دومینیوی سقوط صنایع در ایران اصطلاحی است که دیگر امروز از طرف اپوزیسیون رژیم ولایت فقیه داده نمی‌شود و هر روز لیست کارخانه‌ها و حتی بالاتر، صنایعی که سقوط می‌کنند از طرف کارگزاران رژیم داده می‌شود. یکی از این صنایع، صنعت کفش ایران است از دیر باز یکی از صنایعی بود که با تولیدات با کیفیت، توان رقابت با کفشهای خارجی را داشت، اما امروزه چه بلایی سر این صنعت آمده است؟
رکود در بازار کفش چنان سایه سنگینی ایجاد کرده که کارخانه‌های قدیمی و استخوانداری مثل کفش ملی، بلا و وین تعطیل شده‌اند و صدها کارگر این کارخانه‌ها هم بیکار شده‌اند. این بحران به‌گونه‌یی است که کارگزاران رژیم هم در دعواهای باندی خودشان به آن اعتراف می‌کنند:
عبدالملکی: «دولت باید بپذیره که سیاستش در راستای تولید نیست در همین دولت می‌آئیم قرارداد تعرفه ترجیحی با ترکیه می‌بندیم و می‌بینیم که واقعاً پوشاک و کیف و کفش ترکیه و منسوجات ترکیه‌ای آمده و صنعت پوشاک کشور رو زمینگیر کرده حتی خیلی از کالاهایی که قبلاً از چین مستقیم وارد ایران می‌شده الآن چون ترکیه با ایران تعرفه ترجیحی داره میره ترکیه از ترکیه مجدداً ری اکسپورت میشه می‌آید داخل کشور». (تلویزیون شبکه 2 رژیم- گفتگوی ویژه خبری 14فروردین96)
واردات بی‌رویه کفشهای خارجی به‌ویژه از چین و ترکیه باعث ورشکستگی تولیدگران داخلی شده است، سال گذشته گمرک ایران آمار داد که 70 میلیون دلار پوشاک از جمله کفش از ترکیه وارد کشور شده است در حالی که طرف ترک اعلام کرد که بیش از 5 میلیارد دلار پوشاک به ایران صادر کرده است.
رئیس اتحادیه کفاشان اصفهان: «پارسال نیم میلیارد دلار ورودی کفش خارجی داشتیم».
واقعیت این است که از طرفی رژیم هیچ‌گونه حمایتی از تولیدگران کفش انجام نمی‌دهد.
سایت حکومتی باشگاه خبرنگاران جوان از قول غلام محمد زارعی عضو مجلس ارتجاع نوشت: «نبود حمایت کافی و اشباع بازار از محصولات وارداتی موجب شده تا تولیدات داخلی فروش چندانی نداشته باشد.» این مهره رژیم اضافه کرد که صنعت کفش در خطر نابودی است.
نابودی صنعت کفش در ایران باعث بیکاری هزاران کارگر ایرانی شده است که سالهای سال عمر خود را در کارگاههای کوچک و بزرگ سپری کرده‌اند، ولی الآن دغدغه نان دارند، اما برای سردمداران این رژیم و آقازاده‌ها، تنها چیزی که اهمیت دارد سود و پول است که با واردات بی‌رویه به‌دنبال آن هستند و زندگی مردم را به نابودی می‌کشانند.
