در همین رابطه حرف روزنامهٔ وطن امروز(۲۴دی) جالب توجه است که می‌نویسد: «اولین نکته جالب‌توجه که درباره این کنفرانس به‌نظر می‌رسد، میزان شباهت آن به گردهمایی‌های سالانه گروهک منافقین در پایتخت‌های اروپایی مانند پاریس است که هر سال برگزار شده… .
حساسیت حکومت ایران به تشکیل” کنفرانس جهانی ورشو” بقدری غیر معمول, ترس آلود و برای تمامیت حکومت ولایت فقیه وحشت آفرین بود که برای ایرانیان, جریان گواد لوپ در اواخر حکومت شاه را تداعی می کند.
نارضایتیهای عمومی بویژه در سالهای آخر حکومت سلسله دیکتاتوری پهلوی در ایران مدام افزایش می یافت. قیامهای دانشگاهی متاثر از سرکوبها و اعدامها بویژه رهبران گروههای مجاهدین و فدائیان در زنذانها اوج می گرفت.حرکتهای تیمی دانشجویان در نقاط پرجمعیت از جمله در بازارها با دادن شعارهای ضد حکومت شاه و پخش تراکت و اعلامیه علنی تر می شد.
بدنبال این افزایش خشم عمومی علیه استبداد سلطنتی, کنفرانس معروف گوادلوپ در جزیره گوادلوپ, متعلق به فرانسه با شرکت ۴ قدرت بزرگ جهانی آن دوران یعنی امریکا , انگلیس , فرانسه و آلمان برگزار گردید.
موضوع اصلی کنفرانس بررسی وضعیت بحرانی ایران در آن دوره بود. در جلسه گوادلوپ با پیش بینی و نظر مشترک این چهار کشور مبنی بر سرنگونی قریب الوقوع دیکتاتوری شاه, امریکا بعنوان حامی درجه اول آن حکومت با اعلام عدم حمایت از شاه بنوعی بر ختم سلسله پهلوی بعنوان شرط خارجی مهر تایید زد. ژیسکاردستن رئیس جمهور فرانسه بعنوان یکی از سران گوادلوپ در مصاحبه با روزنامه توس در سال ۱۳۷۷ گفته بود که «تنها کشوری که در این جلسه زنگ خاتمهٔ حکومت شاه را به صدا درآورد نمایندهٔ آمریکا بود و معتقد بود وقت تغییر رژیم ایران است به‌طوری‌که همهٔ ما متحیر و متعجب شدیم. چون تا آن‌جا که ما مطلع بودیم آمریکا پشتیبان حکومت وقت ایران بود…» به گفتهٔ او جیمی کارتر در این جلسه اصرار داشت که هیچ امیدی به بقای حکومت شاه نیست و او از این حکومت حمایت نخواهد کرد.
برخلاق نظرات برخی جریانات , محافل و بقایای شاه این نظر اجلاس ریشه در نظر و تحلیل خودبخودی جمع آنها نبود بلکه دقیقا , ریشه در افزایش نارضایتیها و گسترش تظاهرات خیابانی بر علیه شاه و دربار در سراسر ایران بود. اگر این خیزش مهم و قیام عمومی نادیده گرفته شود انقلاب ضد سلطنتی ایران و سرنگونی دودمان دیکتاتوری پهلویها در سال ۱۳۵۷ بی ارزش , خواسته غربیها و استعمار فهم خواهد شد.
غیر از اعتراضات کوچک و بزرگ در دانشگاهها و کارخانجات و جاهای دیگر بزرگترین تظاهرات و قیام مردمی در ۱۹ دی ماه ۱۳۵۶ در قم صورت گرفت و شعله های آن قیام و خیزشها سراسر کشور ایران را فرا گرفت.
بنابراین با دقت در تاریخ شروع قیامها و کنفرانس گوادلوپ متوجه میشویم که قیامها و اعتراضات اجتماعی, سران ۴ کشور را به اتخاذ چنان تصمیمی وادار کرد نه میل و انتخاب آنها.
