ورلد نیوز - وضعیت بحرانی حکومت آخوندی و رویارویی فشرده مجاهدین با رژیم
پرفسور ایوان شیهان، در مقاله‌یی در سایت اینترنشنال پالیسی دایجست، وضعیت بحرانی حکومت آخوندی و رویارویی فشرده مجاهدین با رژیم را مورد بررسی قرارد داده و از جمله می‌نویسد: سایت اینترنشنال پالیسی دایجست
ایران در سال ۲۰۱۸مرکز توجهات بین‌المللی بوده است. با توجه به اعتراضات بی‌سابقه و پیوسته، اقتصاد متزلزل، انزوای فزاینده منطقه‌یی و بین‌المللی و تحریم‌های گسترده آمریکا، نشانه‌های فزاینده‌یی وجود دارد که رزیم حاکم بر ایران مهار اوضاع در وضعیت کنونی را بسیار مشکل‌تر می‌بیند. حمله جدید رژیم مذهبی علیه مخالفانش، به‌ویژه علیه اپوزیسیون اصلی، سازمان مجاهدین خلق، شاخصی جدی از تغییر دوران در ایران است. علاوه بر سرکوب داخلی رژیم به بسیجی چند جانبه علیه سازمان مجاهدین خلق، از جنبه‌های مختلف شامل توطئه‌های تروریستی در غرب و دروغ‌پراکنی گسترده و شیطان‌سازی در رسانه‌ها و اینترنت، روی آورده است.
استمرار اعتراضات ضدحکومتی، مهم‌ترین جنبه تحول اوضاع در ایران در سال ۲۰۱۸بوده است. موج اعتراضاتی که در روزهای آخر سال ۲۰۱۷ شروع شد و به بیش از ۱۴۰شهر در هر ۳۱استان گسترش یافت، تا اعماق حکومت دینی حاکم را لرزاند.این جنبش طی ۱۱ماه گذشته با وجود سرکوب سنگین، موج بازداشتها و زندان طویل‌المدت برای معترضان به اشکال و صور مختلف ادامه یافته‌است.... ۱۱ماه گذشته به‌روشنی نقش و این گفته مریم رجوی را در رأس ائتلاف شورای ملی مقاومت ایران به اثبات رسانده که به درستی پیش‌بینی کرد رژیم نمی‌تواند این روند را تغییر دهد.
نشانه مشخصی از پیشرفت مخالفان در داخل زمانی اتفاق افتاد که سیاست عمومی سکوت تهران در برابر مخالفان و به‌ویژه مجاهدین خلق به‌شدت پس از وقوع اعتراضات عمده در اواخر سال ۲۰۱۷و ۲۰۱۸به‌طور اساسی تغییر کرد. از همان ابتدا بالاترین مقامات رژیم مجاهدین خلق را مسبب قیام دانسته و اظهار داشتند که به سخت‌ترین وجه پاسخ خواهند داد.
در ماه ژوئن، اعتراضاتی که در شهرهای بزرگ و کوچک دیگر آغاز شده بود به تهران گسترش یافت.
در ماه ژوئیه، موجی از اعتراضات ضدحکومتی بیش از دوازده شهر را در بر گرفت.
در ماه اوت، تهران و ۲۶شهر دیگر شاهد تظاهرات مردم خشمگین بودند....
در ابتدا، اعتراضها به مشکلات اقتصادی شدید، قیمت‌های گزاف کالاهای اساسی، بیکاری بالا، تورم افسار گسیخته و فقدان برخی از اساسی‌ترین خدمات اجتماعی از جمله آب و برق بودند. اما اعتراضات به سرعت سیاسی شد و مردم خواستار پایان دیکتاتوری شدند.
علت اصلی فروپاشی اقتصادی، سیاست‌های رژیم است. سهم اصلی بودجه به دستگاه سرکوب داخلی و تأمین مالی تروریسم و جنگ‌افروزی در خارج از کشور اختصاص داده می‌شود. رژیم ایران به‌طور متوسط بین ۱۲تا ۱۵میلیارد دلار در سال برای حمایت از رژیم اسد خرج کرده است تا مردم بی‌دفاع سوریه را قتل‌عام کند.
علی خامنه‌ای قابل توجه‌ترین اذعان را نسبت به نقش ارزشمند مجاهدین کرد. خامنه‌ای در یک سخنرانی در ۹ژانویه گفت: «این حوادث سازمان‌یافته بودند و مجاهدین خلق طرح های خود را به اجرا گذاشتند.» وی همچنین اظهار داشت که «مجاهدین خلق از ماهها قبل برای این آماده بودند» و رسانه‌های مجاهدین خلق به آن فراخوان داده بودند.” او گفت که مجاهدین خلق در رأس مثلثی بود که باعث برانگیختگی قیام شد. او دو رأس دیگر مثلث را قدرتهای خارجی عنوان کرد.
رژیم تهران که قادر نبوده از اعتراضات و تظاهرات جاری و نقش رو به گسترش مجاهدین خلق جلوگیری کند اقدامات تروریستی خود را از اوایل سال ۲۰۱۸تشدید کرده است
در روز شنبه، ۳۰ژوئن ۲۰۱۸، مقامات بلژیک یک توطئه تروریستی بزرگ در قلب اروپا (علیه گردهمایی بزرگ مقاومت ایران در پاریس) را با دستگیری یک زن و شوهر در بروکسل به شکست کشاندند.
