۱۳۹۹ فروردین ۲۸, پنجشنبه

ناپدید شدن ۴.۸ میلیارد دلار ارز ۴۲۰۰ تومانی در بودجه سال ۹۷

ناپدید شدن ۴.۸ میلیارد دلار ارز ۴۲۰۰ تومانی در بودجه سال ۹۷
در جریان جنگ گرگها برسر حسابسازیهای بودجه و رانتخواری دربحبوحه فاجعه کرونا، یک فقره دزدی ۸ / ۴ میلیارد دلار ارز ۴۲۰۰ تومانی فاش شد.

عادل آذز رئیس دیوان محاسبات رژیم روز سه‌شنبه پس از جلسه علنی مجلس رژیم گفت: مجموع ارزی که در سال ۹۷ به واردکنندگان کالا داده شده ۳۱ یملیارد دلار بوده که از این رقم حدود ۴ میلیارد و ۸۰۰ میلیون دلار ذا که بایستی صرف واردات کالا نداشته و تنها ۲ هزار میلیارد تومان آن بازگشته است.

یک رسانه حکومتی روز سه‌شنبه خبر داد: گزارش تفریغ بودجه نشان می دهد دلارهای دولتی سال ۹۷ سرنوشت مبهمی دارد و ۴.۸ میلیارد دلار آن بدون واردات کالا میان اشخاص توزیع شد و با ۲.۷ میلیارد دلار آن خاک و غذای سگ و گربه و نظایر آن وارد شد.
در جدول تأمین ارز دولتی که به دلار محاسبه شده در ستون مبلغ مربوط به «میزان ارز دولتی که کالای آن تا تاریخ ۱۲/۹/۱۳۹۸ وارد نشده است» رقم ۴ میلیارد ۸۲۰ میلیون و ۷۴۴ هزار و ۷۴۰ دلار ذکر شده است.
این رسانه حکومتی نوشت: بر اساس رسیدگی ها و داده کاوی اطلاعات مندرج در سامانه های بانک مرکزی، گمرک و وزارت صنعت، معدن و تجارت... مجموعا بالغ بر چهار میلیارد و هشتصد و بیست و یک میلیون (۴٫۸۲۱,۰۰۰,۰۰۰ ) دلار علی رغم دریافت ارز ۴۲,۰۰۰ ریالی، وارداتی صورت نگرفته است.

روزنامه حکومتی شرق نیز نوشت: برداشت‌های از خزانه و پول‌های بی‌بازگشت فقط تخلف بودجه‌ای نمی‌تواند باشد، بلکه ساختار، بستر این برداشت‌ها و تخلف‌ها را فراهم کرده است.

روزنامة‌ حکومتی وطن امروز نوشت: در یک نمونه از ۳۱میلیارد دلار اختصاص یافته به واردات، ۵ میلیارد دلار از این منابع مصروف هیچ وارداتی نشده و سرنوشت آن مشخص نیست.

روزنامه حکومتی جهان صنعت در اعتراف به فساد و رانتخواری آخوندها به بهای جان مردم در بحبوحه فاجعه کرونا نوشت: بدیهی است با این حجم از رانت و فساد و در حالی که منابع مالی هنگفتی به گروه‌های خاص می‌رسد، منابع مالی کفاف هزینه‌ها را نمی‌دهد. اگر این میزان رانت و فساد نبود می‌توانستیم از بحران کرونا عبور کنیم و امکان قرنطینة کامل کشور بود... در بحبوحه بحران کرونا آمارهایی منتشر شده نشان می‌دهد فضا برای رانت و فساد اقشار خاص تا چه میزان مهیا ست. سهم اشخاص خاص از ارز ترجیحی دولت آن قدر زیاد بوده که (روشن است) منابع ارزی لازم برای تهیه کالاهای اساسی و دارو نمی‌ماند... مادامی که منابع مالی تنها به گروه‌های خاص می‌رسد، تامین غذا و داروی مردم امکان ندارد.. به‌نظر می‌رسد تامین برخی کالاها از جمله غذای سگ و گربه، چوب بستنی، انواع خاک و امثال اینها حیاتی‌تر از دارو و غذای مورد نیاز اقشار جامعه بوده است.