رودررویی مردم با نیروهای سرکوبگر خامنه‌ای
خبرهای روز، تصویرهای روز، گزارشهای روز و هرآنچه که معرف رخدادهای سیاسی و اجتماعی ایران است، گواهی تغییر شرایطی را بسا متفاوت نسبت به دو ماه گذشته می‌دهند. تغییری که حاکی از رقم خوردن کیفیتی سیاسی و اجتماعی در مناسبات متقابل مردم ایران و حاکمیت آخوندی است.
ارتجاع آخوندی با ورود مداوم خامنه‌ای به صحنهٔ سیاسی و اجتماعی، تلاش می‌کند صف جبهه‌اش را در مقابل مردم ایران در خیابان‌ها و محله‌ها ببندد. یعنی که از جبهه‌های زندان، شکنجه، تبعید، تیرباران، اعدام زندانیان سیاسی و شیطان‌سازی‌ها طرفی نبسته است و در این جبهه‌ها از اراده و عزم شورشگران و پایداران آزادی شکست‌خورده است. از این رو خامنه‌ای جبهه‌اش را به کف خیابانهای شهرهای ایران آورده است.
این تغییر کیفیت از جانب مردم و زندانیان سیاسی و قیام‌آفرینان، یعنی این‌که رمز موفقیت در پایداری تمام‌عیار و مقاومت خدشه‌ناپذیر است. نتایج و آثار قیام آبان۹۸ هم چه در زندانها و چه در سطح جامعه، همین رمز موفقیت را نشانی می‌دهند.
از جانب حاکمیت و دولت جمهوری اسلامی آخوندی هم این تغییر کیفیت یعنی طلسم دستگیری، زندان، شکنجه، تبعید، محرومیت، محدودیت و اعترافات اجباری به‌طور مداوم از طرف مردم در حال شکستن است؛ یعنی این سلاحها برای رژیم هرگز کارآیی شش ماه پیش را هم ندارند و هر هفته هم ناکارآمدتر خواهند شد. به‌همین دلیل خامنه‌ای جبهه جنگ با پتانسیل شورش و عصیان و قیام را به داخل شهرها آورده است. مثلاً نیروی مزدور و جلاد انتظامی که هدف لعن و نفرین و خشم مردم ایران است، از زبان پاسدار سلامی مورد مشمئزکننده‌ترین تمجیدات واقع می‌شود. خامنه‌ای این پاسدار دژخیم را هم می‌آورد به صحنه که با اعلام اتحاد سپاه پاسداران و نیروی انتظامی، جبهه خیابانیِ نظام را در مقابل جبهه مردم ایران معرفی کند.
همهٔ این تحولات و تغییر کیفیتها در یک سال گذشته و در آستانهٔ سالگرد قیام بزرگ آبان۹۸ روی داده و ادامه دارند.
خامنه‌ای می‌خواهد مربع «نواله ناگزیر ـ ارعاب ـ یأس ـ شیطان‌سازی» را که دست‌ساز وزارت اطلاعات و دستگاه تبلیغات خودش است، به جامعه و قیام‌آفرینان و مقاومت ایران تحمیل کند و این را سرنوشت ناگزیر جلوه دهد.
کارگزاران نظام آخوندی می‌خواهند با «نواله ناگزیر»، یک جامعه را گروگان بگیرند تا در محاق نان و آب و ارزاق نگهش دارند؛ تا شاید توان برخاستن و شوریدن و دادخواهی را شرحه شرحه کرده و سپس خنثی و نابود سازند. رژیم می‌خواهد با این استراتژی، هم جنایاتش را در خیابان‌ها پیش ببرد و هم جامعه را تماشاگر ساکت پلشتی و دنائت جمهوری اسلامی فقاهتی کند.
آخوندها از دیرباز خواسته‌اند و اکنون به‌مثابه یک استراتژی می‌خواهند ایران را به تماشاخانهٔ جنایت تبدیل کنند تا با استمرار آن، دمیدن جلاد و میرغضب را به کف خیابان‌ها عادی کنند و مردم را به حضور گشتاپوهای ولی‌فقیه عادت دهند. این همان تغییر مهم و مختصات شرایط فعلی است.
اکنون کف زندگی مردم که همان نوالهٔ ناگزیر زیستن باشد، به کف خیابان آمده است. اکنون تمام جوارح سرکوب و شکنجه و تبلیغات نظام به کف خیابان آمده است. هم در ادبیات سیاسی و هم در شبکه‌های مجازی، کار به سنگر به سنگر مبارزه با رژیم کشیده شده است. به‌نظر می‌رسد کمیت تحولات پشت سر دارند به یک کیفیت تغییر دهنده بالغ می‌شوند. به‌نظر می‌رسد هیچ موقع سرنوشت ایران و ایرانی این‌قدر با سیاست روز و تصمیم آنان برای رقم‌زدن آینده‌شان عجین نبوده است.
این تغییرات در آستانهٔ گرامی‌داشت قیام آبان۹۸ می‌تواند بشارت‌دهنده وسعت جبهه مبارزه علیه ارتجاع آخوندی باشد.
