درآخرین اجلاس شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد، جلسه ای با حضور آقای احمد شهید، گزارشگر ویِژه سازمان ملل درمورد نقض حقوق بشر در ایران، و با شرکت نمایندگان اقلیتهای قومی و دینی و مذهبی تشکیل گردید. این نمایندگان داستانهای سرکوب این اقلیتها، توسط این رژیم ددمنش و همه جناحهایش (گرگهای سیاه و گرگهای خاکستری) را به تفسیر و به تلخی تمام، گزارش کردند.
نگارنده نیز طی سخنانی، ضمن همدردی با نمایندگان هموطن ما از طرف این اقلیتها (کرد، بلوچ، عرب، آذری، سنی، بهایی، یارسانی و دیگران)، خطاب به آقای شهید گفتم که حتی اکثریت مذهبی ایرانی، که پیروان شیعه در ایران هستند نیز قربانی بالاترین و مخوفترین سرکوبها قرار گرفته اند. تمامی پیروان این مذهب در ایران، که تقریبا صددرصدشان با تفسیر فاشیستی از مذهب شیعه در دکترین خمینی موافق نیستند، بیش از سه دهه است که قربانی سبعانه ترین جنایات قرار گرفته شده اند بدین شرح:
1. در تاریخ مذهب شیعه هیچگاه اینقدر روحانی شیعه سرکوب و اعدام نشده است. از خانه نشین کردن مراجع بزرگ شیعه بدلیل عدم قبول دکترین شبه نازیستی ولایت مطلقه فقیه و اعتراض به قتل عام 1988 مجاهدین، تا خلع لباس و حبس و حصر و اعدام آنان که لیست بلند بالایی دارد. نمونه اش زندان و شکنجه و اذیت و آزار روحانی شیعه حجت الاسلام بروجردی است....،
2. کشتار و اعدام و قتل عام بیش از یکصدوبیست هزار زندانی سیاسی که 90 درصد آنها شیعه مجاهد خلق ایران هستند که با تفسیر دمکراتیک، و بر اساس جدایی دین از دولت و برابری جنسی ودینی و قومی، و با پرداخت بالاترین بها، پادزهر تاریخی خمینسم شده اند.
3. حبس و احکام اعدام برای متفکرین شیعه ای که علیه تفسیر مخوف خمینی و خلیفه دوم خامنه ای از شیعه و اسلام، با قلم و بیان خود قیام کرده اند. نمونه جدیدش آقای محمدعلی طاهری است، که صرفا بخاطر بیان نظرات فلسفی دینی خود، بعنوان یک متفکر مذهبی، زندانی شده است.
4. دراویش و صوفیانی که نمایندگان جنبش تاریخی و ریشه دار صوفی گری و جهان بینی مترقی وآزاد اندیشی می باشند. اینان با تحمل سرکوب مطلق و بی رحمانه، هجوم به محافل و جلساتشان و با دستگیریهای گسترده آنان و ضرب و شتم و حبس، جمعی دیگر از ایرانیان متعلق به تفکر مترقی درویشی و صوفی گری میباشند. و با صدای بلند و خطاب به این اجلاس و به خود احمد شهید هشدار دادم که اگر امروز مولانای رومی، حافظ شیرازی، شیخ عطار نیشابوری و خواجه عبدالله انصاری و صدها نفر از این تفکر مترقی صوفی گری زنده بودند، آنان نیز الان دستگیر و در بند 209 زندان اوین محبوس شده و در گزارش سالیانه شما به سازمان ملل متحد نامشان درج شده، و سازمان عفو بین المللی برای آزادی و نجاتشان از اعدام فراخوان میداد!
آیا این دو شعر درویش و صوفی، حافظ شیرازی و متفکر بزرگ تاریخ جهان مولانای رومی، مصداق «محارب» در قانون جزای ولایت مطلقه فاشیسم خمینیستی نیست؟:
«زاهدم برد به مسجد که مرا توبه دهد
توبه کردم که نفهمیده به جایی نروم»! حافظ
«ما ز قرآن مغز را برداشتیم
پوست را بهر خران بگذاشتیم»! رومی
پرویز خزایی هفته دوم ماه آوریل 2016- اسکاندیناوی
