سخن روز
روز چهارشنبه ۲۴بهمن ۹۷ کنفرانس ورشو با شرکت وزیران خارجه و هیأتهای نمایندگی ۶۰کشور جهان در ورشو پایتخت لهستان آغاز به کار کرد. محور این کنفرانس که قرار است ۲روز ادامه داشته باشد، ایران و بهخصوص بحث پیرامون مقابله با سیاست صدور تروریسم فاشیسم مذهبی تروریستی حاکم بر ایران است. موضوعی که رژیم را بهشدت وحشتزده و سراسیمه کرده است.
آغاز کنفرانس ورشو در صدر خبرهای جهان قرار گرفت و با اینکه رژیم تلاش کرد این کنفرانس را بیاهمیت و بیتاثیر و خودش را بیاعتنا جلوه بدهد، اما واکنشهای زیادی نسبت به آن نشان داد.
در حالی که وزیر خارجهٔ آمریکا نسبت به نتایج مطلوبی که در این کنفرانس به دست خواهد آمد، ابراز اطمینان کرده، اما ظریف وزیر خارجهٔ رژیم کنفرانس ورشو را از پیش شکستخورده و یک نمایش ناامیدکننده که تنها باعث رسوایی شرکتکنندگان در آن خواهد شد، توصیف کرد.
واقعیت چیست؟
واقعیت این است که کنفرانس تازه آغاز شده و تا هنگامیکه پایان نیافته باشد درباره موفقیت یا عدم موفقیت آن نمیتوان ابراز نظر قطعی کرد. پیشبینی ظریف هم مربوط به حدود یک ماه پیش است و طبیعی است که رژیم این طور موضع بگیرد و حرف بزند. اما از طرفی تعداد کشورهایی که در این کنفرانس حضور دارند(بیش از ۶۰کشور) و بهخصوص حضور کشورهای منطقه و کشورهای اروپایی در این کنفرانس که محور آن مقابله با رژیم و تروریسم رژیم است به اضافه انعکاس گستردهٔ این اجلاس در دنیا که در صدر خبرها قرار گرفته و توجه همهٔ ناظران و تحلیلگران را جلب کرده است و از طرف دیگر واکنشهای هراسآلود خود رژیم خلاف ادعای ظریف است. اگر این کنفرانس یک کنفرانس از پیش شکستخورده است پس دیگر این همه واکنش و سوزوگداز علیه آن چه معنایی دارد؟
واکنشهای رژیم
روزنامه حکومتی سیاست روز در مقالهای با عنوان از ورشو تا سوچی نوشت:
«نشست ورشو یک نشست تبلیغاتی است که... زمینهساز بحرانهای جدید در منطقه میشود چرا که آمریکا از آن بهعنوان بهانه جدید دخالت در منطقه بهره خواهد گرفت… وزیر امور خارجه لهستان گفت: جامعه بینالمللی، ایران امروز را تهدیدی جدی میداند. آمریکاییها هم به همین دلیل از توافق هستهای خارج شدند».
روزنامه فاشیستی جوان، تحت عنوان سیرک بیرمق ورشو نوشت:
«دونالد ترامپ، رئیسجمهور آمریکا، دیروز با یک توئیت فارسی، آتشتهیه کنفرانس ورشو در لهستان را برای شرکتکنندگان در کنفرانس ریخت: ۴۰سال فساد، ۴۰سال سرکوب، ۴۰سال ترور. رژیم ایران فقط موجب ۴۰سال شکست شده است. مردم ایران که مدتهاست در رنجاند شایسته آینده روشنتری هستند».
مواضع ذلیلانه یک مار سرمازده!
رژیم همچین مجموعهای از واکنشها و مواضع سیاسی در قبال کنفرانس لهستان را به شکل غیرمستقیم نشان داده است.
محمدجواد ظریف روز سهشنبه ۲۳بهمن گفت: «آغوش جمهوری اسلامی برای ارتباطات بینالمللی باز است و برای هیچ کشوری تهدید نیست. ما با هیچ کجا سر جنگ نداریم، اما از خودمان با قدرت دفاع میکنیم».
