۱۴آبان ۹۷، یک روز نمادین از شکاف عمیق بین مردم و حاکمیت
تجمع اعتراضی غارت‌شدگان کاسپین
دوشنبه ۱۴آبان ۹۷ را شاید بتوان یک روز نمادین برای دیکتاتوری آخوندهای حاکم بر ایران به‌شمار آورد. چرا نمادین؟
در این روز، تحریم‌های سراسری آمریکا پس از خروج آن کشور از برجام، مجدداً برقرار شد. در روال عمومی و تلقی اولیه ورمواجهه با چنین واقعه‌یی، علی‌القاعده اولین واکنشی که در کشور تحریم شده باید به چشم بخورد، یک اعتراض عمومی به کشور تحریم‌کننده و یک همدلی ملی با حکام بر سریر قدرت نشسته است اما خبرهایی که امروز از ایران بر روی آنتنهای داخلی و خارجی رفت، درست ۱۸۰درجه عکس مقدمه‌ای بود که فوقا گفته شد!
یعنی نه تنها هیچ تظاهرات و اعتراضی به تحریم‌گذار نشد، بلکه چندین اعتراض و تظاهرات ضدحکومتی هم به‌وقوع پیوست!
نگاهی به برخی از این تظاهرات و اعتراضهای مردمی، نشان‌دهنده واقعیت روانشناسی جامعه ایران است:
صبح اول وقت دوشنبه۱۴آبان ۹۷ جمعی از غارت‌شدگان مؤسسه‌های مالی وابسته به سپاه پاسداران یعنی مؤسسات کاسپین و البرز ایرانیان در خیابان پاستور تهران در مقابل دفتر آخوند روحانی تظاهرات کرده و فریاد می‌زدند: غارت اموال ما همین‌جاست، همین‌جاست، نقض حقوق ملت همین‌جاست، همین‌جاست!
پولای ما رو چه کردید، همه رو آواره کردید! ما بندگان الله، غارت شدیم به والله!
غارتگری بسه دیگه، ارزش پول رفته دیگه! دولت ورشکسته، رو پول ما نشسته!
این همه بی‌عدالتی، هرگز ندیده ملتی!
صبح همین روز، جمعی از غارت‌شدگان مؤسسه کاسپین در رشت نیز تظاهرات کرده و شعار می‌دادند: مرگ بر کاسپین
مدیران کاسپین، عوامل دزدیند!
تا پول ما به باده،هرروزهمین بساطه!غارت شدیم پول نداریم،سفره داریم نون نداریم
نه قاضی، نه دولت، نیستن بفکر ملت! دزدها پولها را بردن، جرم به ما چسباندن!
امول ما را بردن، گرانی را آوردن! قول دادی بهتر بشه، هر روز که بدتر شده!
خیانت در امانت، این بود اسم امانت!باز هم صبح همین روز کشاورزان و حقآبه‌داران غرب زاینده‌رود در شهر کوشک در استان اصفهان به دیگر کشاورزان معترض اصفهانی پیوسته و دست به تحصن زدند. کشاورزان اصفهانی در یک‌سال اخیر بارها دست به تظاهرات و تحصن زده و در یکی دو مورد نیز راساً اقدام به بازکردن مجاری نهرهای آب مسروقه خویش به زاینده‌رود کرده‌اند و در ۲مورد نیز مورد سرکوب پاسداران قرار گرفته اما از پیگیری حق خود دست نکشیده‌اند.و البته باز هم در همین روز کارگران بخش‌های مختلف نیشکر هفت‌تپه در اعتراض به پرداخت نشدن حقوق عقب‌افتاده خود و خلف وعده‌های مکرر گردانندگان شرکت، دست به اعتصاب در مقابل دفتر گرداننده این شرکت زدند.
در مورد بعدی در همین روز، کارگران پیمانی شرکت پروژه خط ۶ قطار شهری تهران، در اعتراض به پرداخت نشدن ۶ماه حقوق و بیمه عقب‌افتاده خود در مقابل دفتر مرکزی این شرکت در منطقه مرزداران تهران، دست به تجمع و اعتراض زدند.
در خبری دیگر باز هم در همین روز دوشنبه ۱۴آبان ۹۷ چهارمین دور اعتصاب سراسری رانندگان کامیون ادامه یافت و اعتصاب آنها به ۵۴شهر در ۲۴استان کشور گسترش یافت. اعتصابی که البته پیوسته رو به پیش بوده و هر روز شهرهای جدیدی به آن می‌پیوندند. رانندگان اعتصابی خواهان آزادی همکاران بازداشت شده خود هستند.
و باز هم در همین روز دوشنبه ۱۴آبان ۹۷ خبر اعتصاب در بازارهای حداقل ۳شهر کشور اعلام شد در حالی‌که تبادل جنس در اکثر بازارهای کشور به‌حالت نیمه‌راکد در آمده و احتمال گسترش آن در روزهای آتی بالاست.
و نهایتاً باز هم در همین روز، یک تجمع اعتراضی نیز در مشهد در مقابل بیمارستان ابن‌سینای این شهر و در اعتراض به بازداشت مسئول کانون صنفی معلمان در مشهد (هاشم خواستار) صورت گرفت که با واکنش وحشیانه پاسداران سرکوبگر آخوندی روبه‌رو شد اما معترضان به قیمت بازداشت شدن‌شان حاضر به ترک محل نشدند.
اوج هشیاری و بلوغ سیاسی مردم ایران
آنچه که فوقا گفته شد نشان‌دهنده اوج هوشیاری سیاسی و بلوغ تاریخی مردم ایران است که درست در چنین روزی، با چنین حجم بالایی دست به اعتراضهای ضدحکومتی می‌زنند.
طبعا با وجود سانسور خبری گسترده‌یی که حکومت به راه انداخته و با توجه به فضای سرکوب و خفقانی که آخوندها تلاش می‌کنند به جامعه شورشی ایران تحمیل کنند، بی‌شک تعداد حرکت‌های اعتراضی انجام شده در همین روز مشخص یعنی روز دوشنبه ۱۴آبان ۹۷ بسا بیشتر از آن چیزی است که در بالا ردیف شد. اما همین میزان حرکات اعتراضی و تحصن و اعتصاب در ایران آخوند‌زده آن هم در اولین روز آغاز تحریم‌های سراسری، فقط و فقط نشان‌دهنده یک واقعیت درخشان و امیدوار کننده است و آن چیزی نیست جز وجود یک شکاف عمیق و یک تخاصم آشتی‌ناپذیر بین مردم به جان آمده ایران و نظام حاکم بر کشور!
یک روز سمبلیک برای دوران سرنگونی
آنچه که امروز اتفاق افتاد را باید به‌عنوان بخش کوچکی از یک واقعیت بزرگ، به‌خاطر سپرد.
واقعیتی که به یک عامل تعیین‌کننده در مناسبات مردم ایران با دیکتاتوری حاکم بر کشورشان تبدیل شده است.
آنچه امروز اتفاق افتاد، خبر از توفان‌هایی در آینده نزدیک می‌دهد که مسأله حاکمیت آخوندها بر ایران را به شکلی نهایی تعیین‌تکلیف خواهد کرد.
