیروهای ریزشی نظام از یک‌طرف و خط بستن در برابر قیام‌آفرینان از طرف دیگر است.
هدف از این قدرت‌نمایی پوشالی آن است که ولی‌فقیه بگوید ببینید من هنوز سرنگون نشده‌ام. هنوز هستم زیرا موشک دارم و ...
سخنرانی ۱۳آبان۹۹ عمود خیمهٔ نظام را بچلانیم یک کلمه بیشتر از آن تراوش نمی‌کند: «امنیت»!
فوبیای دیکتاتور
کالبدشکافی این واژهٔ مقلوب و خیانت شده به‌خوبی می‌نمایاند که دیکتاتور و ابواب‌جمعی‌اش دچار فوبیا شده‌اند. این فوبیا را هم در وجناتشان می‌توان دید و هم در رفتار، گفتار و نوشتارشان. خامنه‌ای به صریح‌ترین شیوهٔ ممکن، از این فوبیا پرده‌برداری کرد: «مجاهدین و خطر سرنگونی»!
این خطر برای خامنه‌ای و مهره‌هایش آن‌چنان هراس آور است که از بیم آن وادار به هذیان‌گویی و با نعل وارونه زدن تلاش می‌کنند آن را کتمان نمایند. موشک و پهپادهای ساخت صنایع آخوندی که سهل است اگر استبداد دینی در فرض محال به هواپیماهای نورث روپ گرومن. بی‌ـ ۲ اسپریت و ناوهای هواپیمابر و کلاهک‌های اتمی هم تجهیز شود، از سرنگونی محتوم گریزی نخواهد داشت.
این نوع قمپز در کردنها به جای اقتدارآفرینی، از هراس دیکتاتور رونمایی می‌کنند و نزدیک شدن عقربه‌های قیام به ساعت سرنگونی را نوید می‌دهند.
پانوشت: ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
(۱) «قمپز» [در اصل «قمپوز»]، یک واژهٔ ترکی است. منظور از آن اشاره به یک توپ سرپر است که امپراطوری عثمانی در جنگ با ایران مور استفاده قرار می‌داد. این توپ قدرت تخریبی نداشت و گلوله‌ای در آن به کار نمی‌رفت. مقداری باروت در لوله آن می‌ریختند و مقدار زیادی پارچه روی آن قرار داده و با فشار سنبه می‌کوبیدند تا باروت فشرده شود؛ سپس در مناطق کوهستانی آن را آتش می‌کردند تا صدای زیادی تولید کند و طرف مقابل را بترساند. بعدها سربازان ایرانی که دریافته بودند این توپ هیچ خطری ندارد به هم‌قطارانشان می‌گفتند: «نترسید قمپوز در می‌کنند»! این جمله رفته‌رفته به یک ضرب‌المثل تبدیل شد. در لغت‌نامهٔ دهخدا قمپز در کردن به‌معنی «دعاوی دروغین کردن، بالیدن نابجا و فخر و مباهات بی‌مورد کردن» به کار می‌رود.
