روز دانش‌آموز ۱۳آبان ۵۷
روز ۱۳آبان ۵۷ را از جهاتی می‌توان نقطه عطفی در جنبش دانش‌آموزی میهن ما به‌شمار آورد
در این روز، در حالی که اعتصاب‌های فلج‌کننده نظام سلطنتی را به زانو درآورده بود، دانش‌آموزان به‌منظور پیوستن به تحصن اقشار مختلف در دانشگاه تهران، به سوی آنان حرکت کردند. ساعاتی بعد دانش‌آموزان در ورودی و محوطه این دانشگاه مورد تهاجم سربازان حکومت نظامی شاه خائن قرار گرفتند. در این یورش وحشیانه ۵۶تن به شهادت رسیده و صدها تن مجروح شدند. از این کشتار فیلمبرداری شد. پرسنل انقلابی رادیو ـ تلویزیون که در اعتصاب بودند، فیلم کشتار را در بخش خبری شب به نمایش گذاشتند. مردم ایران با چشم‌های اشکبار و بغض‌های گره خورده در گلو، صحنه‌ٔ تیراندازی مأموران حکومت نظامی به تظاهرات دانش‌آموزان و دانشجویان در پشت درهای بسته‌ٔ دانشگاه تهران را مشاهده کردند و ولوله‌ای در وجدانها برپا شد.
در مختصات جدید قیام، کنترل از دست شاه خارج شده و در ۱۴آبان ۵۷ گفت: «ﺻدﺍی ﺍنقلاﺏ شما را شنیدم» و در حالی که با آماده کردن دولت نظامی ازهاری شمشیرش را به رخ قیام آفرینان کشید، گفت: «در برابر ملت ایران سوگند خود را تکرار می‌کنم و متعهد می‌شوم که خطاهای گذشته هرگز تکرار نشود».
اما دانش‌آموزان نه فریب سوگند و عجز و عقب‌نشینی‌اش را خوردند و نه مرعوب چنگال و دولت شمشیر شدند. جمعی از دانش‌آموزان تهران یک روز بعد از معرفی ازهاری ـ ۱۶آبان ـ در اقدامی خودجوش روز ۱۳آبان را به‌عنوان روز دانش‌آموز نامگذاری کرده و تأکید کردند می‌خواهیم هر ساله با یاد و نام شهیدان جنبش دانش‌آموزی بر وحدت و یک‌پارچگی دانش‌آموزان بیفزاییم.
جنبش دانش آموزی، بالنده و قابل اتکاء
نقش به‌سزای دانش‌آموزان و پتانسیل عظیم انقلابی آنان در قیامهای سال ۵۷ اثبات کرد که می‌توان آنها را به‌عنوان قشری قابل اتکا به‌حساب آورد. این پتانسیل عظیم انقلابی نهفته در این قشر ـ که بی‌تردید محصول بیش از یک دهه جان‌فشانی و مبارزه سازمان‌یافتهٔ مجاهدین و سایر انقلابیون در جامعهٔ آن روزگار بودـ به انضمام موقعیت خاص متمرکز دانش‌آموزان در مدارس، نیروی شگفتی را پدید آورد که خوش درخشید و منجر به سرنگونی دیکتاتوری سلطنتی شد.
بی‌دلیل نبود که به‌محض پیروزی انقلاب ضدسلطنتی، این نیروی شگرف اجتماعی، ظرف مادی خود را در نیروهای انقلابی به‌ویژه سازمان مجاهدین یافته و در ابعاد میلیونی جذب آن گشت.
سوء استفاده آخوندها از ۱۳آبان
آخوندها بنا بر ماهیت ضدملی خود همواره در تلاش بوده‌اند که در وهلهٔ اول مناسبت‌های ملی را به نابودی بکشانند. پیداست که آخوندها هر ارزش ملی راکه موجب همبستگی ملی گردد، بر علیه خود دانسته و برنمی‌تابند. در صورت عدم موفقیت، درگام بعدی فرصت‌طلبانه سعی می‌کنند این مناسبت را قلب کرده و در جهت مقاصد خود بکار گیرند.
