نخستین جلسه تدوین اعلامیه جهانی حقوقبشر در سازمان ملل متحد ۱۹۴۸
حقوقبشر در جهان، یک «ترم» مشخص با «مصداق» مشخص حقوقی است.
حقوقبشر در فرهنگ فاشیسم مذهبی حاکم بر ایران، یک پدیده استعماری است!
کما اینکه قانون نیز در ایران تعریفی متفاوت با تمام کشورهای دیگر جهان دارد:
اگر «قانون» در تمامی دنیا، وسیلهای برای حفاظت مردم و زندگی آنها است اما در ایران مفهومی اساساً متفاوت دارد:
آخوند محمد خاتمی مبلغ گفتگوی تمدنها درباره قانون گفته: قانون یعنی «دفاع از ولایت فقیه» و کسانی حق فعالیت سیاسی دارند که «به اسلام و رهبری»معتقد باشند.(تلویزیون رژیم - سخنرانی خاتمی ۱۷نوامبر ۹۷)
و دقیقاً به همین علت، نرخ اعدام در دوران خاتمی و روحانی که مظاهر اصلاحات و اعتدال این نظام معرفی شدهاند، بیشتر از سایر نقاط جهان بوده است، با نگاهی به همین آمار میتوان حدس زد که در دوران حاکمیت باند رقیب اینان، وضع مردم و حقوقبشر چگونه بوده؟!
بنا به آمار رسمی منتشر شده، در دوران ریاست جمهور خاتمی، حداقل ۲۵۰نفر در ملأعام بهدار آویخته شده و ۷تن سنگسار شدند. تعداد اعدامها حداقل ۲برابر سال ۱۹۹۶ و ۴برابر سال ۱۹۹۵ است. این آمار البته اساساً شامل اعدام چنددههزار نفره مجاهدین و دیگر فعالان سیاسی نمیشود، آماری که هرگز رسماً اعلام نشدهاند.
در دوران روحانی نرخ اعدامهای اعلام شده، رشد ۴۰۰درصدی داشته و عدد ۱۰۰۰اعدام را نهادهای بینالمللی به حساب روحانی ثبت کردند.
همین ۲عدد میتواند شمایی از وضعیت حقوقبشر در ایران آخوندزده را نشان دهد.
بهمناسبت ۱۰دسامبر سالروز تصویب اعلامیه جهانی حقوقبشر
تقریباً یکماه پیش از این یعنی روز ۲۴آبان ۱۳۹۷ دیکتاتوری فاشیستی حاکم بر ایران برای شصتوپنجمین بار از زمان رویکار آمدنش، بهعلت نقض حقوقبشر مردم ایران، در ملل متحد محکوم شد.
کمیته سوم مجمع عمومی سازمان ملل متحد قطعنامه پیشنهادی کانادا در محکومیت نقض حقوقبشر در ایران را با ۸۵رأی مثبت در مقابل ۳۰رأی منفی تصویب کرد در این میان البته ۶۸کشور نیز به این قطعنامه رأی ممتنع دادند. کماکان ملاحظات تجاری و زد و بندهای سیاسی یکی از اصلیترین راهبندهای گسترش حقوقبشر در جهان است امری که به دیکتاتورها این امکان را میدهد که به سرکوب مردم تحت سلطه خود ادامه دهند.
بنا بر گردش کارهای مرسوم در سازمان ملل متحد و نهادهای آن، این مصوبه در ماه دسامبر در مجمع عمومی ملل متحد به رأی عام گذاشته خواهد شد.
قطعنامه کمیته سوم چه گفته؟
قطعنامه میگوید استمرار و گسترش شکنجه زندانیان، بازداشتهای خودسرانه، محاکمههای خارج از روند قضایی، تهدید فعالان حقوقبشر و محدود شدن آزادی بیان و سرکوب زنان در ایران نشان میدهد که حکومت ایران، کماکان قوانین و استانداردهای بینالمللی حقوقبشر را رعایت نمیکند.
آن قطعنامه را کانادا به کمیته سوم آورد و ۸۵کشور نیز به آن رأی مثبت دادند. سال گذشته تعداد کشورهایی که با نقض حقوقبشر در ایران تحت حاکمیت آخوندها مخالفت کرده بودند ۸۱کشور بود اما امسال ۴کشور دیگر به مخالفان آخوندها اضافه شدند. این امر البته نشاندهنده تشدید انزوای رژیم در مجامعه جهانی است.
النور روزولت، از تدوینکنندگان اعلامیه جهانی حقوقبشر، متن آن را نشان میدهد
حقوقبشر در جهان، یک «ترم» مشخص با «مصداق» مشخص حقوقی است.
حقوقبشر در فرهنگ فاشیسم مذهبی حاکم بر ایران، یک پدیده استعماری است!
