آسمان ابری و بارانی صبح اول ژوئیه در پاریس شاهد و ناظر خیل عظیم جمعیتی است که فاصلۀ پارکینگ اتوبوسها تا سالن برگزاری مراسم را زیر باران طی می کنند و پس از عبور از گیت های کنترل وارد محل تجمع می شوند.
از هر طرف که نگاه می کنی اتوبوسها از راه می رسند و جمعیت موج در موج با نظمی مثال زدنی به راه می افتد تا به اقیانوس بیکران تشنگان آزادی بپیوندد.
پیر و جوان و مادرانی که کودکان خردسال خویش را در کالسکه گذاشته اند، در زیر باران با صبر و متانت خاص بی هیچ گلایه ای در صف های طولانی قدم به قدم به پیش می روند و قطرات باران سر و صورت شیفتگان رهایی را نوازش می دهد.
اینجا هر سال سند هویت ایران و ایرانی در انظار جهانیان به نمایش در می آید تا دوست و دشمن ببینند و بدانند که فرزندان رشید آن مرز و بوم هرگز مقهور هیولای سیاه و هولناک ارتجاع نخواهند شد.
وارد سالن که می شویم مسئولان انتظامات را می بینیم که در هر گوشه و کنار مستقرند و مشغول راهنمایی و کمک به جمعیتی که بی وقفه از ورودی های مختلف وارد می شوند. سالن به شکل بسیار زیبایی تزیین گردیده است. مخصوصا در قسمت جلو و محل اجرای سخنرانی ها و برنامه ها که با سالهای پیش بسیار متفاوت است و حسن سلیقه برگزار کنندگان مراسم را به رخ می کشد.
امواج انسانی پس از ورود به سالن آرام می گیرد و هر کس سر جای خویش می نشیند. حالا و پس از گذشت یکی دو ساعت، سالن لبالب از جمعیت است. چند تن از سخنرانان که از شخصیتها و مقامهای مهم و شناخته شده در امریکا و کشورهای مختلف در سراسر جهان هستند، سخنرانی های پر شور خود را ایراد می کنند و از محتوای کلام آنها می شود دریافت که شدیدا تحت تاثیر عظمت و شکوه این گردهمایی بزرگ قرار گرفته اند. یک چیز دیگر را نیز می شد از سخنانشان فهم کرد. اینکه آنها نیز کاملا پی برده اند که حکومت آخوندها در سراشیبی سقوط و سرنگونی قرار گرفته است.
سرانجام انتظار به پایان می رسد و خستگی ناپذیر زنی که تاریخ در آینده از او بسیار خواهد گفت، قدم به صحنه می گذارد.
وصف شور و شوق حاکم در زیر زیباترین سقف خدا بر روی زمین در آن لحظات، کار ساده ای نیست.
امواج انسانی به حرکت در می آیند، اشکهای شوق بر روی گونه ها جاری می شوند، جشنواره ای از شادی و شور سرچشمه گرفته از احساسات پاک و بی غل و غش، بر پا می شود. پرچمها در پرتو انوار رنگارنگ به چرخش و اهتزاز در می آیند. دیگر انگار هیچکس خودش نیست. لحظه، لحظۀ ما شدن است و بی خبری از خود و خویش. یکدست و شگفت انگیز چونان کهکشانی از ستاره های نقره فام.
اینجا هر بار که تو می آیی
تاریخی رقم می خورد
گویی انسان تولدی دوباره را
در میان همهمه ها و هلهله های بی پایان
در امتداد اشکهای شوقی که جاری می شوند
با تو و در حضور قدمهای سبز تو
به ضیافت می نشیند
لحظه، لحظۀ عبور از خویش است
و پیوستن به اقیانوسی عظیم.
در زیر این سقف بزرگ
رویاها به حقیقت می پیوندند
و عشق چونان آبشاری صاف و زلال
از اعماق قلبها جاری می شود
اینجا هر بار که تو می آیی
تاریخی رقم می خورد.
اوج بروز احساسات اما زمانی به نمایش در می آید که بانوی استقامت و مقاومت در مقابل جباران عمامه به سر، ارتباط تصویری با شیرزنان و کوهمردان آزادی ستان در آلبانی را به اطلاع می رساند و لحظه های شگرفی را رقم می زند. اشرفی و اشرف نشان، دیگر سر از پا نمی شناسند. نمادی از وصل رزمندگان رهایی با خلق محبوبشان، که به زودی شاهد به عینیت رسیدن آن در سرزمین شیر و خورشید خواهیم بود و ما یکبار دیگر ایمان می آوریم به آغاز فصلی سبز و باور می کنیم زنده یاد «فروغ» را که گفته بود: «نهایت تمامی نیروها، پیوستن است».
حکومت آخوندی نیز البته بیکار ننشسته بود. ظریف در پاریس به گفتۀ خودش در گفتگو با مسئولان فرانسه حضور مجاهدین را به عنوان یک «نقطه ابهام» در روابط بین حکومت و دولت فرانسه مطرح کرده است. البته این دفعه اول نیست که حکومتی که بعنوان یک «نقطۀ ننگ» در تاریخ میهنمان ثبت شده است، برای جلوگیری از فعالیتهای مقاومت، دست به دامانِ دولتمردان کشورهای اروپایی می شود، اما غافل از اینکه سقف مماشات فروریخته است و دیگر از دست حراج سرمایه های ملی و میهنی نیز، برای سد کردن راه مقاومت ایران، کاری ساخته نیست.
اوج حماقت آخوندها هم زمانی بود که با جعل کردن آرم سازمان مجاهدین اطلاعیه ای صادر کردند و اعلام نمودند که گردهمایی سالانه مجاهدین در فرانسه به دلایل امنیتی لغو گردیده است. حکومت قَدَر قدرت را ببینید که به چه تمهیدات مسخره ای متوسل می شود تا شاید بتواند جلوی حضور حتی تعداد اندکی از هموطنان را در مراسم بگیرد و مانع تماشای پخش زنده و مستقیم آن در داخل ایران شود.
مثال اینها مثال همان احمقی است که می خواست با پرتاب تیر از چلۀ کمان، خورشید را به زیر بکشد. باید به اینها گفت اگر با موشکهای اهدایی به مزدورانتان در عراق که به سمت اسوه های مقاومت و ایستادگی شلیک شد به این مهم نائل آمدید، از این تلاشهای مذبوحانه و سخیف نیز، بهره خواهید برد.
در هر صورت گردهمایی عظیم و پرشکوه مقاومت در پاریس بار دیگر بر اقتدار و انسجام اصلی ترین اپوزیسیون حکومت ضحاکان مُهر تایید زد و ضمن رساندن صدای ملت ایران به گوش جهانیان، این پیام را نیز به بیت العنکبوت عظمای ولایت ارسال نمود که نه خلع سلاح، نه بمبارانهای وحشیانه، نه دستگیری رهبران مقاومت و نه قرار دادن سازمان در لیست تروریستی و نه حمله های زمینی و موشکی به رزمندگان مقاومت در اشرف و لیبرتی، هیچکدام کوچکترین خدشه ای به ارکان این مقاومت وارد نکرده است. سرنوشت چنین مقاومتی بی شک با پیروزی رقم خواهد خورد.
