روابط عمومی فدراسیون ژیمناستیک ایران روز دوشنبه 2 فوریه 2020 از عدم صدور ویزا برای تیم ملی ژیمناستیک ایران جهت مشارکت در «جام جهانی ملبورن» توسط استرالیا خبر داد.
تیم ملی ایران متشکل از «سعیدرضا کیخا»، «عبدالله جامعی» و «مهدی احمدکهنی» خود را برای شرکت در جام جهانی ملبورن که یکی از مسابقات کسب سهمیه المپیک است آماده می‌‌کند.
اینچه درگاهی رئیس فدراسیون ژیمناستیک ایران، دلیل عدم صدور ویزا برای ورزشکارن ایرانی را این‌گونه بیان کرده است: «سفارت استرالیا در تهران در پاسخی ایمیلی به این فدراسیون به «شرایط اقتصادی ایران» و «احتمال پناهندگی ورزشکاران» اشاره کرده است.»
به گفته فدراسیون ژیمناستیک ایران این موضوع از طریق وزارت ورزش و جوانان، وزارت امور خارجه، کمیته ملی المپیک و فدراسیون جهانی ژیمناستیک در حال پیگیری است.
ورزشکاران ایرانی که پرچم ایران را رها کردند
خبرگزاری یورونیوز در گزارشی با اشاره به اسامی ورزشکارن ایرانی که پرچم این کشور را رها کرده‌اند نوشت «مهاجرت و پناهندگی ورزشکاران ایرانی اخیرا اوج گرفته است، اتفاقی که البته تازه نیست اما در ماه‌های اخیر در میان قهرمانان و ورزشکاران رشته‌های مختلف شتابی تازه به خود گرفته است.»
وقتی «سعید ملایی» در سپتامبر سال 2019 در اقدامی ناگهانی اعلام کرد دیگر حاضر نیست به ایران بازگردد و می‌خواهد در مسابقات المپیک 2020 زیر پرچم سازمان جهانی المپیک به میدان برود، شوکی جدی به ورزش ایران وارد شد. هرچند ملایی در ادامه مغولستان را برگزید و در نخستین مسابقه با کشور جدیدش به توفیقی دست نیافت و در همان مسابقه نخست شکست خورد و از دور مسابقات کنار رفت، اما پس از او این موج پناهندگی ورزشکاران ایرانی، شدت بیشتری پیدا کرد.
شوک بعدی خیلی زود از راه رسید. جایی که «کیمیا علیزاده» نخستین و تنها زن مدال آور ایران در تاریخ بازی‌های المپیک اعلام کرد دیگر نمی‌خواهد برای تیم ملی ایران در رقابت‌های تکواندو مبارزه کند. او سپس در یک پست اینستاگرامی اعلام کرد که به آلمان مهاجرت کرده و می‌خواهد در المپیک 2020 توکیو با هوگوی این کشور روی تاتامی برود.
اما ملایی و علیزاده تنها ورزشکارانی نیستند که در ماه‌های اخیر تصمیم به ترک ایران و پناهندگی گرفته‌اند. در رشته‌های ورزشی دیگری حتی مانند شطرنج هم بودند افرادی که قید مسابقه دادن با پرچم ایران را به عطایش بخشیدند.
شطرنج
«علیرضا فیروزرجا» نوجوان 16 ساله بابلی، در دسامبر 2019 اعلام کرد که دیگر با پرچم ایران در مسابقات جهانی شطرنج حضور پیدا نخواهد کرد. این تصمیم فیروزرجا اتفاق تلخی برای جامعه شطرنج ایران به شمار می‌رفت چرا که فیروزرجا به عنوان یکی از استعدادهای آینده، امیدهای زیادی برای کسب موفقیت در این رشته ورزشی دارد.
فیروزرجا بعد از خروج از ایران اعلام کرد که می‌خواهد با پرچم فرانسه در مسابقات جهانی شرکت کند. «سارا خادم‌الشریعه» دیگر شطرنج باز موفق ایرانی بعد از اعلام فیروزرجا از این تصمیم حمایت کرد و چندی بعد خودش هم در یک پست اینستاگرامی از حضور در تیم ملی شطرنج ایران انصراف داد.
اما به جز این دو «میترا حجازی‌پور» و «آتوسا پورکاشیان» دو دختر دیگر شطرنج باز ایران بودند که در ماه‌های اخیر از تیم ملی شطرنج ایران کنار رفتند و تصمیم گرفتند با پرچم کشوری دیگر در مسابقات جهانی حضور یابند. میترا حجازی‌پور در رقابت‌های شطرنج سریع و برق‌آسای قهرمانی جهان بدون حجاب بازی کرد و بعد از این اتفاق هم از تیم ملی اخراج شد. البته رئیس فدراسیون شطرنج پس از حضور بی‌حجاب حجازی‌پور در این مسابقات اعلام کرد او یک‌سالی است که در هیچ مسابقه‌ای برای ایران بازی نمی‌کند و خیلی وقت است که دیگر به عنوان شطرنج‌باز ایران محسوب نمی‌شود.
پس از این اتفاقات نوبت به شهره بیات رسید؛ داور بین‌المللی شطرنج که او هم در مسابقات قهرمانی جهان بدون حجاب ظاهر شد و در ادامه پدر او اعلام کرد دخترش دیگر برای ایران داوری نخواهد کرد.
