۱۳۹۸ اسفند ۴, یکشنبه

موضع آمریکا در قبال نزاع روسیه و ترکیه در سوریه «آمریکا مانع عادی‌سازی روابط با اسد و مخالف حمایت از اردوغان در سوریه»


به نظر می‌رسد برای اولین بار سوریه به صورت آشکار و علنی به عرصه نزاع و رقابت‌های منطقه‌ای و بین‌المللی بین کشورها تبدیل شده است در این میان بزرگترین غایب در عرصه رقابت‌ها سوری‌ها هستند که انقلاب در سال 2011 علیه رژیم بشار اسد قیام خود را آغاز کردند.

ایالات متحده آمریکا بزرگترین قدرت جهان دارای سربازانی در خاک سوریه است واشینگتن سیاستی را در قبال سوریه در پیش گرفته و خواهانه تطبیق و اجرای آن است اما در هفته‌های اخیر و پس از حمله مشترک رژیم اسد و روسیه به ادلب مواضع خود را تا حدودی در برابر آنچه در سوریه اتفاق می‌افتد تغییر داده است که این مواضعی که تاکنون آمریکا در برابر رویدادهای اخیر از خود نشان داده تنها در چارچوب مسائل بشردوستانه گنجانده شده است.

در همین زمینه، مورگان اورتاگس سخنگوی وزارت امور خارجه آمریكا، چند روز پیش در توئیتی اظهار داشت: «همزمان با سقوط بمب‌های بشكه‌ای آتش‌زا بر سر مردم غیر نظامی بی‌گناه و بی دفاع در ادلب ، بشار اسد با وقاحت و بی‌شرمی جالتی اعلام می كند كه پروازها به فرودگاه حلب از سر گرفته شده است».

مورگان گفت: «در واقع این فرودگاه برای قتل مردم و تبدیل کردن آرزوهای زندگی آنها به کاووسی از مرگ راه‌اندازی شده است. مردم سوریه امیدی به باز شدن فرودگاه اسد ندارند بلکه باز شدن آن را کابوس مرگ و ویرانی می‌دانند».

سه مسئله در سوریه برای آمریکا مهم است
اظهارات رسمی آمریکایی‌ها حاوی اطلاعات دیگری غیر از تماس‌هایی بین دونالد ترامپ رئیس جمهوری ایالات متحده آمریکا با همتای ترکیه‌ای خود، رجب طیب اردوغان نبوده است. اما با همه این اوضاع واشنگتن در باره سه چیز در سوریه نگران است : اول وضعیت میدانی، دوم گسترش نفوذ ایران و روسیه وسوم سرنوشت رژیم اسد در این کشور است.

عدم حضور سربازان آمریکایی در ادلب ، موقعیت آمریکا را به تنها به «اصول وچارچوب‌ها» محدود می‌کند. در همین رابطه، یک مقام در وزارت امور خارجه آمریكا به العربیه، گفت: «ما در کنار متحد خودمان ترکیه ایستاده ایم».

این مقام افزود:«ترامپ رئیس جمهوری آمریکا روز شنبه در تماس با رئیس جمهوری ترکیه بار دیگر خواستار متوقف شدن حملات رژیم اسد و روسیه به ادلب شد.

او همچنین بر ضرورت یافتن راه حل سیاسی برای پایان دادن به بحران سوریه تاکید کرد».

روشن است که آمریکایی‌ها نمی‌خواهند به طور مستقیم وارد درگیری ترکیه و روسیه شوند. ترکیه همپیمان آمریکا و عضو مهم ناتو است و روسیه نیز کشوری هسته‌ای است.

آمریکایی‌ها از تمام خواست‌های خود از ترکیه که قبلا بر آن پافشاری می‌کردند، به طور موقت صرف‌نظر کردند و این به معنای پشتیبانی محدود از ترکیه در طول عملیات آنکارا در ادلب است.
برخی منابع غیررسمی گزارش دادند كه آنكارا از آمریكایی‌ها خواسته است تا در باره تحرکات ارتش سوریه و روس‌ها اطلاعات نظامی به آنکارا تحویل دهد.
ایالات متحده آمریکا از طریق ماهواره‌ها پیشرفته و هواپیماهای شناسایی خود این توانایی را دارد که اطلاعاتی دقیق از تحرکات نظامی روس‌ها و اسد در اختیار ارتش ترکیه و متحدانش قرار دهد.

هدف اصلی ترکیه اجرای یک برنامه نظامی مبتنی بر ضربه زدن به جنگنده‌های سوریه و سربازان ارتش سوریه است اما وجود جنگنده‌های روسی و سربازان این کشور که در مناطق مختلف سوریه مستقر هستند مانع اجرایی شدن این نقشه شد.

ترک‌ها نمی‌خواهند مرتکب اشتباه بشوند و با روس‌ها برخورد نظامی بکنند ترکیه در اویل بحران سوریه یک هواپیمای روس را ساقط کرد

با این حال، واشنگتن خواسته‌های ترکیه را رد کرد ، به ویژه این که اگر آمریکا به خواسته های ترکیه پاسخ می داد به طور مستقیم با روسیه مواجه می‌شود و این چیزی است که آمریکا خواهان آن نیست آمریکا دوست دارد مانند اروپایی‌ها به ترکیه کمک مالی ارائه دهد تا به بحران آوارگان سوری به این کشور کمک کرده و از ورود هزاران مهاجر غیرقانونی و برخی تروریست‌ها به کشورهای اتحادیه اروپا جلوگیری کند.

از نظر سیاسی ، برخی از آمریکایی‌ها اتفاقات بین ترکیه و روسیه را «فرصتی خارق العاده» برای مجازات و تنبیه اردوغان می دانند که با مخالفت با موضع ایالات متحده وارد مذاکرات «آستانه» شد و با ایران و روسیه به منظور دستیابی به تفاهم ها در سوریه هماهنگی کرد. این در حالی بود که ایالات متحده آمریکا متحد بارها ترکیه را نسبت به تعامل با دشمنان واشنگتن به او هشدار داده بود.

آمریکایی‌ها با ترکیه در شرق فرات نیز مشکل دارند ترکیه به کردها که متحد آمریکا هستند حمله کرد وبه توصیه‌های آمریکایی‌ها گوش نکرد. همچنین واشینگتن معتقد است که بشار اسد مشروعت قانونی خود را در خاورمیانه و در غرب از دست داده است.

یک مقام آمریکایی به العربیه گفته است اسد تنها بر یک سوم خاک سوریه تسلط دارد و قدرت کنترل و تسلط بر همه سوریه را ندارد و در آیند پس از تصویب قانون اساسی و پافتن راه حل های سیاسی اسد جایگاهی نخواهد داشت.
همپیمانی اسد با ایران وحزب الله لبنان و روسیه اعتبار او را نزد کشورهای غربی و عربی از بین برده است.