بدین ترتیب طبق منابع تاریخی نشست گوادلوپ از ۴ تا ۷ ژانویه ۱۹۷۹ برابر با ۱۴ تا ۱۷ دی سال ۱۳۵۷ برگزار
شد که چند هفته بعد, سلطنت پهلویها با انقلاب ضد سلطنتی مردم ایران در قبر تاریخی دیکتاتورها دفن گردید.
هدف از ذکر جملاتی از کتاب قطور جنبشها , بویژه قیامها و انقلاب ضد سلطنتی در ایران, اشاره به کنفرانسی است که بگفته رسانه های داخل ایران و جهان قرار است در ورشو پایتخت لهستان انجام شود.
رسانه های حکومت از جمله” دنیای اقتصاد” می نویسد: ” «مایک پمپئو» وزیر امورخارجه آمریکا روز جمعه ۲۱ دی ماه اعلام کرد لهستان سیزدهم و چهاردهم ماه آینده میلادی، (۲۴ و ۲۵ بهمن ماه) میزبان نشستی علیه ایران خواهد بود. مقامات ایران به این نشست ضدایرانی واکنش تندی نشان داده‌اند… وزیر امورخارجه آمریکا درباره کشورهای شرکت‌کننده در این نشست گفت: کشورهایی از آسیا، آفریقا، نیمکره‌غربی، اروپا و خاورمیانه در این کنفرانس حضور به هم خواهند رساند. این اعلان، تازه‌ترین اقدام دولت ترامپ برای تحقق «کمپین فشار حداکثری» علیه ایران است که خروج از توافق هسته‌ای و اعمال دوباره تحریم‌ها نیز بخشی از آن است… “.
در این رابطه رسانه های حکومتی نوشتند: ” روز یکشنبه، ٢٣ دی (١٣ ژانویه)، وزارت امور خارجه ایران گزارش کرد که کاردار سفارت لهستان در تهران به این وزارتخانه احضار و مراتب اعتراض دولت جمهوری اسلامی به خاطر برگزاری نشست “صلح و امنیت خاورمیانه” در ورشو، پایتخت لهستان، به او ابلاغ شده است… “.
محمد جواد ظریف، وزیر خارجه جمهوری اسلامی، دولت لهستان را مورد انتقاد شدید قرار داد. وی گفت: “این ننگ برای دولت لهستان پاک شدنی نیست؛ در حالیکه ایران لهستانی‌ها را در جنگ دوم نجات داد، حالا این کشور میزبان سیرک مذبوحانه ضد ایرانی میشود.” . ( خبرگزاری فارس ۲۳ دی ۹۷) و… .
در نگاهی کوتاه به کنفرانس گوادلوپ و کنفرانس ورشو, معلوم میشود:
هر دو کنفرانس تمرکز روی وضعیت بحرانی و رو به سقوط حکومتهای ایران است.
هر دوکنفرانس نتیجه تلاشها و قیامهای مردمی می باشد نه اینکه چنین تبلیغ گردد که بیگانگان و استعمارگران عامل و بانی انقلابها و قیامهای مردمی بوده ند.
به سید جمال الدین اسد آبادی گفتند: استعمارگران همانند گرگانند. او گفت: اگر شما گوسفند نباشید آنان نمی توانند گرگ باشند… .
اما در دوره شاه قیامها و اعتراضات اجتماعی را استعمار و ارتجاع منحرف کردند و با تبلیغات یکپارچه مماشانگران بین المللی آن دوران, رهبری ارتجاع خمینی را تحمیل نمودند که نتایج شوم آن را همگان می دانند.
ولی در این دوره درست برعکس آن دوران, این نوید انقلاب نوین با مقاومت سازمانیافته است که خود را بر مماشات و استعمار تحمیل کرد و یکپارچگی آنها را با خط و استراتژی درست آنهم در عمل,برهم زد و بخش غالب سیاست جهانی را با خود همراه ساخت که عواقب و نتایج آن در هفته های آینده بیشتر مورد توجه قرار خواهد گرفت.
