کنفرانس ورشو روزهای ۲۴ و ۲۵بهمن با حضور دهها کشور خاورمیانه، اروپا و آمریکا در لهستان برگزار خواهد شد. پیش‌بینی می‌شود این اجلاس زمینه‌ساز یک ائتلاف منطقه‌ای و بین‌المللی گسترده علیه رژیم و سیاست صدور تروریسم آن باشد.
کنفرانس ورشو در عین‌حال همزمان شده با پایان مهلت FATF برای پیوستن رژیم به این معاهده که رژیم تاکنون نتوانسته در مورد آن تصمیم بگیرد. این وضعیت تلاطم شدیدی در رژیم به وجود آورده که آثار آن را در مواضع ضدونقیض سردمداران حکومت آخوندی می‌توان دید.
در حال حاضر موقعیت رژیم در صحنه بین‌المللی از چه قرار است؟
در یک جمله آهنگ شرایط بین‌المللی به‌شدت علیه رژیم و در جهت تشدید انزوای آن است. محور اصلی کنفرانس ورشو بررسی پایان دادن به تروریسم رژیم و شرارتهای منطقه‌ای آن است. از طرف دیگر روز ۲۸بهمن سررسید مهلت FATF است که اگر رژیم تن به آن ندهد همین اینس‌تکسی را که به اعتراف آخوندها بسیار «حداقلی» است و پاسخگوی نیازهای نظام نیست را هم از دست خواهند داد!
در مورد وضعیت منطقه‌ای رژیم و مشخصاً سوریه، اطلاعیه مشترک ۷کشور یعنی آمریکا، فرانسه، آلمان، انگلیس و مصر و عربستان و اردن مطرح است که در آن بر قطعنامه ۲۲۵۴ سازمان ملل تأکید شده است. اولین حرف این قطعنامه برکناری اسد و خروج تمام نیروهای خارجی از جمله رژیم و روسیه از سوریه است.
تحول مهم دیگر انتشار بیانیهٔ جمع‌بندی اتحادیه اروپا در مورد رژیم است که در آن از رژیم خواسته شده از سیاست‌های منطقه‌ای و موشکی‌اش دست برداشته و به استانداردها و قوانین حقوق‌بشری تن بدهد و مقررات FATF را هم بپذیرد.
علاوه بر اینها روز جمعه ۱۹بهمن رادیو دولتی آلمان اعلام کرد که به‌زودی یک ائتلاف نظامی علیه رژیم اعلام خواهد شد. به این وضعیت تحرکات کشورهای دیگر علیه رژیم را هم باید اضافه کرد مانند:
اظهارات رئیس جمهور آلبانی در کنگره آمریکا علیه رژیم
مواضع کشور مغرب علیه دخالتهای رژیم
و در صحنه اقتصادی هم همکاری تمام کشورها با قوانین تحریم علیه رژیم
ملاحظه می‌شود که حلقه تحریم‌های سیاسی، اقتصادی برگردن رژیم هر روز تنگ‌تر می‌شود و ائتلاف نظامی بر ضد آخوندها هم در حال شکل‌گیری است.
اگر به این تابلو اعتراضات مردم ایران در داخل هم اضافه شود، تصویر نسبتاً کاملی از موقعیت رژیم شکل می‌گیرد.
تبلیغات رژیم درباره شکست پیشاپیش کنفرانس ورشو!
در چنین شرایطی رژیم تبلیغات شدیدی راه انداخته است که گویا کنفرانس ورشو پیشاپیش شکست خورده و کشورهای اصلی اروپایی در آن شرکت نمی‌کنند.
واقعیت آن است که ۲روز قبل وزیر خارجه لهستان اشاره کرد رژیم به هر کشوری که توانسته مراجعه کرده تا از شرکت در این کنفرانس خودداری کنند، ولی موفقیتی به‌دست نیآورده است.
بنابراین می‌توان حدس زد که تبلیغات رژیم بیشتر برای مصرف داخلی و روحیه دادن به نیروهایش است.
به‌عنوان نمونه رژیم حتی اسم کشورهایی را هم که به کنفرانس «دعوت نشده‌اند» به‌عنوان کشورهایی که «شرکت نخواهند کرد» توی بوق کرده است!
از سوی دیگر حتی اعلام کرده بود کشورهایی مثل انگلیس و آلمان شرکت نمی‌کنند. در حالی که دیدیم آلمان، بلژیک و انگلیس اعلام کردند که در این اجلاس شرکت خواهند کرد.
اگر رژیم در ۲۸بهمن FATF را تصویب کرد، چه اتفاقی می‌افتد؟
واقعیت مهم این است که اگر رژیم حتی لوایح FATF را تصویب کند باز هم وارد یک مهلکه دیگر می‌شود! و اگر تصویب نکند همین اینس‌تکس کم‌فایده را هم از دست خواهد داد و این یعنی خفگی اقتصادی کامل!
مفهوم مواضع متناقض رژیم
در چنین شرایطی، مواضع ضدونقیضی از جانب رژیم مشاهده می‌گردد:
از یک طرف روحانی در سخنان اخیرش برای سفرای خارجی خواستار مذاکره با آمریکا شد.
اما از طرف دیگر نمایش‌های موشکی رژیم و دفاع خامنه‌ای از شعار مرگ بر آمریکا دیده می‌شود.
این مواضع ضدونقیض در ۲احتمال قابل بررسی است:
احتمال اول می‌گوید روحانی و خامنه‌ای و باندهای‌شان رودرروی هم هستند و با هم اختلافات جدی دارند.
احتمال دوم می‌گوید رژیم در مذاکرات مخفیانهٔ خود در مسیر کوتاه‌آمدن و تسلیم دارد حرکت می‌کند و این های‌وهوی موشکی و شعارهای ضدآمریکایی، دود و دم استتار است و به‌قول خامنه‌ای می‌خواهند نرمش قهرمانانه کنند.
حقیقت چه این تابلو باشد و چه آن تابلو، نتیجه نهایی هر یک از این دو تابلو مرگ و مهلکهٔ رژیم است:
اگر کوتاه بیاید به یک شکل و اگر ایستادگی کند به شکل دیگری از پای در خواهد آمد.
در نتیجه، چه این های‌وهوی موشکی و عربده‌های ضداستکباری ناشی از تضادهای درونی رژیم باشد و چه یک نمایش مبتذل آخوندی، رژیم النهایه باید به‌زودی موضع مشخص خودش را بگیرد که نتیجه هر چه باشد یا مرگ است یا خودکشی از ترس مرگ!
