این تصمیم که در پی درخواست باشگاه الاتحاد عربستان مبنی بر برداشتن تندیس قاسم سلیمانی و در ساعاتی پیش از آغاز مسابقه آنهم در مقابل بیش از ۶۰ هزار تماشاگر و میلیونها بیننده تلویزیونی اتخاذ شد، بی تردید یک بی آبرویی و یک شکست سیاسی برای رژیم آخوندی است.
در حوزه ورزش بدلیل ویژه‌گی‌ها و اقبال عمومی، چالش ها و تعارضاتی که طی ۴۵ سال حکومت آخوندها انباشته شده، در هر سرفصلی همچون این مسابقه بین تیم فوتبال سپاهان و تیم الاتحاد بسرعت بازتاب پیدا کرده و واکنشهای اعتراضی و سر دادن شعار های ساختارشکنانه همچون " مرگ بر دیکتاتور " را برمی انگیزد.
محمدرضا ساکت مدیرعامل باشگاه سپاهان که پرونده های فساد مالی در ماجرای دزدی و غارتگری شرکت فولاد مبارکه نیز دارد به شکلی از این حقیقت پرده برداشته و بدون نام بردن از قاسم سلیمانی و وجود تندیس این جنایتکار در زمین مسابقه گفته: درخواستی که باشگاه الاتحاد مطرح کرده خارج از عرف ورزشی بود و با حضور ۵۰ هزار تماشاگر در ورزشگاه اقدام اصلاحی ممکن نبود.
اینکه کمیسیون حقوق مجلس آخوندها قاسم سلیمانی که مسئول کشتار هزاران انسان بی گناه میباشد را بعنوان یک قهرمان ملی ایران معرفی نماید یک شرم و ننگ برای جامعه ورزشی ایران است.
آنچه اما جامعه ورزشی نمی تواند و نباید بپذیرد وجود تندیس و نماد کشتار انقلابیون و نابودی انسانهای بی گناه از جمله زنان و کودکان سوری، عراقی و.... در میدان های ورزشی است.
ارگانهای اطلاعاتی، امنیتی و سرکوب آخوندها که سعی در پاک کردن صورت مسئله دارند دیگر نمی توانند با عوامفریبی و طرح بهانه های واهی تصمیم ناظر کنفدراسیون فوتبال آسیا مبنی بر لغو این مسابقه، که براساس دلایل منطقی و مستدل گرفته شده، را زیر سئوال برد.
واکنش اعتراضی و به حق تماشاگران حاضر در ورزشگاه فوتبال، که آگاهانه، با شعارهای هدفمند همچون "فوتبال با سیاست نمی‌خواهیم نمی خواهیم" ، "بی‌شرف بی‌شرف" و همچنین "مرگ بر دیکتاتور" بار دیگر خشم و کینه مردم و بویژه ورزش‌دوستان را نسبت به خامنه‌ای جانی و رئیسی قاتل و تمامیت رژیم بصورت بارز و آشکار فریاد زدند ترفند های عمله رژیم را نقش بر آب کرد..
ابراز این تنفر عمیق یک پیام و یک خواسته مردمی را نشان میدهد که جز "سرنگونی" این رژیم ضد بشری و ضد ایران و ایرانی و دشمن ورزش نیست
