هر ساله، کهکشانى از انسان‌های آزادیخواه در گرد مقاومت و رهبرى آن در پاریس جمع شده تا مسئله خاصى را از مقاومت حل کنند.
در طول سالیان، صورت مسئله عمدتاً حول تأمین امنیت فیزیکى و حقوقى براى اعضاء مقاومت و حفظ تشکیلات آن شکل می‌گرفته است؛ اما امسال اهداف مقاومت داراى مدارى کیفاً متفاوت با گذشته است. مقاومت خود سفت و سخت، همچون کوهى استوار است. صورت مسئله او الان، فقط شتاب دادنِ کیفى به پروسه سرنگونى رژیم است و بس.
سه عامل باعث شده که مقاومت رویکرد و انتظاراتى متفاوت از این کهکشان داشته باشد: اول، مجموعه بحران‌های بنیادى و استراتژیک که به‌صورت فزاینده رژیم را در کام خود فرو میبرند؛ دوم، تضعیف کیفى سیاست بین‌المللی مماشات؛ و سوم، هجرت بزرگ تشکیلات مجاهدین.
جداى از فرمولیزه کردن اهدافى عالی‌تر براى کهکشان امسال، سؤال اصلى این است که زمینه مادى براى پیشبرد این اهداف و مقبولیت آن توسط دیگران چه می‌تواند باشد؟ صِرف انجام موفقیت‌آمیز کهکشان در ابعادى نظیرِ و حتى بهتر از سال‌های قبل به خودی خود، مگر در ابعاد چند صد هزارى، نمی‌تواند عامل کیفى جدیدى براى پیشبرد خط سرنگونى توسط مقاومت تلقى گردد، پس جواب در چیست؟
هجرت بزرگ و تشکیلات مستحکم از بند رسته مقاومت و قائم به وظائف تاریخی‌اش، است که می‌تواند در کهکشان آتى نقشِ کانونى را به عهده گیرد و ارائه کند. تا لحظه ورود مردم به خیابان‌ها، این مقاومت است که می‌بایست بی‌وقفه خط سرنگونى را بر شانه‌های سترگ خویش پیش ببرد.
هجرت بزرگ تضمین کننده و نماد توانایى مقاومت براى ایفاى این نقش تاریخىِ خود است. پس این هجرت، به راستى که نقطه ثقل و کانون این کهکشان است.
این محوری‌ترین عامل کیفى آزاد شدهِ مقاومت و نیاز براى پیشبرد جهشى خط سرنگونى در کهکشان امسال است.
این هجرت، آزاد کننده نیروى محورى براى شکل و جهت دادن به امر مقدس سرنگونى در روز سرنگونى- و قبل و بعد از آن، است.