وی گفت: «ایران یک سیاست منسجم دارد. ما نیازمند روابط خوب در منطقه هستیم، ضمن اینکه قدرتمان را از داخل میگیریم. اما با این قدرت داخلی نیازمند روابط خوب منطقهای هستیم. این روابط چه در خلیجفارس، چه در همسایگان شمالی، چه در همسایگان شرقی و غربی باشد. ما با همه روابط خوب میخواهیم... ما این روابط را با عربستان و امارات میخواهیم».
نظام و اسراییل!؟
ظریف در همان سخنان، آگاهانه اسراییل را مستثنی نکرد و با تأکید بر اینکه «نیازمند روابط خوب منطقهای هستیم» تأکید کرد: «ما نمیخواهیم همسایگانمان را از این منطقه بیرون برانیم بهخاطر اینکه غیرممکن است کشورهای منطقه را از منطقه حذف کنند».
این حرفهای ظریف را بگذارید در کنار حرفهای روحانی در برابر سفرا و دیپلماتهای خارجی مقیم در تهران(۱۷بهمن) در حالی که چند بار کلمهٔ اسراییل را که در رژیم تابو بوده و آن را مترادف بهرسمیتشناختن موجودیت اسراییل قلمداد میکرد، گفت: «حتی اگر دغدغه آمریکا در این منطقه برای اسراییل است، این را باید بدانند تا ملت فلسطین به سرزمین خود بازنگردند، امنیت برای این منطقه تاریخی و سرزمین فلسطین تضمین نخواهد شد؛ اگر حتی آمریکا امنیت را برای اسراییل میخواهد آن زمانی امکان دارد که مردم فلسطین به سرزمین خود بازگردند و...».
علائمی که مقامات رژیم صادر میکنند!
از سوی دیگر سخنگوی وزارتخارجه آخوندها(قاسمی) گفت: «ایران این آمادگی را داشته و دارد، اگر اختلافنظری با تعداد معدودی از کشورهای منطقه وجود دارد، در پشت میز مذاکره و بهصورت مسالمتآمیز آن اختلاف را حل کند... و آمادگی تعامل با همه این کشورها را داشته و داریم».
در اظهاراتی مشابه، حشمتالله فلاحتپیشه در گفتگو با شبکه العربی قطر اظهار کرد: «آمریکا مجبور خواهد شد با ایران وارد مذاکره شود».
فلاحتپیشه با توضیح اینکه ایران بعد از نقض برجام توسط آمریکا دستبهعصا حرکت کرده است تأکید کرد که مذاکره با آمریکا تابو نیست به شرط اینکه مذاکره، مذاکره باشد.
وی با اعلام آمادگی تهران برای گفتگو با کشورهای منطقه توضیح داد که مجلس شورای اسلامی هیچ خط قرمزی برای گفتگو با کشورهای حوزه خلیجفارس از جمله عربستان و امارات ندارد.
علت سراسیمگی رژیم؟
برای درک علت سراسیمگی رژیم باید به مواضع روزنامههای باندهای فاشیستی رژیم مانند ارگان بسیجیهای نظام به اسم «جوان» نگاه کرد که برخلاف لاف و گزافهای معمول آخوندی نوشت: «به نظر میرسد کل برنامه این نشست بهمنظور پیشبرد رویکردهای آمریکا برای مقابله با ایران در منطقه طراحی شده است».
این هراس و وحشت بهخصوص وقتی بیشتر قابلفهم میشود که شرایط انفجاری و وضعیت انقلابی جامعهٔ ایران و انواع بحرانهای مرگباری که رژیم از همهسو با آن مواجه است، در نظر گرفته شود. دستگاه تبلیغاتی رژیم همچنین نمیتواند این واقعیت را پنهان کند که کنفرانس ورشو و اهداف و محورهایی که برای آن تعریف شده، منطبق با تحلیلها و نظرگاه مجاهدین و مقاومت ایران در مورد ایران و فاشیسم دینی و تروریستی حاکم بر ایران است و اکنون پس از ۴دهه بهنظر میرسد که این نظرگاه مجاهدین و مقاومت ایران است که در جامعهٔ بینالمللی بر کرسی قبول نشسته است. این است کانون و بنمایهٔ هراس و سرآسیمگی رژیم از کنفرانس ورشو!