کما اینکه قانون نیز در ایران تعریفی متفاوت با تمام کشورهای دیگر جهان دارد:
اگر «قانون» در تمامی دنیا، وسیلهای برای حفاظت مردم و زندگی آنها است اما در ایران مفهومی اساساً متفاوت دارد:
آخوند محمد خاتمی مبلغ گفتگوی تمدنها درباره قانون گفته: قانون یعنی «دفاع از ولایت فقیه» و کسانی حق فعالیت سیاسی دارند که «به اسلام و رهبری»معتقد باشند.(تلویزیون رژیم - سخنرانی خاتمی ۱۷نوامبر ۹۷)
و دقیقاً به همین علت، نرخ اعدام در دوران خاتمی و روحانی که مظاهر اصلاحات و اعتدال این نظام معرفی شدهاند، بیشتر از سایر نقاط جهان بوده است، با نگاهی به همین آمار میتوان حدس زد که در دوران حاکمیت باند رقیب اینان، وضع مردم و حقوقبشر چگونه بوده؟!
بنا به آمار رسمی منتشر شده، در دوران ریاست جمهور خاتمی، حداقل ۲۵۰نفر در ملأعام بهدار آویخته شده و ۷تن سنگسار شدند. تعداد اعدامها حداقل ۲برابر سال ۱۹۹۶ و ۴برابر سال ۱۹۹۵ است. این آمار البته اساساً شامل اعدام چنددههزار نفره مجاهدین و دیگر فعالان سیاسی نمیشود، آماری که هرگز رسماً اعلام نشدهاند.
در دوران روحانی نرخ اعدامهای اعلام شده، رشد ۴۰۰درصدی داشته و عدد ۱۰۰۰اعدام را نهادهای بینالمللی به حساب روحانی ثبت کردند.
همین ۲عدد میتواند شمایی از وضعیت حقوقبشر در ایران آخوندزده را نشان دهد.
بهمناسبت ۱۰دسامبر سالروز تصویب اعلامیه جهانی حقوقبشر
تقریباً یکماه پیش از این یعنی روز ۲۴آبان ۱۳۹۷ دیکتاتوری فاشیستی حاکم بر ایران برای شصتوپنجمین بار از زمان رویکار آمدنش، بهعلت نقض حقوقبشر مردم ایران، در ملل متحد محکوم شد.
کمیته سوم مجمع عمومی سازمان ملل متحد قطعنامه پیشنهادی کانادا در محکومیت نقض حقوقبشر در ایران را با ۸۵رأی مثبت در مقابل ۳۰رأی منفی تصویب کرد در این میان البته ۶۸کشور نیز به این قطعنامه رأی ممتنع دادند. کماکان ملاحظات تجاری و زد و بندهای سیاسی یکی از اصلیترین راهبندهای گسترش حقوقبشر در جهان است امری که به دیکتاتورها این امکان را میدهد که به سرکوب مردم تحت سلطه خود ادامه دهند.
بنا بر گردش کارهای مرسوم در سازمان ملل متحد و نهادهای آن، این مصوبه در ماه دسامبر در مجمع عمومی ملل متحد به رأی عام گذاشته خواهد شد.
قطعنامه کمیته سوم چه گفته؟
قطعنامه میگوید استمرار و گسترش شکنجه زندانیان، بازداشتهای خودسرانه، محاکمههای خارج از روند قضایی، تهدید فعالان حقوقبشر و محدود شدن آزادی بیان و سرکوب زنان در ایران نشان میدهد که حکومت ایران، کماکان قوانین و استانداردهای بینالمللی حقوقبشر را رعایت نمیکند.
آن قطعنامه را کانادا به کمیته سوم آورد و ۸۵کشور نیز به آن رأی مثبت دادند. سال گذشته تعداد کشورهایی که با نقض حقوقبشر در ایران تحت حاکمیت آخوندها مخالفت کرده بودند ۸۱کشور بود اما امسال ۴کشور دیگر به مخالفان آخوندها اضافه شدند. این امر البته نشاندهنده تشدید انزوای رژیم در مجامعه جهانی است.
النور روزولت، از تدوینکنندگان اعلامیه جهانی حقوقبشر، متن آن را نشان میدهد
کمی هم درباره پیشینه اعلامیه جهانی حقوقبشر
اعلامیه جهانی حقوقبشر یک پیمان بینالمللی است که در مجمع عمومی سازمان ملل متحد در تاریخ ۱۰دسامبر ۱۹۴۸ در پاریس به تصویب رسیده است. این اعلامیه نتیجهٔ مستقیم جنگ جهانی دوم بوده و برای اولین بار حقوقی را که تمام انسان ها مستحق آن هستند، بهصورت جهانی بیان میدارد. اعلامیهٔ مذکور شامل یک مقدمه و ۳۰ماده است که به تشریح دیدگاه سازمان ملل متحد در مورد حقوقبشر میپردازد. مفاد این اعلامیه حقوق بنیادی مدنی، فرهنگی، اقتصادی، سیاسی و اجتماعیای را که تمامی ابنای بشر در هر کشوری باید از آن برخوردار باشند، مشخص کرده است.