دبيرخانه شوراي ملي مقاومت ايران ۸/۴/۹۶: « زندانيان سياسي از سراسر كشور با ريسك پذيري تحسين برانگيز در پيامهاي مختلفي، با گردهمايي بزرگ ايرانيان در پاريس در دهم تيرماه، اعلام همبستگي نموده و عموم ايرانيان در خارج را به شركت در آن فراخواندند.
زندانيان سياسي زندانهاي گوهردشت كرج، اوين و زندان مركزي تهران در پيام مشترکي زير عنوان: «ايراني كوچك در ويلپنت» نوشتند: گردهمايي پاريس نشان مي دهد «هم اميد هست، هم آرزوها در دسترس اند و هم آلترناتيوي كه همه الزامات موردنياز را داراست... و چه نويد و بشارتي بالاتر از اين براي ما زندانيان كه دوستان و رفقايمان در اقصي نقاط جهان نه تنها ما را فراموش نكرده بلكه فرياد رساي ما و همه مردم ايرانند در زنداني بزرگتر.... سلام و درود ما از زندان نثار مقدم همه ستارگان اين كهكشان كه آنها چهره واقعا دموكراتيك، منسجم و تسليم ناپذير ايران و ايراني را بر فراز قرائتهاي دروغين موجود به دنيا معرفي مي كنند».آقاي علي معزي از زندانيان سياسي دهه 60 از زندان تهران بزرگ نوشت: «مطالبات تاريخي مردم ما تا رسيدن به ايران دموکراتيک دست برداشتني نيست. مطالباتي از قبيل جامعه يي تکثرگرا با آزاديهاي اساسي، جدايي دين از دولت، حقوق اقليتهاي قومي و مذهبي، برابري کامل زن و مرد.... تلاش براي ايران دموکراتيک با ولايت فقيه جمع نمي شود. من از کنج زندان خود را در ميان شما مي بينم. مرگ بر اصل ولايت فقيه، زنده باد آزادي!» زندانيان سياسي و هموطنان بلوچ زنداني در زندان مرکزي زاهدان، شامل شماري از روحانيون اهل سنت، در همبستگي با گردهمايي پاريس نوشتند: «ما از همه فعالان و دلسوزان داخلي و خارجي که همواره در کنار ما بيصدايان پشت ميلههاي زندان بوده و همه تلاشتان را در اين زمينه کردهايد، مي خواهيم بارديگر براي دفاع و احقاق حقوق ما در گردهمايي بزرگ پاريس شرکت کرده و صداي ما بيصدايان باشيد... ما زندانيان سياسي از اجتماع ايرانيان در تيرماه قاطعانه حمايت ميکنيم». ابراهيم فيروزي از زندانيان سياسي مسيحي از گوهردشت پيام داد: «گردهمايي هموطنان در فرانسه از نشانه هاي شعله ور بودن روح آزادي خواهي است. حال که در داخل اجازه برپايي اجتماعات آزاد نداريم با حمايت از گردهمايي ايرانيان در خارج و شرکت مسئولانه در اين گردهمايي مي توانيم صداي رنج ديدگان از حکومت آخوندي باشيم که سالانه هزاران نفر را به پاي چوبه اعدام مي برد و نان را از سفره کارگران پاک کرده اند». زنداني سياسي ارژنگ داوودي از تبعيدگاه خود در زندان مرکزي زابل نوشت: «در عرصه نبرد جاري عليه ظلم و ستم به جرأت مي توان گفت شوراي ملي مقاومت و سازمان مجاهدين با تقديم هزاران شهيد، اسير و زنداني... مي تواند پيش کسوت مبارزات حق طلبانه ايرانيان محسوب گردد..... لذا از (همگان) دعوت مي نمايم با حضور عملي خود در هرچه باشکوه تر برگزار گرديدن گردهمايي بزرگ پاريس سهيم باشند».
زنداني سياسي مهدي فراحي شانديز از زندان قزوين پيام داد: «پس از انتقال سرنوشت ساز مجاهدان و رزمآوران ارتش آزادي به آلباني و پس از انتخابات قلابي که خامنه اي و کل حاکميت را در بن بست قرار داده، ثابت شد که انتخاب ملت ما رهايي از استبداد و فاشيسم ديني، و جدايي دين از دولت و يک ايران بدون اجبار و تبعيض و بدون سانسور و سرکوب و شکنجه و اعدام است.... من که سالها طعم شکنجه و زندان را چشيده ام از شما ميخواهم براي نه گفتن به ۳۸ سال اعدام و زندان و براي نه گفتن به استبداد سياه ديني؛ به گردهمايي پاريس بپيونديد تا پرچم مقاومت براي رهايي ايران و ايراني را برافراشته تر سازيد.... تا طنين و پژواک صداي شما به گوش همه ايرانيان و به آنسوي ديوار زندانها در ايران نيز برسد».