روز چهارشنبه ۲۴بهمن ۹۷ کنفرانس ورشو با شرکت وزیران خارجه و هیأتهای نمایندگی ۶۰کشور جهان در ورشو پایتخت لهستان آغاز به کار کرد. محور این کنفرانس که قرار است ۲روز ادامه داشته باشد، ایران و بهخصوص بحث پیرامون مقابله با سیاست صدور تروریسم فاشیسم مذهبی تروریستی حاکم بر ایران است. موضوعی که رژیم را بهشدت وحشتزده و سراسیمه کرده است.
آغاز کنفرانس ورشو در صدر خبرهای جهان قرار گرفت و با اینکه رژیم تلاش کرد این کنفرانس را بیاهمیت و بیتاثیر و خودش را بیاعتنا جلوه بدهد، اما واکنشهای زیادی نسبت به آن نشان داد.
در حالی که وزیر خارجهٔ آمریکا نسبت به نتایج مطلوبی که در این کنفرانس به دست خواهد آمد، ابراز اطمینان کرده، اما ظریف وزیر خارجهٔ رژیم کنفرانس ورشو را از پیش شکستخورده و یک نمایش ناامیدکننده که تنها باعث رسوایی شرکتکنندگان در آن خواهد شد، توصیف کرد.
واقعیت چیست؟
واقعیت این است که کنفرانس تازه آغاز شده و تا هنگامیکه پایان نیافته باشد درباره موفقیت یا عدم موفقیت آن نمیتوان ابراز نظر قطعی کرد. پیشبینی ظریف هم مربوط به حدود یک ماه پیش است و طبیعی است که رژیم این طور موضع بگیرد و حرف بزند. اما از طرفی تعداد کشورهایی که در این کنفرانس حضور دارند(بیش از ۶۰کشور) و بهخصوص حضور کشورهای منطقه و کشورهای اروپایی در این کنفرانس که محور آن مقابله با رژیم و تروریسم رژیم است به اضافه انعکاس گستردهٔ این اجلاس در دنیا که در صدر خبرها قرار گرفته و توجه همهٔ ناظران و تحلیلگران را جلب کرده است و از طرف دیگر واکنشهای هراسآلود خود رژیم خلاف ادعای ظریف است. اگر این کنفرانس یک کنفرانس از پیش شکستخورده است پس دیگر این همه واکنش و سوزوگداز علیه آن چه معنایی دارد؟
واکنشهای رژیم
روزنامه حکومتی سیاست روز در مقالهای با عنوان از ورشو تا سوچی نوشت:
«نشست ورشو یک نشست تبلیغاتی است که... زمینهساز بحرانهای جدید در منطقه میشود چرا که آمریکا از آن بهعنوان بهانه جدید دخالت در منطقه بهره خواهد گرفت… وزیر امور خارجه لهستان گفت: جامعه بینالمللی، ایران امروز را تهدیدی جدی میداند. آمریکاییها هم به همین دلیل از توافق هستهای خارج شدند».
روزنامه فاشیستی جوان، تحت عنوان سیرک بیرمق ورشو نوشت:
«دونالد ترامپ، رئیسجمهور آمریکا، دیروز با یک توئیت فارسی، آتشتهیه کنفرانس ورشو در لهستان را برای شرکتکنندگان در کنفرانس ریخت: ۴۰سال فساد، ۴۰سال سرکوب، ۴۰سال ترور. رژیم ایران فقط موجب ۴۰سال شکست شده است. مردم ایران که مدتهاست در رنجاند شایسته آینده روشنتری هستند».
مواضع ذلیلانه یک مار سرمازده!
رژیم همچین مجموعهای از واکنشها و مواضع سیاسی در قبال کنفرانس لهستان را به شکل غیرمستقیم نشان داده است.
محمدجواد ظریف روز سهشنبه ۲۳بهمن گفت: «آغوش جمهوری اسلامی برای ارتباطات بینالمللی باز است و برای هیچ کشوری تهدید نیست. ما با هیچ کجا سر جنگ نداریم، اما از خودمان با قدرت دفاع میکنیم».
