پورمحمدی در برابر واکنشهای گسترده نسبت به نوار صوتی منتظری و نیز سوال مشخص مطهری، مجبور به اعتراف به نقش خود در هیات مرگ شد. روز ۸ شهریور، پورمحمدی، بیشرمانه در برابر همه درد و رنجهایی که از آن زمان بر خانواده ها، بستگان و بازماندگان اعدام شدگان تحمیل شده گفت: «من خیلی آرامم و در طول تمام این سالها یک شب هم بی خوابی نکشیده ام چون سعی کرده ام طبق قانون و شرع عمل کنم.» وی به جنایت خود افتخار کرده و حکم خمینی جلاد را منتسب به حکم خدا کرد با دریدگی کامل گفت: «افتخار می کنم که دستور خدا را در رابطه با منافقین اجرا کردیم و در مقابل دشمنان خدا و ملت با قدرت ایستاده ایم و مقابله کردیم.» منظور این داعشی از حکم خدا همان حکم خمینی است.
وی از ترس گرفتار شدن و محاکمه پای خدا را به میان آورده تا مسئولیت خود را انکار کند. همه می دانند که کشتار زندانیان سیاسی بر اساس حکم خمینی بوده که منتظری آن را برای اولین بار منتشر کرد. به نظر می رسد خدای پور محمدی همان خمینی جلاد است.
در رویدادی دیگر مجلس خبرگان تحت امر خامنه ای در روز یکشنبه ۷ شهریور طی بیانیه ای، حکم خمینی را «تصمیم به موقع» دانست. خبرگان رژیم در دفاع از حکم خمینی، اعلام کرد: «در آن برهه حساس، با آن تصمیم به موقع، چشم فتنه» کور شد.
بیانیه مجلس خبرگان ارتجاع در روز یکشنبه ۷ شهریور، در دفاع از حکم خمینی در قتل عام زندانیان سیاسی در دهه ۶۰ و موضع پور محمدی، اسنادی هستند که جنبش دادخواهی برای ارجاع پرونده قتل عام زندانیان سیاسی به دادگاههای بین المللی را چندین گام به جلو خواهد برد. کنش و واکنش پایوران رژیم، دفاع آنها از نسل کُشی، شعار جنبش دادخواهی «نه می بخشیم و نه فراموش می کنیم» را قوی تر و خواسته های این جنبش مبنی بر دادن اطلاعات دقیق از نام، محل دفن و چگونگی قتل عام را برجسته تر می کند. تشکیل کمیته حقیقت یاب بین المللی و محاکمه آمران و عاملان قتل عام تابستان ۶۷ خواست برحق همه آزادیخواهان است.