در روز ۲اکتبر، وزرای کشور، امور خارجه و اقتصاد فرانسه در بیانیه مشترکی اظهار داشتند که به‌دلیل «این اقدام بسیار جدی در سرزمین ما» داراییهای وزارت اطلاعات و دو مقام آن را مسدود کرده‌اند. یکی از منابع دیپلماتیک فرانسوی گفت: "... تحقیق توسط سرویسهای اطلاعاتی‌مان ما را بی‌هیچ شکی به این نتیجه رساند که مسئولیت اینکار بر عهده وزارت اطلاعات ایران بوده و معاون وزیر اطلاعات دستور آن را صادر کرده است.
بسیج عظیم شیطان‌سازی علیه سازمان مجاهدین در ماههای اخیر با هدف بی‌اعتبار کردن آپوزیسیون، افزایش یافته است. هدف این بوده است که نشان داده شود که هیچ جایگزین دموکراتیکی در دسترس نیست و معامله با این رژیم و یا امید به تغییر از درون آن، تنها گزینه برای غرب است.
این کمپین شامل استفاده از رسانه‌های اجتماعی، انتشار اخبار جعلی، اختصاص مبالغ مالی برای گزارشهای مغرضانه و دروغین و حتی استخدام خبرنگاران به‌طور مستقیم یا از طریق واسطه‌ها انجام شده است.
تقریباً به‌طور یکسان، داستانها و گزارشهای یک جانبه در کانال تلویزیونی ام.اس.ان.بی.سی MSNBC، اخبار کانال ۴انگلستان، مجله ایندپندنت، کانال انگلیسی الجزیره و روزنامه گاردین تبدیل به یک خوراک پیش‌بینی شده با اتاقهای خبری که گزارش می‌دهند شده است که اغلب، یکجانبه، مملو از ادعاهای بی‌اساس، و به طرز شگفت‌انگیزی مشابه ادعاهای مطرح شده توسط خود رژیم است.
کمپین توییتر در اوایل سال ۲۰۱۸ بلافاصله پس از آغاز قیام های سراسری کشور به اوج جدیدی رسید. کمپینهای توییتر نشان می‌دهد که چگونه رژیم از پوشش رسانه‌ها و "گزارشگران دوست" برای گسترش دروغ هایش استفاده می‌کند.
در سپتامبر، توییتر ۷۷۰حساب رژیم ایران را بسته و اعلام کرد که حسابهای جعلی بوده که با هدف تبلیغات دولتی و پخش اخبار و دروغ های جعلی ایجاد شده بود. در همان زمان، فیس بوک، اینستاگرام و گوگل، حسابهای مشابهی را که به رژیم ایران مرتبط می‌شدند بستند. در ۱۷اکتبر، توییتر محتوای مرتبط با این ۷۷۰حساب را منتشر کرد که به ترتیب ۱،۱۲۲،۹۳۶توییت، همراه با عکس‌ها و ویدیوهای تعبیه شده در آنها بوده است.
پرفسور ایوان شیهان در این مقاله همچنین می‌نویسد: خارج شدن رئیس‌جمهور آمریکا از برجام نشان داد که پس از سال‌ها مصالحه، ایالات‌متحده سیاست بسیار قوی‌تری نسبت به رژیم تهران اتخاذ کرده است.
در روز ۲۱ماه مه، وزیر امور خارجه آمریکا مایک پامپئو در یک سخنرانی مهم اقداماتی را که ایالات‌متحده خواهان انجام آن توسط رژیم تهران است، بیان کرد از جمله:
اعلام کلیه جزئیات ابعاد نظامی برنامه پیشین هسته‌یی به آژانس و رها کردن این کار برای همیشه
متوقف کردن کامل غنی‌سازی اورانیوم، هر گونه فرآوری تولید پلوتونیم و تعطیل رآکتور آب سنگین.
اجازه بازرسی بدون محدودیت به بازرسان آژانس بین‌المللی انرژی اتمی
توقف تکثیر موشکهای بالستیک و توسعه و آزمایش سیستمهای موشکی با قابلیت حمل سلاح هسته‌ای.
در حالی که اپوزیسیون سازمان‌یافته یعنی سازمان مجاهدین خلق، ناآرامی‌های رو به رشد را برای گسترش بیشتر و فعالیتهای افزایش یابنده خود مناسب می‌داند، رژیم تهران با تمرکز بیشتر روی مجاهدین خلق به این چالش پاسخ می‌دهد. این به‌معنای سرکوب بیشتر در داخل و توطئه‌های تروریستی در خارج از کشور است. احتمال افزایش تلاشها برای پخش اطلاعات غلط از طریق کانال‌های آنلاین یا از طریق رسانه‌های همدستش وجود دارد.
با توجه به تأثیر رو به رشدی که مجاهدین در جنبش اعتراضی ضدحکومتی در ایران دارند، حاکمان مذهبی در محاصره شورش‌ها و تظاهرات شجاعانه ضدحکومتی در خیابانها هستند که مردم در آنها دموکراسی و حاکمیت مردم را مطالبه می‌کنند.
