حدود یک ماه ایستادگی، وحدت و همدلی کارگران رشته‌های مختلف پالایشگاههای پتروشیمی در ۵۴ نقطه کشور، برای به دست آوردن حداقل حقوقشان، منجر به نتایج مثبتی برای آنها شد. کارگران اعلام کردند به ۸۰ درصد خواسته‌هایشان «درکمپین» رسیده‌اند و دست یافتن به بقیه خواسته‌های خود را به بعد موکول کرده‌اند.
از:ساسان شریفی
وقتی به شرایط انفجاری جامعه، که در نتیجة غارتهای نجومی سران این نظام ایجاد شده نگاه می‌کنیم، می‌بینیم، رژیم درشرایطی است که باید به خواستة کارگران و زحمتکشان پاسخ مثبت بدهد زیرا:
اولا-به دلیل سرکوب و چپاول اقشار مختلف مردم ایران توسط این رژیم که بنا به گفتة متخصصین این نظام، حتی طبقة متوسط ایران در حال تجزیه شدن و سقوط به سمت اقشار فقیر است، کینه و نفرت مردم، بخصوص فقرا و لشگر بیکاران، ۳۶ میلیون حاشیه نشین، از این رژیم در اوج خود است و هرجرقه‌ای منجر به قیام تا سرنگونی این رژیم خواهدشد. از این نظر سران رژیم در وحشت بسیار از سرنگونی، تلاش می‌کنند تا آنجا که مقدور است، از سرکوب کارگران و زحمتکشان امتناع کنند. بخصوص دیگر برهمگان روشن شده که تمامی شرکتها و مؤسسات مهم و سودآور مانند پتروشیمی، در تملک خامنه‌ای، سپاه پاسداران و سایر سران رژیم است. بنا بر این کارگران این مؤسسات، علیرغم ایجاد شرکتها و پیمانکاران کوچک که با کارگران سر و کار دارند، اما تمامی کارگران میدانند که غارتگر و استثمارگر اصلی، سران رژیم هستند و رژیم تلاش می‌کند که این صف‌بندی ایجاد نشود.
ثانیا- به دلیل افشاگریهای مقاومت در چهاردهة گذشته، اکنون ارگانهای بین المللی و حتی کشورهایی که در گذشته سیاست مماشات با رژیم داشتند، در شرایط فعلی، سرکوبها و شکنجه‌های جوانان توسط رژیم را افشا می‌کنند و خواهان حسابرسی از این رژیم هستند. الان همه شاهد هستیم که برای نجات نوید افکاری از چوبة دار که رژیم برایش تدارک دیده بود، چه فشاری علیه رژیم به کار افتاده تا رژیم اعدام او را لغو کند.
نتیجه‌گیری این است که برای گرفتن حقوق کارگران و زحمتکشان نباید هیچ فرصتی به این رژیم داد. رژیم بسیار ضعیف شده و باید حقوق زحمتکشان را از آن بازستاند. کشور ما بسیار غنی است. تمام امکانات و سرمایه‌های مردم را سران این حکومت به یغما می‌برند. روزنامة مستقل در ۱۲ خرداد ۹۹ نوشته « ثروت کلیه‌ی نهادهای اقتصادی بیت [خامنه‌ای]، معادل هزار میلیارد دلار می‌شود.» و «سود ده درصدی این ثروت، یکصد میلیارد دلار است که با آن می‌توان هزینه‌ی معیشت ده میلیون خانوار (چهل میلیون نفر) کم‌درآمد را پرداخت کرد» این محاسبة خود روزنامه است. می‌بینید چه ظلمی به این ملت می‌شود؟ برای این که کارگران و زحمتکشان ایران به یک زندگی با کرامت برسند، باید حقوقشان را از این رژیم پس بگیرند.
