افشاگری جدید
عایشه البصری سخنگوی پیشین یونامی در عراق:
کوبلر در یک جلسه گفت تنها مأموریت او در عراق این است
که خواسته نوری مالکی برای بستن کمپ اشرف در عراق را اجرا کند
این کار هیچ ربطی به مأموریت و وظیفه یونامی در عراق نداشت
ولی به‌سرعت تبدیل به اولویت آن شد.
یکی از همکاران ارشد من به کوبلر فریاد زد:
من یک وکیل هستم و به تو می‌گویم این یادداشت تفاهم لعنتی را امضا نکن!
او می‌خواست کاری کند که کوبلر از انجام کار کثیف مالکی پرهیز کند
ولی گوش بدهکاری وجود نداشت.
من همیشه تلاش می‌کردم مخالفتم را با او بیان کنم
سرخوردگیم وقتی به اوج رسید که دستور انتقالم از عراق به دارفور را دریافت کردم
و از آنجا که دیگر تحمل استمالت و مماشات ملل متحد
با یک رژیم دیکتاتور و جانی را نداشتم با انتقالم موافقت کردم
افشاگری عایشه البصری سخنگوی پیشین یونامی در مورد کوبلر
عایشه البصری در سایت الفانت ۱۱مهر۹۹ نوشت: در حالی‌که سازمان ملل ۷۵مین سالگرد خود را برگزار می‌کند، یک کارمند سابق سازمان ملل متحد دو رویی شورای امنیت را که مدعی حقوق‌بشر است، اما منافع سیاسی و اقتصادی قدرتمندترین اعضایش را تأمین می‌کند، برملا کرده است.
عایشه البصری، توضیح می‌دهد که چه چیزی باعث شد از کارش در سازمان ملل استعفا بدهد. عایشه در مقاله‌یی که منتشر کرده می‌گوید: یونامی نوری مالکی را که مسبب اصلی نقض حقوق‌بشر و مانع یک دولت ملی در عراق بود، تقویت می‌کرد.
در زمان مالکی، یونامی تحت ریاست مارتین کوبلر دیپلمات آلمانی به مرد دست‌نشانده رژیم ایران و آمریکا در بغداد خدمت کرد تا این کشور را که دچار هرج و مرج بود، به استبداد و تروریزم بکشاند.
کوبلر بعد از این‌که در اکتبر ۲۰۱۱ مأموریت عراق را دریافت کرد در یک جلسه گفت تنها مأموریت او در عراق این است که خواسته نوری مالکی را که بستن کمپ اشرف در عراق است اجرا کند. این کار هیچ ربطی به مأموریت و وظیفه یونامی در عراق نداشت، ولی به‌سرعت تبدیل به اولویت آن شد.
کوبلر تحت فرمان شخصی به نام لین پاسکو Lynn Pasco رئیس آمریکایی بخش سیاسی ملل متحد در نیویورک کار می‌کرد. لین سیاست خارجی آمریکا را از طریق یونامی و سایر ارگانهای ملل متحد پیش می‌برد. از آنجا که شرکت نفتی اکسون موبیل در عراق سرمایه‌گذاری هنگفتی کرده بود، باید مالکی را راضی می‌کردند. این به‌معنی اولویت بخشیدن به جابه‌جایی مخالفان ایرانی (مجاهدین) از کمپ اشرف نسبت به سایر مسائل مهم عراق و تشکیل دولت و امور حیاتی این کشور بود.
تنها مخالفتی که کوبلر با آن روبه‌رو بود از سوی ما، کارمندان یونامی بود. در سراسر تجربه و سابقه من در کار با ملل متحد هرگز این میزان مخالفت شدید از سوی همکارانم علیه رئیسشان در عراق ندیده بودم. مخالفت کارکنان یونامی با کوبلر بالا گرفت. یکی از همکاران ارشد من به کوبلر فریاد زد: «من یک وکیل هستم و به تو می‌گویم این یادداشت تفاهم لعنتی را امضا نکن». او می‌خواست کاری کند که کوبلر از انجام کار کثیف مالکی پرهیز کند. ولی گوش بدهکاری وجود نداشت. در حالی‌که مجاهدین داشتند از اشرف به لیبرتی منتقل می‌شدند، سرنوشت عراق در نیویورک رقم میخورد و به یمن مانورهای رژیم ایران در عراق و چراغ سبز دولت اوباما به این مانورها، مالکی چنگالش بر قدرت را تحکیم می‌کرد. کوبلر همواره به‌عنوان مشاور ارشد مالکی عمل می‌کرد. من همیشه تلاش می‌کردم مخالفتم را با او بیان کنم. ولی همواره هم شکست می‌خوردم. این سرخوردگی وقتی به اوج رسید که دستور انتقالم از عراق به دارفور را دریافت کردم. از آنجا که دیگر تحمل استمالت و مماشات ملل متحد با یک رژیم دیکتاتور و جانی را نداشتم، با انتقالم موافقت کردم.
در نهایت آنچه من در عراق و سودان مشاهده کردم را نمی‌توان به یکی دو نفر فاسد یا رفتار بد یونامی در عراق و یونامی در سودان نسبت داد. مشکل بسیار بزرگتر و عمیق‌تر از این حرفها در عمق سیستم تعبیه شده است. این سیاستی است که توسط سازمان ملل متحد در نیویورک پایه‌گذاری می‌شود. .
