سایت اتمی اراک
رسانه حکومتی ایسنا روز ۵بهمن ۹۷ با درج گزارشی از فعالیتهای هستهیی رژیم آخوندی، یکبار دیگر سوز دل آخوندها را از کلان ضربه سیاسی و استراتژیکی که با افشاگریهای اتمی مجاهدین و مقاومت ایران بر پیکر رژیم آخوندی وارد شده و خواب و خیالهای آخوندها برای دستیابی به بمب هستهیی برای تضمین بقای فاشیسم مذهبی و نظام مبنتی بر ولایت فقیه را برباد داد، به نمایش گذاشت.
این رسانه حکومتی بدون اشاره به اینکه بعد از افشای فعالیتهای نظنز و اراک رژیم مجبور شد به بازدیدهای آژانس از نطنز و دیگر مراکز اتمی رژیم تن بدهد، و اطلاعات این فعالیتها را در اختیار آژانس بینالمللی انرژی اتمی قرار دهد، در گزارش خود نوشت:
در تاریخ ۲۰بهمن ۱۳۸۱(۹فوریه سال ۲۰۰۳میلادی) محمد خاتمی، رئیسجمهور وقت نظام، خبر از تهیه سوخت هستهیی توسط متخصصان ایرانی داد و از آن پس در عمل فعالیتهای هستهیی ایران بهشدت تحت نظارت دیدهبان هستهیی (آژانس بینالمللی انرژی اتمی) و دنیا قرار گرفت. البته در اوت ۲۰۰۲(چند ماه قبل از اعلام رسمی ایران) منافقین(مجاهدین) اقدام به انتشار گزارشی کردند که در آن از وجود تأسیسات غنیسازی نطنز و آب سنگین اراک اطلاعاتی منتشر شده بود. این خبر سر و صدای زیادی را در دنیا علیه نظام به راه انداخت و از همان موقع "پرونده" ای برای نظام در آژانس بینالمللی انرژی اتمی برای بررسی و راستیآزمایی از فعالیتهای هستهیی ما تشکیل شد که خیلی زود به مهمترین بحران بینالمللی با محوریت نظام تبدیل شد.
احمدینژاد رئیسجمهور پیشین رژیم نیز در دوران حکومتش درباره همین افشاگریها گفته بود:
مجری تلویزیون رژیم ۴اسفند۸۶: آقای دکتر چی شد که ما الآن تو بحث هستهیی به اینجا رسیدیم به هر حال این یک فرایند و یک پروسهیی بوده ناگفتهای دارید از آن روزهایی که گذشت.
احمدینژاد: ناگفته البته فراوان که خوب ملاحظاتی که ملت ایران میدونند من نمیتونم همش رو بگم اما اجازه بدید یک نگاهی به فرایند بندازیم موضوع هستهیی تقریباً به شکل جدیدش یعنی این ماجرا از تیر ۸۱ شروع شد یک گروهی از منافقین آمدند یک گزارشاتی منتشر کردند از نطنز و اراک و این حرفها، حساسیت درست شد، آزانس وارد شد بعد قطعنامههای شورای حکام پیدرپی، پیدرپی
آخوند روحانی، رئیس جمهور ارتجاع نیز در کتاب ”امنیت ملی و دیپلماسی هسته ای” نوشته بود: ”در سال ۱۳۸۱ فعالیتها در فضایی آرام پیش میرفت ولی به ناگاه مجاهدین با ترتیب دادن یک مصاحبه مطبوعاتی و وارد کردن اتهامات واهی سر وصدای زیادی به راه انداختند... نظر سازمان انرژی اتمی این بود که تأسیسات نطنز تکمیل و سپس به آژانس اطلاع داده شود تا آنها در برابر عمل انجام شده قرار گیرند... در سال ۱۳۷۹ سازمان انرژی اتمی به مسؤلان قول داده بود تا پایان سال ۱۳۸۱ با به کار انداختن ۵۴هزار سانتریفوژ قادر خواهد بود ۳۰تن سوخت ۳.۵درصد تولید کند”.
