۱۳۹۹ مهر ۳, پنجشنبه

فردین ماهوتچیان: دشمن‌ترین دشمنان نظام

وقتی خمینی ۱۶ ماه بعد از قبضه انقلاب ضد سلطنتی و در اوج قدرت در تیرماه سال ۵۹ گفت: ”دشمن ما نه در شرق و نه در غرب است و نه در کرستان، دشمن ما همینجا بیخ گوش ما در تهران است” شگفتی همگان را برانگیخت.

تمام تز او نه شرقی ـ نه غربی بود، او برای از میدان بدر کردن نیروهای انقلابی، که پایه‌گذاران و پیشتازان انقلاب ضد سلطنتی بودند، شعارهای پرطمطراق ضد امپریالیستی می داد، هنوز ۵۳ گروگان سفارت امریکا را در چنگ خود داشت، مردی که ۶ میلیون نفر به استقبالش رفته بودند و هنوز هم خوی ضدبشری را بتمام و کمال بروز نداده بود، بله خمینی در اوج قدرت، نشانی دشمن اصلی خود را که از قدیم بخوبی شناخته بود، بدینوسیله اعلام می کرد. رهنمود عملی این موضعگیری سیاسی نیز برای اوباش چماقدار، پاسدار و بسیجی و کمیته‌چی و همه عمله و اکره‌اش در یک عبارت کوتاه خلاصه می شد: ”منافقین از کفار بدترند”.

بسیاری در آن روزگار یا معنی این موضعگیری را نفهمیدند و یا مصلحت ندیدند که آن را برجسته کرده و بروی خود بیاورند. جلاد قرن که هوشیاری ضدانقلابی بی‌نظیری داشت، بدین وسیله می‌خواست بگوید که برخلاف شعارهای ظاهری، اساسا مسلمان و نامسلمان، با خدا و بی خدا نیست، شیطان بزرگ و کوچک، کمونیست و وهابی و ... فریبی برای توده مردم است، دشمن آنکسی است که بنیان این نظام را نشانه رفته است. ”اسلام انقلابی مجاهدین، که بعدها و در دوران ظهور همزاد عقیدتی خمینی ـ داعش ـ بعنوان آنتی‌تز بنیادگرایی اسلامی مورد توجه جهان قرار گرفته و بعنوان یکراه حل جدی قد برافراشت.

این موضعگیری اعلام یک صف بندی بود که در گذر سالیان، عمیق‌تر شده و ‌شروع نبردی بود مابین ناخدای استبداد با خدای آزادی و انتخابی برای هر فرد و جریان که در کدام سمت می ایستد.

حالا در این زمان که بسیاری از مجهولات علنی شده و با گذشت مجاهدین از هفت که نه از هفتاد دریای خون، باز هم پس از گذشت ۴۰ سال سایت حکومتی آفتاب ۲۴ شهریور ۹۹ مینویسد: «تمامی بنای اتهام آژانس بر اساس گزارش دشمن ترین دشمنان نظام یعنی مجاهدین بنا شده است» البته این نیز جزیی از بیشمار افتخارات مجاهدین است.

واقعیت این است که هر اتفاق ریز و درشتی در میهن اسیر می افتد، هر اتشی در قیام شعله می کشد، هرضربه‌ای بر پیکر فرتوت رژیم فرود می‌آید، هر محکومیتی در سازمان ملل و مجامع حقوق بشری صورت می‌گیرد، هر اطلاعیه‌ای عفو بین‌الملل صادر می کند و هر تحریمی صورت می‌گیرد و بالاخره، هرآتشی در هرشهر و روستا و کوچه و خیابانی توسط کانون‌های شورشی بر حوزه‌های جهل و جنایت یا بسیج و سپاه می‌بارد، بدون استثنثا هم خامنه‌ای، هم روحانی و همه ”نظام” و عمله تشنه بخون و جواسیس نفوذی‌، تنها و تنها آدرس مجاهدین را می دهند و بس

رژیمی که در همه دوران سعی در انکار مجاهدین و از بین رفتن کامل آنها داشت و سعی می‌کرد کلامی از این دشمن اصلی به زبان نیاورد نه تنها مستمرا آدرس دشمن اصلی خود را می‌دهد، بلکه مستندهای ۱۲۰۰ساعتی نیز علیه آنها درست می کند که مبادامبادا سخنی از واقعیت آنها بگوش جوانان برسد و عاشق و شیفته مجاهدین شوند.

ومجاهدین بعد از گذشتن ابراهیم وار از اتش ابتلاعات در چهار ده گذشته بعد از هجرت بزرگ به آلبانی با هیبتی غیر قابل انکار و حضور پرشورشان در قیام های متعدد در داخل، بقایای خمینی دجال را که در خدمت خامنه ایی به ظلم و جور مشغولند مجبور کرده که بازهم‌ گرای دشمن اصلی را نشان دهند.

که با عنوان «دشمن ترین دشمنان نظام» بر آن صف بندی بین ناخدای استبداد با خدای آزادی پای فشاری کند.

خامنه ای که زیر فشار تحریم ها له شده است در سایت حکومتی آفتاب اذعان می‌کند که تمامی ضربات حاصل از افشای برنامه اتمی حاصل افشاگری های مجاهدین است. بله مجاهدین درب تمامی راه‌های ارتجاعی استعماری ولی فقیه را گل گرفته اند. همانگونه که مجاهدین با افتخار درب جنگ ضد میهنی خمینی که سر پوش اختناق و اعدام و شکنجه بود را گل گرفتند.

همانطور که طرح مخفیانه رژیم برای ساختن بمب اتمی که در خدمت بقای حکومت ننگین خودش و گروگان گرفتن نه تنها ملت ایران بلکه کل جهان برای صدور بنیادگرایی بود، گل گرفته شد.

بله این دشمن ترین دشمنان نظام ولایت فقیه این همه را در جنگ با ناخدای استبداد نه آسان که با فدای همه چیز به معنای واقعی کلمه به دست آورده، با تحمل رنج و اسارت و شکنج و طناب دار، این است گناه مجاهدین از دیدگاه دشمنان آزادی و این است آن صف بندی مابین خامنه ایی و رژیمش از یک سو و مجاهدین و مردم ایران، و این است آن محک که هر فرد و هر جریان با آن محاسبه می‌شود.

خیلی ساده و صریح است، مدعیان با هر رنگ و لعاب، حتی با اتیکت چپ‌نمایی هر چه به مجاهدین و مقاومت برحق آن که جز مبارزه با استبداد و فدای بیکران هیچ در کارنامه خود ندارند بتازند به صورتی علنی و واضح به جیب آخوندها می ریزند و در تاریخ و اذهان ملت بزرگ و شریف ایران خود را در صف نا خدای استبداد قرار می‌دهند.

گوهر چو دست داد به دریا چه حاجت است -   ای مدعی برو‌که مرا با تو کار نیست

احباب حاضرند به اعدا چه حاجت است -       حافظ تو ختم کن که هنر خود عیان شود

                             با مدعی نزاع و محاکا چه حاجت است