وی گفت: «ایران یک سیاست منسجم دارد. ما نیازمند روابط خوب در منطقه هستیم، ضمن اینکه قدرتمان را از داخل میگیریم. اما با این قدرت داخلی نیازمند روابط خوب منطقهای هستیم. این روابط چه در خلیجفارس، چه در همسایگان شمالی، چه در همسایگان شرقی و غربی باشد. ما با همه روابط خوب میخواهیم... ما این روابط را با عربستان و امارات میخواهیم».
نظام و اسراییل!؟
ظریف در همان سخنان، آگاهانه اسراییل را مستثنی نکرد و با تأکید بر اینکه «نیازمند روابط خوب منطقهای هستیم» تأکید کرد: «ما نمیخواهیم همسایگانمان را از این منطقه بیرون برانیم بهخاطر اینکه غیرممکن است کشورهای منطقه را از منطقه حذف کنند».
این حرفهای ظریف را بگذارید در کنار حرفهای روحانی در برابر سفرا و دیپلماتهای خارجی مقیم در تهران(۱۷بهمن) در حالی که چند بار کلمهٔ اسراییل را که در رژیم تابو بوده و آن را مترادف بهرسمیتشناختن موجودیت اسراییل قلمداد میکرد، گفت: «حتی اگر دغدغه آمریکا در این منطقه برای اسراییل است، این را باید بدانند تا ملت فلسطین به سرزمین خود بازنگردند، امنیت برای این منطقه تاریخی و سرزمین فلسطین تضمین نخواهد شد؛ اگر حتی آمریکا امنیت را برای اسراییل میخواهد آن زمانی امکان دارد که مردم فلسطین به سرزمین خود بازگردند و...».
علائمی که مقامات رژیم صادر میکنند!
از سوی دیگر سخنگوی وزارتخارجه آخوندها(قاسمی) گفت: «ایران این آمادگی را داشته و دارد، اگر اختلافنظری با تعداد معدودی از کشورهای منطقه وجود دارد، در پشت میز مذاکره و بهصورت مسالمتآمیز آن اختلاف را حل کند... و آمادگی تعامل با همه این کشورها را داشته و داریم».
در اظهاراتی مشابه، حشمتالله فلاحتپیشه در گفتگو با شبکه العربی قطر اظهار کرد: «آمریکا مجبور خواهد شد با ایران وارد مذاکره شود».
فلاحتپیشه با توضیح اینکه ایران بعد از نقض برجام توسط آمریکا دستبهعصا حرکت کرده است تأکید کرد که مذاکره با آمریکا تابو نیست به شرط اینکه مذاکره، مذاکره باشد.
وی با اعلام آمادگی تهران برای گفتگو با کشورهای منطقه توضیح داد که مجلس شورای اسلامی هیچ خط قرمزی برای گفتگو با کشورهای حوزه خلیجفارس از جمله عربستان و امارات ندارد.
علت سراسیمگی رژیم؟
برای درک علت سراسیمگی رژیم باید به مواضع روزنامههای باندهای فاشیستی رژیم مانند ارگان بسیجیهای نظام به اسم «جوان» نگاه کرد که برخلاف لاف و گزافهای معمول آخوندی نوشت: «به نظر میرسد کل برنامه این نشست بهمنظور پیشبرد رویکردهای آمریکا برای مقابله با ایران در منطقه طراحی شده است».
این هراس و وحشت بهخصوص وقتی بیشتر قابلفهم میشود که شرایط انفجاری و وضعیت انقلابی جامعهٔ ایران و انواع بحرانهای مرگباری که رژیم از همهسو با آن مواجه است، در نظر گرفته شود. دستگاه تبلیغاتی رژیم همچنین نمیتواند این واقعیت را پنهان کند که کنفرانس ورشو و اهداف و محورهایی که برای آن تعریف شده، منطبق با تحلیلها و نظرگاه مجاهدین و مقاومت ایران در مورد ایران و فاشیسم دینی و تروریستی حاکم بر ایران است و اکنون پس از ۴دهه بهنظر میرسد که این نظرگاه مجاهدین و مقاومت ایران است که در جامعهٔ بینالمللی بر کرسی قبول نشسته است. این است کانون و بنمایهٔ هراس و سرآسیمگی رژیم از کنفرانس ورشو!