سخنرانی جاوید رحمان گزارشگر ویژه حقوقبشر برای ایران
رژیم ایران در اعتراضات آبان۹۸ به سرکوب وحشیانه متوسل شد
مقامات امنیتی دولتی عمداً از مهمات جنگی علیه معترضان استفاده میکردند
که اغلب روی سر و ارگانهای حیاتی هدف گیری شده بود
اعدامهای جدید و نقض فاحش حق حیات و شکنجه برای اعترافات اجباری
و سایر موارد نقض حقوقبشر ادامه دارد
یک نمونه بارز اعدام خودسرانه نوید افکاری بود
جاوید رحمان، گزارشگر ویژه حقوقبشر در ایران: «گزارشی که من ارائه میدهم نگرانیهای شدید مرا در رابطه با وضعیت حقوقبشر در ایران برجسته میکند. خصیصه ویژه این وضعیت نقضهای سیستماتیک حقوقبشر و استمرار مصونیت (مقامات مجرم و مسئول سرکوب) از مجازات است.
این نتایج از تحقیقات من پیرامون سرکوب وحشیانه اعتراضات نوامبر۲۰۱۹ – آبان۹۸ و ژانویه۲۰۲۰ – دی۹۸گرفته شده است: بکارگیری شکنجه و احکام سنگین، اذیت و آزار قربانیان که خواستار عدالت شدهاند و نبود حسابرسی از آنهایی که مسئول سرکوب بودند. قهر مفرط و مرگباری که نیروهای امنیتی علیه اعتراضات سراسری استفاده کردند بدترین مورد خشونت دولتی در ایران در دههها محسوب میشود. مقامات امنیتی دولتی عمداً از مهمات جنگی علیه معترضان استفاده میکردند که اغلب روی سر و ارگانهای حیاتی هدف گیری شده بود.
بهرغم این بیتوجهی فاحش به تعهدات نسبت به حق حیات و حق تجمع مسالمتآمیز، هیچ اطلاعاتی ارائه نشده است که تحقیقاتی مطابق با استانداردهای بینالمللی انجام شده است تا مسببین این نقضها مورد حسابرسی قرار بگیرند. بعد از تقریباً یک سال، هیچ اعلام رسمی در رابطه با تعداد کشتهشدگان و مجروحان صورت نگرفته است. مضافا بر این، اعضای خانواده قربانیان که خواهان عدالت شدند، با ارعاب مواجه شده و از طرف مقامات مورد اذیت و آزار قرار گرفتند. یا به آنها فشار آوردند که با پذیرفتن پرداخت پول بابت خسارت دست از پیگیری عدالت بردارند.
به همین اندازه نگرانکننده گزارشات مستمر از معترضان بازداشت شده است که چطور با شکنجه وادار به اعتراف شدند، از جمله مواردی از ضرب و شتم فیزیکی، تعرض جنسی، سلول انفرادی و زندانی کردن بستگانشان. بسیار افراد نیز قهراً ناپدید شدند. برخی معترضان مانند امیر حسین مرادی، محمد رجبی و سعید تمجیدی بعد از محاکمههای ناعادلانه به اعدام محکوم شدند».
جاوید رحمان به آزادی فوری بازداشت شدگان قیام فراخوان داد و افزود: «در ایران یک روند روشن برای به سکوت کشاندن اعتراضات به وضعیت سیاسی، اجتماعی، اقتصادی بروز کرده است. در ماههای اخیر احکام اعدام علیه افرادی که در اعتراضات شرکت کرده بودند، صورت گرفته است. یک نمونه بارز اعدام خودسرانه نوید افکاری بود.
این نقض فاحش حق حیات و جدیدترین اعدام و یک سلسله از احکام اعدام با وجود ادعاهای شکنجه و اعترافات اجباری و سایر موارد نقض حقوق بوده است. این موارد علاوه بر نگرانی همیشگی نسبت به آمار بالای اعدام در ایران شامل اعدام نوجوانان است. من مصرانه خواهان لغو اعدام نوجوانان هستم.
شرایط نگرانکننده زندان موجب وخیمتر شدن نگرانیها نسبت به کرونا شده است که باعث شده زندانیان به ویروس کرونا مبتلا بشوند که منجر به مرگشان شده است». (سایت سازمان ملل متحد: دوشنبه ۵آبان)