خبرگزاری میزان(رژیم) ۱۹/۵/۹۹ : « هر ساله با ورود عشایر به زیستگاه های حیات وحش، شاهد ابتلای وحوش به بیماری هایی مهلک چون طاعون نشخوارکنندگان و تب برفکی هستیم. بیماری هایی که از دام های اهلی به علفخوارانی چون کل و بز و قوچ و میش منتقل شده و مرگ دسته جمعی آنها را رقم می زند.
هر ساله با ورود عشایر به زیستگاه های حیات وحش، شاهد ابتلای وحوش به بیماری هایی مهلک چون طاعون نشخوارکنندگان و تب برفکی هستیم. بیماری هایی که از دام های اهلی به علفخوارانی چون کل و بز و قوچ و میش منتقل شده و مرگ دسته جمعی آنها را رقم می زند. امروز هم مسئولان محیط زیست استان اصفهان خبر از مرگ دستکم ۱۸۰ کل و بز بر اثر ابتلا به بیماری طاعون نشخوارکنندگان (ppr) در پارک ملی کلاه قاضی دادند. حسین اکبری، سرپرست معاونت نظارت و پایش حفاظت محیط زیست استان اصفهان روز گذشته با بیان اینکه تا به امروز حدود ۱۸۰ کل و بز وحشی بر اثر ابتلا به این بیماری در کلاه قاضی ازبین رفته اند می گوید: محیط بانان اواسط خردادماه چند لاشه کل و بز وحشی را مشاهده کردند و نمونه گیری از لاشه ها انجام و برای اداره کل دامپزشکی استان اصفهان ارسال شد و نتیجه آزمایش ها شیوع طاعون نشخوارکنندگان کوچک را تایید کرد.وی ادامه می دهد: ضدعفونی کردن منابع آبی و آبشخورها، پایش مستمر و معدوم سازی بهداشتی لاشه ها، هماهنگی با اداره دامپزشکی برای واکسیناسیون دام های اهلی حاشیه پارک ملی کلاه قاضی و تشکیل ستاد مدیریت بحران از جمله اقدام هایی است که همزمان با شیوع طاعون در کلاه قاضی آغاز شده و همچنان ادامه دارد.
بی توجهی سازمان حفاظت محیط زیست به ورود غیرقانونی عشایر به زیستگاه های حیات وحش جلوگیری از ورود غیرقانونی دام به مناطق چهارگانه تحت نظارت سازمان حفاظت محیط زیست که از وظایف این سازمان است اصلی ترین راه پیشگیری از ابتلای حیات وحش به بیماری هایی چون طاعون نشخوارکنندگان و تب برفکی است. اما ضعف نظارت سازمان حفاظت محیط زیست بر این مناطق هر ساله سبب چرای غیرقانونی احشام در داخل مناطق چهارگانه محیط زیست می شود.
این در حالی است که تعلیف دام در دو مورد از این مناطق چهارگانه یعنی در پارک های ملی و آثار طبیعی ملی به کل ممنوع است با این حال چرای غیرقانونی دام در این زیستگاه ها به واسطه استفاده مشترک احشام و وحوش از آبشخورها و مراتع به انتقال ویروس از دام ها به حیات وحش می انجامد. عدم تخصیص اعتبار برای واکسیناسیون فراگیر دام های اهلیدومین راهکار حفاظت از حیات وحش در برابر ابتلا به بیماری هایی چون طاعون در سطح کشور و ریشه کن کردن این بیماری، واکسیناسیون سالانه و فراگیر دام های سبک است. اما از آنجا که اعتبار لازم برای واکسیناسیون فراگیر دام های اهلی تامین نشده است، سازمان دامپزشکی تنها زمانی اقدام به واکسیناسیون دام های اهلی در یک منطقه می کند که در آن منطقه مواردی از ابتلا به این بیماری ها گزارش شده باشد. طاعون نشخوارکنندگان یک بیماری ویروسی بسیار واگیر گوسفند و بز است. این بیماری قابل سرایت از دام اهلی به حیوانات وحشی است و در مکان هایی مشاهده می شود که دام اهلی در تماس با حیوانات وحشی هستند یا از آبشخورهای مشترک استفاده می کنند. این بیماری با شروع ناگهانی تب، ریزش ترشحات از چشم و بینی، زخم دهان، تنگی نفس، اسهال و سرفه بروز می کند و دام مبتلا به شدت لاغر شده و تلف می شود. ترشحات چشم، بینی، آب دهان و مدفوع حاوی مقادیر زیادی از ویروس این بیماری است و شیر حیوان نیز حاوی ویروس است.».
