نفیو در دولت‌های قبلی آمریکا از سال ۲۰۰۶ تا ۲۰۱۳ یکی از مسئولان طراحی تحریم‌ها علیه رژیم ایران بود، و یکی از اعضای ارشد تیمی بود که در دوران باراک اوباما، رئیس‌جمهوری اسبق آمریکا، «برجام» را با ایران امضا کردند.
نفیو و همکارانش ظاهرا با رابرت مالی، نماینده ویژه دولت بایدن در امور ایران، بر سر شیوه و میزان تحریم‌ها علیه رژیم ایران دچار اختلاف شده‌اند. آنها از واشینگتن خواسته بودند تحریم‌های موجود را سفت و سخت اجرا کند، و همچنین آژانس بین‌المللی انرژی اتمی را تحت فشار بگذارد تا موارد بی‌شمار نقض «برجام» توسط تهران را اعلام کند.
با تاکید بر اینکه آنچه رژیم ایران را در نهایت در سال ۲۰۱۵ به تن دادن به «برجام» مجبور کرد، «تحریم‌های سنگین» آمریکا بود، دیپلمات‌های مستعفی به دولت بایدن اصرار کرده بودند یا رژیم ایران را بابت رفتارهای بدِ مکررش تنبیه کند، یا بپذیرد که این رژیم مذاکرات هسته‌ای را «تا ابد» طول خواهد داد.
«نیویورک پست» می‌گوید چنانکه به نظر می‌رسد، وزارت خارجه دولت بایدن قصد دارد آنقدر مذاکرات را «کش بدهد» تا جمهوری اسلامی اعلام کند اتمی شده است. بایدن آنقدر نسبت به «گزینه‌های جایگزین» برای «توافق ویرانگر اتمی» بی‌میل است که ترجیح می‌دهد چشمانش را بر این حقیقت ببندد که رژیم ایران فقط برای «وقت‌کشی» مذاکره می‌کند.
این مقاله نتیجه می‌گیرد که نه تنها باید انتظار داشت «رژیم شیطانی ایران» در دوران صدارت بایدن اتمی شود، بلکه باید مطمئن بود سایر دشمنان آمریکا، که پی برده‌اند دیپلماسی ایالات متحده «بی‌دندان» است، بر شرارت‌های خود خواهند افزود. دولت بایدن، به جای «صلح از مسیر قدرت»، ضعفی را برگزیده که به احتمال زیاد به جنگ منتهی خواهد شد.
