سخن روز
روز چهارشنبه مجلس ارتجاع باز هم صحنه جنگ گرگها بر سر گرانی بود. هم قالیباف و هم نمایندگان مجلس با حمله به روحانی در این رابطه اتهامات متعددی به وی وارد کردند. از جمله:
پاسدار قالیباف با اشک تمساح ریختن برای مردم گفت: «این روزها گرانی های افسارگسیخته دغدغه اصلی مردم شده است و زندگی را بر مردم سخت کرده و پدران را شرمنده و شرمسار خانوادهها نموده است. گرانیهای کمرشکنی که یک روز با تخممرغ آغاز شد و حال به مرغ رسیده است و امروز قیمت مرغ تبدیل به نمادی از ناکارآمدی و ناهماهنگی در اجرا و سیاستگذاری شده است».
اسماعیل حسین زهی اسماعیل حسین زهی عضو مجلس ارتجاع نیز با اعتراف به گرانی ۵۰درصدی قیمت مرغ، روحانی را مورد حمله قرار داد و گفت: «افزایش قیمت بسیاری از مایحتاج مردم نظیر گوشت مرغ و قرمز فاقد هر گونه مبنا است. چگونه میشود توجیه کرد با آغاز قرنطینه عمومی از اول آذر بهجای نظارت بر بازار و تهیه و توزیع بستههای کمک معیشتی و ترغیب مردم به در خانه ماندن، قیمت مرغ بهعنوان آخرین و ارزانترین منبع پروتئینی یکشبه ۵۰درصد افزایش پیدا کند و از سفره کوچک شده مردم پر بکشد؟ آیا اینگونه میشود مردم را در خانه نگه داشت؟»
این در حالی است که آخوند روحانی روز ۲۸آبان دار و دسته باند غالب را متهم کرد که بهخاطر انتخابات ۱۴۰۰ این حرفها را میزنند. او گفت: «بابا ۱۴۰۰ مانده هنوز انتخابات مانده اشکال ندارد برای انتخابات خودتان هر کاری میخواهید انجام بدهید. هم اش دنبال این هستند که قهرمان رفع تحریم کی باشد! شما! همانهایی که شما هی فحش میدهید انتقاد میکنید».
بهرغم این حرفها آخوند روحانی هم در جلسه هیات دولت چهارشنبه ۵آذر اشک تمساح ریخت و به وضعیت وخیم اقتصادی مردم اعتراف کرد و گفت: ٰ «میدانم این کار چقدر سخت است. آن مغازهدار کوچکی که کسب و کار خودش را تعطیل میکند و در مغازه خودش را میبندد، آن کارگری که در کنار کسب و کار فعالیت میکرده و بیکار شده است. میدانیم چقدر بر مردم سخت میگذرد».
روحانی این حرفها را در حالی میزند که حاضر نیست یک کلمه به زبان بیاورد که لازم است پولهای چپاول شده مردم در بنیادهای بزرگ اقتصادی برای مردم خرج شود. او مانند ولیفقیهش در این رابطه لام تا کام صحبت نمیکند. خامنهای هم روز سهشنبه صحبت از بحران معیشت مردم که کرونا هم به آن اضافه شده کرد ولی یک کلمه حاضر نشد سر کیسه بنیادهای مذکور را که اموال مردم ایران را به غارت بردهاند شل کند.
آری، این وضعیت دقیقاً از علائم دوران پایانی رژیم آخوندی است که در شرایطی که همه بحرانها و دردها رو میآید، همه باندها درونی نظام از آنها صحبت میکنند، اشک تمساح برای مردم میریزند ولی در جنگ قدرت و غارت در حالی که هر دو طرف یک حرف را میزنند، هر یک تقصیر را به گردن دیگری میاندازد و حاضر نیست مسئولیت بپذیرد.