سخن روز
روز شنبه ۸مهر نیز مردم و کسبهٴ زاهدان و سایر شهرها، از جمله چابهار، سراوان، دشتیاری، سفیدابه (نیمروز) در پاسخ به‌فراخوان مولوی عبدالغفار نقشبندی، در اعتصابی یکپارچه بازار و مغازه‌های خود را، به‌رغم اقدامات امنیتی رژیم تعطیل کردند. نکتهٔ جالب و معنادار این‌که در این اعتصاب، بازار زاهدان، مرکب از کسبهٴ شیعه و سنی به‌طور کامل تعطیل بود.
همزمان با خروش و خیزش مردم بلوچ، طی این دو روز، کانون‌های قهرمان شورشی با شعار «پادا بلوچ، پادا ایران» طوفانی از عملیات و پراتیک‌های ضداختناق را در حمایت از هموطنان بلوچ خود، در سراسر میهن برانگیختند و همبستگی و اتحاد ناگسستنی تمام مردم ایران اعم از کرد و بلوچ و لر و ترکمن و عرب و ترک و فارس برای سرنگونی دیکتاتوری آخوندی و پی‌افکندن ایرانی آزاد و دموکراتیک را به‌نمایش گذاشتند. کانون‌های شورشی روز ۷مهر در بیش از ۸۰رشته عملیات متهورانه و انقلابی، مراکز سرکوب و دجالگری و مظاهر نظام ولایت فقیه را به‌آتش کشیدند. این کارزار در روز و شب ۸مهر نیز ادامه یافت و شمار عملیاتها به‌بیش از یکصد فقره رسید.
از سوی دیگر، اتحادیه تشکلهای کامیون‌داران و رانندگان سراسر ایران با انتشار بیانیه‌یی از اعتصاب کامیون‌داران و سوخت‌بران بلوچ و اعتصاب سراسری مردم بلوچستان حمایت کردند.
در خارج از کشور نیز هواداران مجاهدین و یاران شورشگر در شهرهای مختلف جهان، از سیدنی استرالیا، تا برلین و کلن در آلمان، کپنهاگ در هلند و سنت گالن در سوئیس در همبستگی با هموطنان دلیر بلوچ در سالگرد جمعه خونین زاهدان تظاهرات کردند.
خروش و خیزش و یکپارچگی مردم ستمدیدهٔ بلوچستان که ۷مهر ۱۴۰۲ را با دهها مجروح، به‌جمعهٔ خونین دیگری تبدیل کرد، تصویری باشکوه از ارادهٔ نبرد این خلق ستمدیده با هر نوع دیکتاتوری و نفی هر گونه سکوت و سازش ارائه نمود؛ هم‌چنین حمایت آتشین و گستردهٔ فرزندان شهرهای سراسر ایران در هیأت کانون‌های شورشی، از هموطنانشان در بلوچستان، آن هم در شرایط آمادگی دشمن؛ افق قیام و انقلاب دموکراتیک ایران را هر چه روشن‌تر نموده و دشمن زبون را سرآسیمه و نگران کرده است. این آشفتگی را می‌توان از اظهارات وحشت‌آلود آخوندها و سردمداران رژیم و از گزارشها و خبرهای ضدونقیض و رسوای رسانه‌های حکومتی، به‌وضوح دریافت:
از یک‌سو خبرگزاری وزارت اطلاعات موسوم به‌مهر، به‌نقل از «مشاهدات میدانی خبرنگار» خود از «آرامش کامل در زاهدان» خبر می‌دهد. روزنامهٔ سپاه پاسداران (جوان): از «به سنگ خوردن تیر گروهک‌های تجزیه‌طلب و مجاهدین» می‌نویسد و ادعا می‌کند «کسی با آنها همراهی و همکاری نکرد»؛ معاون امنیتی و انتظامی وزیر کشور نیز ادعا می‌کند «معاندین و ضد انقلاب تلاش کردند با فراخوان سراسری... ناامنی و آشوب را در (بلوچستان) رقم بزنند ولی با بی‌اعتنایی نمازگزاران دچار شکست شدند» (خبرگزاری فارس ـ ۷مهر).
اما از سوی دیگر روزنامهٔ موسوم به‌ایران (ارگان دولت رئیسی): طی مقاله‌یی با عنوان «نه زاهدان به‌ضد انقلاب» غیظ خود را از حمایت مجاهدین از مردم بلوچستان به‌عنوان یکی از عوامل اغتشاش ابراز کرده و می‌نویسد: «سومین جریان، (سازمان مجاهدین) است که از طریق عملیات سایبری و شعارسازی و دیوارنویسی در استان این پروژه را جلو می‌برد».
آخوند دری نجف‌آبادی گماشتهٔ خامنه‌ای در نمایش جمعه اراک (۷مهر) نیز با ابراز وحشت می‌گوید: «در سیستان بلوچستان و نقاط دیگر... باید هوشیار باشیم (مجاهدین) و اشرار که کم نیستند الآن هم مرزهایمان مشکلات خاص خودش را دارد خیلی باید هوشیار باشیم».
این ضدونقیض‌گویی و انکار مفتضحانهٔ واقعیتی به‌وسعت بلوچستان که خبرگزاریها و رسانه‌های خبری بین‌المللی نیز در مورد آن خبر و گزارش داده‌اند؛ از ضربه‌ای حکایت می‌کند که رژیم آخوندی را گیج و مات کرده و آسیب‌پذیری ارگانهای امنیتی و سرکوبگرش را آشکار نموده است.
پیام پایداری مردم دلیر بلوچ و پیشتازی و رزمندگی کانون‌های شورشی طی روزهای ۷ و۸مهر، نویدبخش تداوم قیامی است که «سر بازایستادن ندارد و تا به‌آتش کشیدن قبای ولایت و سرنگونی ضحاک ستمگر ادامه دارد
