۱۳۹۷ بهمن ۱۷, چهارشنبه

درد سرهای فساد در ُ ‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍خیریه ها ُ پولشوی > زد وبندبه اضافه «کارآفرینی اجتمایی»


با رشد و نمو اعتراضات مردم به‌جان‌آمده در شهرهای میهن طی یک سال گذشته و به‌ویژه روشن شدن ابعاد فساد در بین کارگزاران ، دولتمردان ، آقازاده‌ها ، متولیان و همچنین ارگان‌های مختلف حکومتی ، اکنون به دلیل فشار از پائین، رسانه‌های دولتی به‌ناچار در گزارش‌های قطره‌ای خود ، به گوشه‌هایی از ابعاد غارت و فساد سازمان داده‌شده در رژیم آخوندی اعتراف می‌کنند.

با نگاهی به شهرهای کشور، به‌یقین می‌توان اذعان نمود که اکنون کمتر شهر و یا شهرستانی یافت می‌شود که در آن مردم با بلند کردن پلاکارد، افکار عمومی را متوجه فساد ساری و جاری در دیکتاتوری ولی‌فقیه ننمایند. فریادهای “روحانی حیا کن ، مملکت را رها کن" و یا “تا حقم را نگیرم ، از پا نمی‌نشینم " تنها گوشه‌ای از ابعاد این وضعیت مخرب می‌باشند.

یک گزارش حکومتی ضمن اعتراف به ابعاد فساد و به‌ویژه شبکه گسترده‌ای از مؤسسات “خیریه" که بخش بزرگی از آنان به تولیت‌ها، ارگان‌ها، سپاه پاسداران، بسیج، ارگان‌های حکومتی و یا بیت خامنه‌ای وابسته هستند، می‌نویسد: «این خیریه‌ها پول روی پول می‌گذارند و به هیچ‌کس هم جواب پس نمی‌دهند! مهم‌ترین مسئله در بحث خیریه‌ها موضوع معافیت‌های این نهادهاست که باعث رشد خیره‌کننده این مؤسسات شده است. آن‌ها مالیات نمی‌پردازند و حتی اگر وابسته به نهادهای دولتی یا عمومی مثل شهرداری‌ها باشند، از پرداخت عوارض، قبوض انرژی، جرائم شهری و حتی کرایه‌خانه و مغازه معاف هستند».

(خبرگزاری حکومتی ایلنا ۱۵ بهمن ۱۳۹۷)

این اعترافات در حالی است که بخش بزرگی از این مؤسسات به‌ظاهر خیریه با داشتن دستگاه‌های عریض و طویل، فراقانونی عمل می‌کنند؛ امری که در منطق خود به معنای آن است که پشت آنان به ارگان‌های نظامی، امنیتی و یا حوزه‌های وابسته به ولی‌فقیه گرم می‌باشد. نمونه‌های مانند “کمیته امداد، بنیاد مستضعفان ، تولیت آستان قدس؛ که تاکنون هیچ بیلانی از وضعیت مالی خود ارائه نکرده‌اند، مبین این واقعیت می‌باشند.
در این رابطه نیز دولت آخوند روحانی که به‌ظاهر متولی اجرایی نمودن مصوبات و قوانین می‌باشد، تاکنون هیچ آمار دقیقی از تعداد “مؤسسات خیریه" به بیرون انتشار نداده است.

به‌موازات این بلبشو کاملاً سازمان داده‌شده حکومتی، باید به ارائه آمارهای گوناگون در رابطه با “تعداد" مؤسسات خیریه در دیکتاتوری مذهبی اشاره نمود. بر این اساس رسانه‌های حکومتی از وجود “سه تا ۱۵ هزار» موسسه خیریه در کشور خبر داده‌اند.
پیشتر نیز مدیرکل حکومتی در امور اجتماعی و مؤسسات خیریه سازمان اوقاف کشور( سایت حکومتی ویکی نیکی) بابیان اینکه هیچ نهادی نمی‌تواند به‌طور دقیق اعلام کند که چه تعداد موسسه خیریه در کشور وجود دارد ، اعتراف کرده بود: «آمار ثبتی مشخصی در خصوص تعداد مؤسسات و نهادهای خیریه وجود ندارد».

همچنین گزارش فوق ، در ادامه به نقل یک عضو شورای عالی انجمن حسابرسان خبره می‌افزاید: «ما شاهد هستیم مؤسساتی که با اهداف فرهنگی و انسانی تشکیل‌شده‌اند، واردات لاستیک انجام می‌دهند، ساخت‌وساز می‌کنند یا کشتی خریدوفروش می‌کنند. تابستان سال گذشته الهام امین زاده (دستیار ویژه رئیس‌جمهور در امور شهروندی) به گردش مالی ۳۰- ۴۰ هزارمیلیاردی خیریه‌ها اشاره کرده بود».
بدین‌سان ملاحظه می‌شود که چگونه رژیم آخوندی با تولید فساد و به‌تبع آن غارت به چرخه دیگری بنام “رشد آسیب‌های اجتماعی" ضریب زده و بخش بزرگی از مردم را که یا نیازمند می‌باشند و یا به چنین مؤسسات قلابی اعتماد کرده‌اند را عامدانه به خط فقر و فلاکت سوق می‌دهد.