رسانه حکومتی ایسنا در ادامه با اشاره به قطعنامه پیاپی شورای امنیت علیه رژیم مینویسد:
با انتشار این اخبار قطعنامهها یکی پس از دیگری علیه نظام در شورای امنیت صادر میشد.
شورای امنیت در ژوئیه ۲۰۰۶ قطعنامه ۱۶۹۶ را در واکنش به اقدامات هستهیی نظام تصویب کرد و خواستار تعلیق غنیسازی اورانیوم در ایران شد. بعد از آن قطعنامههای شورای امنیت سازمان ملل بهطور سریالی علیه نظام به تصویب رسید که هر کدام محدودیتهای سیاسی، اقتصادی و امنیتی بیشتری را به ما تحمیل میکرد.
در دسامبر ۲۰۰۶ قطعنامه ۱۷۳۷ تصویب شد که بیشتر فعالیتهای تجاری، مالی، صنایع موشکی و هستهیی نظام را بر اساس بند ۴۱فصل هفتم منشور ملل متحد، هدف قرار داده بود. این قطعنامه نخستین سند بینالمللی حقوقی بود که فعالیتهای هستهیی نظام را بهعنوان تهدیدی علیه صلح و ثبات منطقهیی معرفی میکرد.
در ادامه قطعنامههای ۱۷۴۷(در مارس ۲۰۰۷)، ۱۸۰۳(در مارس ۲۰۰۸)، ۱۸۳۵(در سپتامبر ۲۰۰۸) و ۱۹۲۹(در ژوئن ۲۰۱۰) در شورای امنیت سازمان ملل تصویب شد که بر اساس این قطعنامهها محدودیتهای مالی بر شرکتها و افراد وابسته به سپاه پاسداران و سازمان انرژی اتمی افزایش یافته بود.
این رسانه حکومتی سپس به یک نمونه از فریبکاری رژیم آخوندی بعد از برجام اشاره میکند و مینویسد:
یکی از مهمترین دستآوردهای "هستهای" برجام خرید مواد اولیه اورانیوم حدود ۹۵۰تن بود که در شرایط خارج از برجام امکان خرید آن برای ایران وجود نداشت. از این رو نظام توانست یکی از استراتژیکترین بخشهای چرخه سوخت خود را که در آن با ضعف جدی روبهرو بود، تکمیل کند. همچنین در این چارچوب، ایران برنامه ۱۵ساله هستهیی خود را به آژانس ارایه کرد؛ برنامهیی که بهگفته علیاکبر صالحی رئیس سازمان انرژی اتمی برنامه هستهیی کشور را با یک "آهنگ درست" پیش میبرد.
روز دوم بهمن ماه جاری علیاکبر صالحی معاون آخوند روحانی و رئیس آژانس اتمی رژیم در یک اعتراف بیسابقه به دروغگویی و پنهانکاری در مذاکرات هستهیی با ۱+۵ به دستور خامنهای گفته بود:
تلویزیون رژیم – ۲بهمن ۹۷
صالحی: آهان نه توی لولههای اینجا توی آن کالانداریهایی که داشتیم در آوردیم آن؛ کالانداری چیه؟ یکسری لوله است که سوخت ها میره توی آن لوله ما مشابه آن لولهها را هم خریده بودیم ولی من آن زمان نمیتوانستم اعلام بکنم فقط یک نفر در ایران میدانست و حالا بالاترین مقام ارشد نظام گفتیم کسی دیگهای نمیدانست ما برای اینکه وقتی که مذاکره میکردند دوستان میدانستیم که اینها بالاخره بد عهدی میکنند بد قولی میکنند حضرت آقا فرموده بودند که مواظب باشید اینها بدعهد هستند و بدقول هستند خب ما بایستی با یک فراستی با یک هوشمندی کارمان را انجام میدادیم یعنی علاوه بر اینکه پلهای پشت سرمان را خراب نمیکردیم پل هم میساختیم که اگر قرار بود برگردیم سریعتر برگردیم.