جودو
به جز سعید ملایی، «محمد منصوری» مربی جودو هم دیگر شخصیت ورزشی بود که تصمیم به مهاجرت گرفت. منصوری که سرمربی‌گری تیم ملی جودو ایران را بر عهده داشت، یک هفته پس از اعلام تصمیم جدایی ملایی از ایران، راهی آلمان شد و اعلام کرد دیگر سرمربی‌گری تیم ملی جودوی ایران را بر عهده نخواهد داشت.
از سوی دیگر ملایی که در ادامه مغولستان را به عنوان کشور جدید خود برگزید در ماه دسامبر و در رقابت‌های مسترز چین حضور یافت که در همان نخستین مبارزه خود در مقابل حریف ایتالیایی شکست خورد و از دور مسابقات کنار رفت.
«وحید سرلک» یکی دیگر از جودوکاران ایران بود که در سال2011 به کشور آلمان پناهنده شد. او هم البته نتوانست توفیق چندانی در مسابقات بین‌المللی کسب کند و بدون اینکه به دست‌آورد خاصی برسد از دنیای قهرمانی خداحافظی کرد. «احسان رجبی» و «محمد رشنونژاد» دیگر جودوکارانی بودند که در سالهای اخیر از تیم ملی ایران جدا شدند و راهی آمریکا و هلند شدند. رشنونژاد که در زمان حضور تیم ملی ایران در مسابقات جهانی هلند در سال 2017 راهی این کشور شده بود، همانجا از اردوی تیم جدا شد و اعلام پناهندگی کرد. رشنو در مسابقات اوپن سال 2018 بلژیک با پرچم هلند به مدال برنز دست یافت.
تکواندو
کیمیا علیزاده یکی دیگر از ورزشکارانی است که تصمیم گرفت دیگر با پرچم ایران در مسابقات جهانی و المپیک شرکت نکند. اما پیش از او تکواندوکاران و مربیان دیگری هم بودند که تصمیم مشابهی گرفته‌اند.
«میلاد بیگی» احتمالا مهم‌ترین تکواندوکاری است که بعد از کنار گذاشته شدن از تیم ملی ایران، به مربی سابق خود در تیم ملی (رضا مهماندوست) پیوست و با پرچم جمهوری آذربایجان در مسابقات تکواندو به روی تاتامی رفت. بیگی که مدال‌های بسیاری برای کشور جدیدش به ارمغان آورد، در المپیک 2016 ریو، در مقابل مهدی خدابخشی نماینده ایران قرار گرفت و توانست با شکست او به مرحله بعد صعود کند. بیگی در نهایت موفق شد در المپیک ریو با پرچم آذربایجان به مدال برنز دست یابد.
«رضا مهماندوست» در همان زمان در مصاحبه‌ای اعلام کرد، بیگی بعد از شکست خدابخشی دچار عذاب وجدان شده و به همین علت هم تمرکز لازم را در مسابقه نیمه نهایی نداشته و مدال طلا را با برنز عوض کرد.
رضا مهماندوست سرمربی پیشین تیم ملی تکواندو هم بعد از آنچه اختلافات مالی با فدراسیون تکواندوی ایران خوانده شد در سال 2013 سرمربی‌گری تیم ملی تایوان را برعهده گرفت و بعد از 2 سال، راهی آذربایجان شد و آنجا توانست با موفقیت‌های بسیار به عنوان بهترین سرمربی جهان در رشته تکواندو در سالهای 2016 و 20109 دست یابد.
هرچند این فهرست بلند بالا به همین‌جا ختم نمی‌شود و می‌توان از کسانی چون راحله آسمانی و سینا بهرامی هم که تصمیم گرفتند دیگر با هوگوی ایران راهی مسابقات جهانی نشوند، اشاره کرد، اما جدیدترین مورد ورزشکاران پناهنده در رشته تکواندو به فرزاد ذولقدری تکواندوکار جوان ایرانی مربوط می‌شود. او که فرزند محمدحسن ذولقدر، سرمربی پیشین تیم ملی تکواندو و یکی از مدیران کنونی فدراسیون تکواندوی ایران است، در ژانویه 2020 اعلام کرد که از این به بعد با پرچم بلغارستان در مسابقات جهانی حاضر خواهد شد.
«ذوالقدری»، کاپیتان پیشین تیم نوجوانان تکواندو ایران بود و در کارنامه خود مدال برنز قهرمانی آسیا، نقره دانشجویان جهان و مدال نقره جام جهانی مکزیک در سال 2015 را دارد.
دیگر رشته‌ها
«ایمان جمالی» در رشته هندبال چهار سال قبل و در سال 2016 تصمیم گرفت پاسپورت مجارستانی بگیرد و به جای بازی در تیم ملی هندبال ایران، برای مجارها بازی کند.
رشته‌های دیگر مانند کشتی، شمشیربازی و قایقرانی هم در زمینه صادر کردن ورزشکاران مهاجر موفق عمل کرده‌اند. «صباح شریعتی» در کشتی فرهنگی و «سامان طهماسبی» در کشتی آزاد به آذربایجان، «مینا علیزاده» و نآرزو معتمدی» در قایقرانی به آلمان و آمریکا و «محمدحسین ابراهیمی» در رشته شمشیربازی به کشور هلند از جمله دیگر مواردی بودند که در سالهای اخیر تصمیم گرفتند ایران را رها کنند و با پرچم کشور دیگری در مسابقات جهانی و المپیک به میدان بروند.
