اقتصاد ایران کرونا گرفته
در کمتر از ۲۴ساعت از اعلام رسمی وجود ویروس کرونا در ایران که تاکنون باعث مرگومیر بیش از دهها تن از هموطنان شده است، افغانستان، عراق، ترکیه، ارمنستان، ترکمنستان، پاکستان و کویت مرزهای خود با ایران را کاملاً بستند.
اولین آثار و عواقبی که بسته شدن مرزها برای رژیم بههمراه خواهد داشت منجمد شدن مبادلات تجاری با کشورهای همسایه خواهد بود. از قضا بیشترین حجم صادرات و واردات غیرنفتی با همین کشورهای مجاور انجام میگیرد. روسیه نیز اعلام کرد که دیگر به ایرانیها ویزا نمیدهد. ۴۰درصد از صادرات و ۲۵درصد از واردات کشور از طریق همین کشورهای همسایه صورت میگیرد.
بسته شدن مرزها بر روی کالاهای ایرانی حداقل تا زمانی که موضوع این بیماری در داخل کشور تعیینتکلیف نشود فشار سنگینی بر اقتصاد رژیم بهخصوص در بخش کشاورزی وارد خواهد آورد، چرا که اگر انبارهای کافی برای حفظ و نگهداری محصولات صادراتی کشاورزی وجود نداشته باشد این محصولات بهتدریج از بین خواهند رفت و از سویی دیگر اگر رژیم نتواند بهموقع اپیدمی ویروس کرونا را به کنترل در بیاورد. کشورهای همجوار فروشندگان دیگری را برای تأمین نیازمندیهای خود پیدا خواهند نمود.
مجید حریری، رئیس اتاق بازرگانی ایران و چین، در رابطه با تأثیر ویروس کرونا بر اقتصاد کشور گفت که بر اثر این بیماری بهجز بازار خردهفروشی، مجموعه «خدمات» از جمله حمل ونقل، گردشگری و خدمات مسافربری با آسیب مواجه هستند وی در رابطه با کاهش صادرات غیرنفتی به عراق گفت: «هر روز که در روند صادرات ما به این کشورها اخلال ایجاد شود جای ما در این بازارها خالی خواهد بود. بازار خالی نیز هیچگاه خالی نخواهد ماند و کشورهای دیگر جای آن را پر خواهند کرد».(اقتصاد پویا-۷اسفند ۹۸)
نورانی، رئیس اتحادیه ملی محصولات کشاورزی، با اشاره به شیوع کرونا در کشور، اظهار کرد: «شیوع کرونا نیز در کنار ورود کشور به لیست سیاه FATF صادرات ما را تحتالشعاع قرار داده است و برخی کشورها مانند کویت مسیر هوایی، دریایی و جادهیی خود را بر روی ایران بسته است.(اعتماد آنلاین -۶اسفند ۹۸)
بنبست مضاعف صادرات کشور از بابت قرار گرفتن در لیست سیاه FATF
همزمان با تلاش رژیم در پنهانکاری وجود ویروس در کشور، برای عبور از نمایش ۲۲بهمن و انتخابات در دوم اسفند، شاهد وارد شدن نظام در لیست سیاه کشورهای عضو اقدام ویژه مالی (اف.ای.تی.اف) بودیم. وارد شدن در این لیست که بعد از کشوقوسهای بسیار انجام گرفت برای رژیم محدودیتهای بیشتری را در زمینهٔ مبادلات تجاری با کشورهای خارجی به ارمغان خواهد آورد. حضور رژیم در لیست سیاه FATF باعث میشود که تمامی تراکنشهای بانکی رژیم از طرف کشورها و بانکهای طرف معامله با حساسیت دنبال شود.
مهدی کرباسیان، رئیس سابق هیأت عامل ایمیدرو، در رابطه با شیوع کرونا و احتمال بسته شدن مرزهای ترانزیتی گفت: «بیشترین صادرات محصولات فولادی ما به کشورهای همسایه مخصوصاً عراق است که با بسته شدن مرزهای ترانزیتی قطعاً ضرر بزرگی متوجه صنعت میشود لذا مسئولان با تدابیری که اتخاذ میکند باید این ضررها را کمتر کنند».(صمت-۶اسفند ۹۸)
هر چند همتی، رئیسکل بانک مرکزی در آخرین روزهای تصمیمگیری اف.ای.تی.اف بر سر ایران گفت: «تصمیم آتی اف.ای.تی.اف (اعم از تمدید یا عدم تمدید) نمیتواندتأثیر قابل توجهی بر شرایط ارزی کشور مان داشته باشد». اما با اوجگیری سرسامآور قیمت طلا و دلار در عرض کمتر از یک هفته، بیپایه بودن صحبتهای همتی و کارگزارانی مانند او برملا شد و دلار در روز چهارشنبه ۷اسفند ۹۸ با شکستن سدهای مقاومتی از مرز ۱۵۶۰۰تومان گذشت.
ورود به لیست سیاه اف.ای.تی.اف و همزمان بودن آن با گسترش ویروس کرونا در کشور اقتصاد ضعیف رژیم را بیشاز پیش ناتوانتر کرده است.
در این خصوص پدرام سلطانی، نایبرئیس سابق اتاق بازرگانی ایران، بازگشت کشور به لیست سیاه را «کابوس اقتصاد ایران» میداند و معتقد است که در این صورت کمیابی کالا در کشور محتمل میشود و این موضوع حتی شامل غذا و دارو نیز خواهد شد.(مشرق-۱۷دی ۹۸)
رژیم هر روز نافرجامتر
وضعیت ایران تحت حاکمیت آخوندها روزبهروز وخیمتر میشود. کرونا به جان مردم حمله کرده است. کارگزاران رژیم مرتب دروغ میگویند و پنهانکاری میکنند. خامنهای و سپاه بعد از رفتن در لیست سیاه اف.ای.تی.اف بهدنبال پولشویی و کسب درآمدهای انحصاری و نجومی هستند. سیل ویرانگر خانهها و داراییهای ناچیز مردم ایران را با خود میبرد. مجلس ارتجاع نیز بودجه دولت را رد کرده است. بنابراین بسته شدن مرزها برای صدور کالاهایی که رژیم برای تکتک دلارهای بهدست آمدهاش برنامهریزی میکند، ضربه محکمی به ستون فقرات اقتصاد آخوندی است اینکه مرزها تا چه زمانی بسته میمانند، معلوم نیست و این امر نمیتواند از کاهش این ضربات جلوگیری کند؛ چرا که بازارها روزبهروز از دست رژیم خالیتر میشود.
آیا نظام ولایت فقیه میتواند از این بحرانها نجات پیدا کند.!؟ جواب این سؤال قطعاً منفی است. خشم و نفرت مردم از رژیم بهخاطر تمام جنایتهایی که تنها در طی چند ماه اخیر علیه مردم ایران انجام داده است گواه این واقعیت است و شرایط چنان غیرقابلکنترل است که هر موضوع و حادثه سیاسی میتواند منجر به فوران آتش خشم مردم و ایجاد انفجار اجتماعی و از بین بردن این حاکمیت جنایتکار شود. بیتردید این واقعیت محتومی است که محقق خواهد شد.