خب ما یکسری لوله بوده یک لولههایی که مثلاً به قطر دو سه سانت به طول سه چهار متر مجسم کنید این لولهها را که یکسر داره و یک ته ما مشابه اون لوله ها را هم خریده بودیم به همان تعداد اون لوله هارا گفتند تویش سیمان بریزید ما اون لولهها را ریختیم گفتیم باشه
مجری:این را آژانس گفت آقای دکتر؟
صالحی: نه نه توی مذاکره، گفتیم باشه ما میریزیم اما دیگه نگفته بودیم که لولههای دیگه داریم چون اگر میگفتیم میگفتند آقا توی آن لولهها هم بایستی بریزید ما الآن خیلی چیزها خب ما الآن میرویم همان لولهها را
مجری: الآن که دارید میگید الآن چی؟
صالحی: الآن ما داریم آن لولهها را
رسانه حکومتی ایسنا در ادامه با اشاره به خروج آمریکا از برجام و تحریم مجدد رژیم توسط آمریکا و پیامدهای آن برای نظام آخوندی تنگنایی که رژیم در آن گفتار شده را این چنین تصویر میکند.
آمریکا تمامی تحریمهای یکجانبه خود را در بازه زمانی ۴و ۶ماه بازگرداند و در نتیجه آن نظام بهویژه در رابطه با نقل و انتقالات مالی و فروش نفت با محدودیت جدی و شدید روبهرو شده است.
بازگشت تحریمهای آمریکا هر چند تازه نبود و به آنها اضافه نشده بود، اما اجرای این تحریمها در شرایط جدید ابعاد بسیار وسیعتری بهلحاظ تاثیرگذاری بر اقتصاد و سیاست ما داشته است. هشت کشور خریدار نفت ایران از معافیتهای آمریکا برای خرید نفت به مدت شش ماه برخوردار شدند اما بهنظر میرسد با پایان یافتن این معافیتها، دورهای سختتر از زمان کنونی را بهلحاظ اقتصادی و معیشتی شاهد خواهیم بود.
رسانه حکومتی ایسنا روز ۵بهمن ۹۷ با درج گزارشی از فعالیتهای هستهیی رژیم آخوندی، یکبار دیگر سوز دل آخوندها را از کلان ضربه سیاسی و استراتژیکی که با افشاگریهای اتمی مجاهدین و مقاومت ایران بر پیکر رژیم آخوندی وارد شده و خواب و خیالهای آخوندها برای دستیابی به بمب هستهیی برای تضمین بقای فاشیسم مذهبی و نظام مبنتی بر ولایت فقیه را برباد داد، به نمایش گذاشت.
این رسانه حکومتی بدون اشاره به اینکه بعد از افشای فعالیتهای نظنز و اراک رژیم مجبور شد به بازدیدهای آژانس از نطنز و دیگر مراکز اتمی رژیم تن بدهد، و اطلاعات این فعالیتها را در اختیار آژانس بینالمللی انرژی اتمی قرار دهد، در گزارش خود نوشت:
در تاریخ ۲۰بهمن ۱۳۸۱(۹فوریه سال ۲۰۰۳میلادی) محمد خاتمی، رئیسجمهور وقت نظام، خبر از تهیه سوخت هستهیی توسط متخصصان ایرانی داد و از آن پس در عمل فعالیتهای هستهیی ایران بهشدت تحت نظارت دیدهبان هستهیی (آژانس بینالمللی انرژی اتمی) و دنیا قرار گرفت. البته در اوت ۲۰۰۲(چند ماه قبل از اعلام رسمی ایران) منافقین(مجاهدین) اقدام به انتشار گزارشی کردند که در آن از وجود تأسیسات غنیسازی نطنز و آب سنگین اراک اطلاعاتی منتشر شده بود. این خبر سر و صدای زیادی را در دنیا علیه نظام به راه انداخت و از همان موقع "پرونده" ای برای نظام در آژانس بینالمللی انرژی اتمی برای بررسی و راستیآزمایی از فعالیتهای هستهیی ما تشکیل شد که خیلی زود به مهمترین بحران بینالمللی با محوریت نظام تبدیل شد.
