شعارهای مرگ بر خامنه‌ای بر دیوارهای شهر
بیشترین صدایی که این روزها از درون نظام شنیده می‌شود، واهمه از دشمن، هشدار نسبت به دشمن، و وحشت از حضور دشمن در زمین حقیقی و فضای مجازی است.
این وحشت وقتی با سلسله‌ای از عملیات‌های هک که در هفته‌های اخیر در بازارها و مساجد شهرهای مختلف شاهدش بوده‌ایم ضرب می‌شود، برای هر ناظری معنای دیگری دارد.
در ایام نمایشهای حکومتی به‌مناسبت ۲۲بهمن، شدت ابراز وحشت از دشمن به قدری بود که گویا نظام دستاورد دیگری در طول ۴۳سال غصب حاکمیت مردم، جز وحشت از «دشمن» ندارد. نفرت از خمینی و نظامش همراه با اذعان به خیل بریدگان از نظام، در کانون برخی از این اعترافات وحشت‌آلود است. حسن خمینی روز ۲۱بهمن در دیدار با گروهی از کارگزاران رژیم گفت: امروز خمینی آماج اصلی حملهٔ دشمنان است، چرا که خمینی هویت نظام است و اگر او را زدند، پایه‌های مشروعیت نظام را می‌زنند. حسن خمینی با شکوه و شکایت از این‌که بخشی از حملات به خمینی دجال از داخل رژیم صورت می‌گیرد، گفت: «در این میان یک عده هم هستند که خودزنی می‌کنند و مسائل فرعی و اصلی را اشتباه می‌کنند».
یک روز پیش از او آخوند مسیح مهاجری مشاور رفسنجانی نوشت در سرمقاله روزنامه حکومتی جمهوری ۲۰بهمن که خودش سردبیر آن است، تحت عنوان «از چاله افراط تا چاه تفریط» نوشت: «در سال‌های اخیر به‌ویژه امسال، از یکطرف حملات تبلیغاتی به شخص خمینی برای افراد ناراضی یا کسانی که دچار تردید و اشتباه شده‌اند، به ابزاری برای خودنمایی تبدیل شده و از طرف دیگر کسانی که از آنها انتظار می‌رود از خمینی دفاع کنند، به دلایل مختلف سکوت اختیار کرده‌اند».
در این میان نمایشهای جمعه خامنه‌ای یکی از عرصهٔ های ابراز وحشت از دشمن است. آخوند آل هاشم در روز۲۲ بهمن در نمایش جمعه تبریز گویی که دشمن را مقابل خودش روی زمین می‌بیند، گفت: برای «تبدیل کردن مانایی انقلاب به براندازی انقلاب تلاش دارند می‌کنند» (تلویزیون حکومتی سهند ۲۰بهمن).
اگر چه از این دشمن اسم نمی‌برند، اما جابه‌جا به حضور مستمر و سمج این دشمن گواهی می‌دهند. آخوند سعیدی روز ۲۲بهمن در نمایش جمعه قم ادعای ماندگاری و قدرقدرتی نظام را فراموش کرد و یک‌سره از گذشته، حال و آینده دشمن نالید: «دشمنان ما هم از همان روزهای نخست پیروزی انقلاب به‌دنبال فروپاشی این نظام مقدس اسلامی بودند و هستند... . با جنگ نرم به‌دنبال مخدوش کردن ذهنیت مردم نسبت به نظام هستند و می‌خواهند مردم را مایوس و ناامید کنند حکومت اسلامی را ناکارآمد جلوه بدهند...
اول - بدانیم اساس برنامه دشمن در میان ما شبهه‌افکنی و ابهام آفرینی‌ست.
دوم - مراقب باشیم در زمین دشمن و به نفع دشمن بازی نکنیم».
در کنار اینها خود باختگی در برابر این دشمن که اسمش را نمی‌آورند اما به گوشه‌هایی از رسمش اشاره می‌کنند از آخوندهای نمایش جمعه گذشته و از کارشناسان حکومتی نیز عبور کرده و به پخش تلویزیون آخوندی هم تحمیل شده است. تردیدی نیست که این تحمیل را واقعیتهای جامعه جوشان و انفجاری بر نظام بار کرده است:
یک کارشناس حکومتی به‌نام میری روز ۲۲بهمن ۱۴۰۰در شبکه حکومتی هامون گفت: «ما الآن با یک ارتش بسیار سنگین سایبری روبه‌رو هستیم که به‌صورت رسمی و کلاسیک و تشکیلاتی می‌آید و شروع می‌کند به شبهه سازی برعلیه نظام».
پخش چنین اعترافاتی در مورد ابعاد کار «دشمن» از تریبونهای رسمی نظام چندان عجیب نیست چرا که عمق واقعیت رویارویی مردم و مقاومت مردم ایران با حاکمیت آخوندی فراتر از این حرفها است. واقعیتهای عیانی که حاجت چندانی به بیان ندارند.
گوشه‌یی از این واقعیت را که در خشم و نفرت اجتماعی بارز می‌شود، باندهای درونی رژیم به ناگزیر به نظام گوشزد می‌کنند.
فیاض زاهد پاسدار سابق و جامعه‌شناس فعلی و لاحق حکومتی در روز ۲۳بهمن ضمن هشدار به نظام، «دشمن» نظام را این‌گونه توصیف کرد: «موتور «مخالفتها خاموش نمی‌شود، نسل جدیدی از مطالبه‌گران از راه می‌رسند. گروهی که دیگر با شما سخن نخواهند گفت. ناشناس هستند و بر انبانی از نفرت، فاصله طبقاتی، سوار می‌شوند» (روزنامه حکومتی اعتماد ۲۳بهمن۱۴۰۰).