بدین ترتیب ۱۳آبان نیز مانند سایر مناسبات، ایام و اعیاد ملی، از ایلغار دجالگری مرتجعان حاکم در امان نماند. عوامل رژیم در سال ۵۸ طی طرحی از پیش تعیین شده در روز ۱۳آبان سفارت آمریکا در تهران را به اشغال خود درآوردند؛ تا با سوء‌استفاده از خونهای پاک شهدای دانش‌آموز در ۱۳آبان ۵۷ حرکت دجالگرانه خود را مشروعیت ببخشند؛ اما کیست که نداند جنبش انقلابی دانش‌آموزان ربطی به این نمایش سخیف نداشت.
سرنوشت شورانگیز نسل دانش‌آموزان انقلابی۵۷
اگر چه خمینی و اعقاب ارتجاعی او با همهٔ توش و توان از سرکوب گرفته تا تطمیع تلاش کردند که نسل انقلابی دانش‌آموزان و جنبش بالندهٔ آنها را منحرف کنند و یا در جهت مقاصد خود بکار گیرند؛ اما پیوندهای عمیق این نسل با نیروهای انقلابی صدیق و فداکار این اجازه را به ارتجاع نداد و نیروهای انقلابی با اتکاء بر همین نسل بود که اجازه ندادند شعلهٔ مقاومت مردمی خاموش شود.
اینچنین شد که سرنوشت شورانگیز نسل انقلابی دانش‌آموزان در پیوند با مقاومت سراسری میهن از مبارزات افشاگرانهٔ سیاسی با ارتجاع تا مقاومت‌های حماسی در شکنجه‌گاهها و میدانهای اعدام رقم خورد. سرنوشتی که برگ برگ تاریخ ۴۰ساله مقاومت سراسری ما را مزین و موجبات مباهات هر ایرانی آزاده را فراهم ساخت.
هم‌چنین از یاد نبرده‌ایم که این ملیشیای قهرمان دانش‌آموزی بود که در نقطهٔ بلوغ خود منجر به تشکیل ارتش آزادیبخش ملی، این گنجینه عظیم میهنی و سرمایهٔ آزادی و استقلال و تمامیت ایران زمین گشت.
وحشت دائمی دیکتاتور از دانش‌آموزان
جنبش دانش آموزی در وطن ما به‌رغم همهٔ مخاطرات ناشی از سرکوب وحشیانه نظام آخوندی هرگز خاموش نمانده است. حضور و پیوند دانش‌آموزان با سایر اقشار در قیام های متعدد از قیام ۸۸ و قیام ۹۶ مؤید این حقیقت است که پتانسیل انقلابی نهفته در این قشر هر جا که امکان یابد به منصهٔ ظهور درخواهد‌آمد.
دانش‌آموزان به‌خاطر ویژگی متمرکز خود، به سهولت از قابلیت ارتباط و تجمع برخوردارند. بدین سبب وحشت شدید آخوندها از دانش آموزان قابل فهم می‌گردد. بنابراین رژیم با همهٔ توان خود سعی می‌کند که دامنهٔ اعتراضات اجتماعی به درون مدارس کشیده نشود.
نسل نوی دانش‌آموزان شورشی و پیوند با کانون‌های شورشی
همان‌گونه که اشاره شد، پتانسیل شورشی موجود در درون نسل جوان میهن ودیعهٔ گران‌بهایی است که نطفهٔ آن از انقلاب ۲۲بهمن ۵۷ و حماسه‌های رزم و فدای دانش‌آموزان در میدانهای نبرد و زندانهای رژیم ضدبشری آخوندی بسته شده است. بدین سبب هرجا که شرایط مناسب باشد این پتانسیل انقلابی فوران می‌کند و ظرف خود را پیدا خواهد کرد.
مدتهاست که نسل انقلابی دانش‌ٰآموزان از ۱۳آبان ۵۷ تا همین امروز، آمال و آرمان آزادیخواهانهٔ خود را در کانون‌های شورشی داخل خاک میهن پیدا کرده است. گسترش کمی و کیفی این کانون‌های دلیر و زوزه‌های وحشت رژیم گویای همین حقیقت است!
آن خونها پاک فرو ریخته بر آستان دانشگاه تهران، همان‌گونه که شاه را به روز پایان خود نزدیک کرد، در کسوت جنبش نوین دانش‌آموزی، شیخ را نیز بی‌گمان در کام نیستی فروخواهد برد. در این روز به آن شهیدان و نیز هزاران دانش‌آموز جان باخته در پیکار با فاشیسم دینی درود می‌فرستیم و با آنان تجدید عهد می‌کنیم.