احمدینژاد رئیسجمهور پیشین رژیم نیز در دوران حکومتش درباره همین افشاگریها گفته بود:
مجری تلویزیون رژیم ۴اسفند۸۶: آقای دکتر چی شد که ما الآن تو بحث هستهیی به اینجا رسیدیم به هر حال این یک فرایند و یک پروسهیی بوده ناگفتهای دارید از آن روزهایی که گذشت.
احمدینژاد: ناگفته البته فراوان که خوب ملاحظاتی که ملت ایران میدونند من نمیتونم همش رو بگم اما اجازه بدید یک نگاهی به فرایند بندازیم موضوع هستهیی تقریباً به شکل جدیدش یعنی این ماجرا از تیر ۸۱ شروع شد یک گروهی از منافقین آمدند یک گزارشاتی منتشر کردند از نطنز و اراک و این حرفها، حساسیت درست شد، آزانس وارد شد بعد قطعنامههای شورای حکام پیدرپی، پیدرپی
آخوند روحانی، رئیس جمهور ارتجاع نیز در کتاب ”امنیت ملی و دیپلماسی هسته ای” نوشته بود: ”در سال ۱۳۸۱ فعالیتها در فضایی آرام پیش میرفت ولی به ناگاه مجاهدین با ترتیب دادن یک مصاحبه مطبوعاتی و وارد کردن اتهامات واهی سر وصدای زیادی به راه انداختند... نظر سازمان انرژی اتمی این بود که تأسیسات نطنز تکمیل و سپس به آژانس اطلاع داده شود تا آنها در برابر عمل انجام شده قرار گیرند... در سال ۱۳۷۹ سازمان انرژی اتمی به مسؤلان قول داده بود تا پایان سال ۱۳۸۱ با به کار انداختن ۵۴هزار سانتریفوژ قادر خواهد بود ۳۰تن سوخت ۳.۵درصد تولید کند”.
رسانه حکومتی ایسنا در ادامه با اشاره به قطعنامه پیاپی شورای امنیت علیه رژیم مینویسد:
با انتشار این اخبار قطعنامهها یکی پس از دیگری علیه نظام در شورای امنیت صادر میشد.
شورای امنیت در ژوئیه ۲۰۰۶ قطعنامه ۱۶۹۶ را در واکنش به اقدامات هستهیی نظام تصویب کرد و خواستار تعلیق غنیسازی اورانیوم در ایران شد. بعد از آن قطعنامههای شورای امنیت سازمان ملل بهطور سریالی علیه نظام به تصویب رسید که هر کدام محدودیتهای سیاسی، اقتصادی و امنیتی بیشتری را به ما تحمیل میکرد.
در دسامبر ۲۰۰۶ قطعنامه ۱۷۳۷ تصویب شد که بیشتر فعالیتهای تجاری، مالی، صنایع موشکی و هستهیی نظام را بر اساس بند ۴۱فصل هفتم منشور ملل متحد، هدف قرار داده بود. این قطعنامه نخستین سند بینالمللی حقوقی بود که فعالیتهای هستهیی نظام را بهعنوان تهدیدی علیه صلح و ثبات منطقهیی معرفی میکرد.
در ادامه قطعنامههای ۱۷۴۷(در مارس ۲۰۰۷)، ۱۸۰۳(در مارس ۲۰۰۸)، ۱۸۳۵(در سپتامبر ۲۰۰۸) و ۱۹۲۹(در ژوئن ۲۰۱۰) در شورای امنیت سازمان ملل تصویب شد که بر اساس این قطعنامهها محدودیتهای مالی بر شرکتها و افراد وابسته به سپاه پاسداران و سازمان انرژی اتمی افزایش یافته بود.
این رسانه حکومتی سپس به یک نمونه از فریبکاری رژیم آخوندی بعد از برجام اشاره میکند و مینویسد:
یکی از مهمترین دستآوردهای "هستهای" برجام خرید مواد اولیه اورانیوم حدود ۹۵۰تن بود که در شرایط خارج از برجام امکان خرید آن برای ایران وجود نداشت. از این رو نظام توانست یکی از استراتژیکترین بخشهای چرخه سوخت خود را که در آن با ضعف جدی روبهرو بود، تکمیل کند. همچنین در این چارچوب، ایران برنامه ۱۵ساله هستهیی خود را به آژانس ارایه کرد؛ برنامهیی که بهگفته علیاکبر صالحی رئیس سازمان انرژی اتمی برنامه هستهیی کشور را با یک "آهنگ درست" پیش میبرد.
روز دوم بهمن ماه جاری علیاکبر صالحی معاون آخوند روحانی و رئیس آژانس اتمی رژیم در یک اعتراف بیسابقه به دروغگویی و پنهانکاری در مذاکرات هستهیی با ۱+۵ به دستور خامنهای گفته بود:
تلویزیون رژیم – ۲بهمن ۹۷
صالحی: آهان نه توی لولههای اینجا توی آن کالانداریهایی که داشتیم در آوردیم آن؛ کالانداری چیه؟ یکسری لوله است که سوخت ها میره توی آن لوله ما مشابه آن لولهها را هم خریده بودیم ولی من آن زمان نمیتوانستم اعلام بکنم فقط یک نفر در ایران میدانست و حالا بالاترین مقام ارشد نظام گفتیم کسی دیگهای نمیدانست ما برای اینکه وقتی که مذاکره میکردند دوستان میدانستیم که اینها بالاخره بد عهدی میکنند بد قولی میکنند حضرت آقا فرموده بودند که مواظب باشید اینها بدعهد هستند و بدقول هستند خب ما بایستی با یک فراستی با یک هوشمندی کارمان را انجام میدادیم یعنی علاوه بر اینکه پلهای پشت سرمان را خراب نمیکردیم پل هم میساختیم که اگر قرار بود برگردیم سریعتر برگردیم.
خب ما یکسری لوله بوده یک لولههایی که مثلاً به قطر دو سه سانت به طول سه چهار متر مجسم کنید این لولهها را که یکسر داره و یک ته ما مشابه اون لوله ها را هم خریده بودیم به همان تعداد اون لوله هارا گفتند تویش سیمان بریزید ما اون لولهها را ریختیم گفتیم باشه
مجری:این را آژانس گفت آقای دکتر؟
صالحی: نه نه توی مذاکره، گفتیم باشه ما میریزیم اما دیگه نگفته بودیم که لولههای دیگه داریم چون اگر میگفتیم میگفتند آقا توی آن لولهها هم بایستی بریزید ما الآن خیلی چیزها خب ما الآن میرویم همان لولهها را
مجری: الآن که دارید میگید الآن چی؟
صالحی: الآن ما داریم آن لولهها را
رسانه حکومتی ایسنا در ادامه با اشاره به خروج آمریکا از برجام و تحریم مجدد رژیم توسط آمریکا و پیامدهای آن برای نظام آخوندی تنگنایی که رژیم در آن گفتار شده را این چنین تصویر میکند.
آمریکا تمامی تحریمهای یکجانبه خود را در بازه زمانی ۴و ۶ماه بازگرداند و در نتیجه آن نظام بهویژه در رابطه با نقل و انتقالات مالی و فروش نفت با محدودیت جدی و شدید روبهرو شده است.
بازگشت تحریمهای آمریکا هر چند تازه نبود و به آنها اضافه نشده بود، اما اجرای این تحریمها در شرایط جدید ابعاد بسیار وسیعتری بهلحاظ تاثیرگذاری بر اقتصاد و سیاست ما داشته است. هشت کشور خریدار نفت ایران از معافیتهای آمریکا برای خرید نفت به مدت شش ماه برخوردار شدند اما بهنظر میرسد با پایان یافتن این معافیتها، دورهای سختتر از زمان کنونی را بهلحاظ اقتصادی و معیشتی شاهد خواهیم بود.