سخن روز
در شرایطی که ادامهٔ جنگ در غزه و فجایع آن، مردم سراسر دنیا را برانگیخته و متأثر کرده، جامعهٔ جهانی نسبت به‌جنگ‌افروزی رژیم و این‌که سر این اختاپوس مرگ‌آفرین در بیت‌العنکبوت خامنه‌ای است چشمش باز شده است. به‌موازات این آگاهی فزاینده، انزوا و محکومیت بین‌المللی رژیم هم گسترده‌تر و عمیق‌تر می‌شود. در چنین فضایی است که ۴۷کشور جهان، طی بیانیه‌یی اعلام کردند موعد پایان تحریم‌های تسلیحاتی و موشکی رژیم (در تاریخ ۱۸ اکتبر۲۰۲۳ = ۲۶مهر ۱۴۰۲) را نادیده می‌گیرند و تحریم‌ها را هم‌چون گذشته ادامه می‌دهند.
این بیانیه به‌امضای تقریباً همه کشورهای غربی و برخی کشورهای خاورمیانه، شرق آسیا، آفریقا و آمریکای جنوبی رسیده است. علاوه بر ۳کشور بزرگ اروپا (فرانسه، انگلستان و آلمان) که طرف مذاکرهٔ احیای برجام بودند، برخی دیگر از کشورهایی که این بیانیه را امضا کردند، ایتالیا، سوئد، اوکراین، آرژانتین، مراکش، ژاپن، استرالیا، کانادا و آمریکا هستند.
رژیم طبق معمول داد و فریاد می‌کند که طرف مقابل خلف وعده کرده، اما در بیانیهٔ آمریکا و ۴۶کشور جهان خاطرنشان شده است که لغو تحریم‌های موشکی بر این فرض استوار بود که رژیم به‌برجام پای‌بند خواهد ماند؛ موضوعی که اتفاق نیفتاد.
در این بیانیه هم‌چنین آمده است: برنامه موشکی رژیم ایران و ارائه فناوری موشکی و پهپادی به‌شرکا و گروه‌های نیابتی‌اش، ثبات بین‌المللی را به‌خطر انداخته و تنشهای منطقه را تشدید می‌کند.
ما در عزم خود برای رسیدگی به‌فعالیت‌های بی‌ثبات‌کننده موشکی این رژیم متحد هستیم؛ ضروری است که همه کشورها به‌اقداماتی برای مقابله با فعالیت‌های بی‌ثبات‌کننده مرتبط با موشکهای بالستیک رژیم ایران، از طریق همکاریهای ضد اشاعه ادامه دهند.
در چنین شرایطی خلیفهٔ ارتجاع با نگرانی از تشدید انزوای رژیم، باقری گماشته‌اش در مذاکرات برجام را به‌صحنه فرستاد و او با وقاحت گفت: «از این به‌بعد ما دیگر هیچ‌گونه محدودیتی در مورد فعالیت‌ها و نقل و انتقالات مرتبط با موشکهای بالستیک نداریم و ممنوعیتها خاتمه پیدا می‌کند». بلاهت این‌جاست که انگار این او یا ولی‌فقیه مفلوکش هستند که محدودیتها و ممنوعیتها و حدود آنها را تعیین می‌کنند!
البته کسانی که با وقاحت رژیم آشنا هستند، از این یاوه‌گویی تعجب نمی‌کنند. پیش از این نیز احمدی‌نژاد سوگلی سابق خامنه‌ای، قطعنامه‌های شورای امنیت را کاغذ پاره می‌خواند و با لحن لمپنی خاص خود می‌گفت آن قدر قطعنامه بدهید که قطعنامه‌دانتان پاره شود!
آنچه که این جماعت را این‌چنین وقیح و نسبت به‌قراردادهای بین‌المللی بی‌اعتنا کرده، سیاست سازش و مماشات کشورهای غربی با گردن‌کشی‌های رژیم بوده است. آنها به‌جای آن‌که در مذاکرات بی‌ثمر دو سه سال اخیر با رژیم، بازگرداندن قطعنامه‌های ۶گانهٔ شورای امنیت و به‌جریان انداختن مکانیسم ماشه را در دستور کار قرار دهند، به‌رژیم امکان و میدان دادند که تمام تعهداتش در قبال قطعنامهٔ ۲۲۳۱ شورای امنیت و آژانس بین‌المللی انرژی اتمی را خیره‌سرانه زیر پا بگذارد و یابوی خود را در میدان اتمی و موشکی بتازاند و منطقه را در جنگ و تروریسم فرو ببرد.
اگر چه بیانیهٔ ۴۷کشور جهان، مبنی بر ادامهٔ تحریم‌های تسلیحاتی و موشکی، نشانهٔ مثبتی حاکی از توجه بین‌المللی به‌خطر رژیم جنگ‌افروز آخوندی است، اما کافی نیست؛ به‌جای ادامهٔ تحریم‌های نیم‌بند و کم‌اثر که تجربه نشان داده جلو پیشروی رژیم به‌سمت بمب اتمی را نمی‌گیرد و مانع جنگ‌افروزیهایش نمی‌شود، بایستی ۶قطعنامهٔ شورای امنیت را به‌جریان بیندازند و مکانیسم ماشه را اجرایی کنند.
فجایع جاری در منطقه و شرایط بحرانی در سرتاسر خاورمیانه، اثباتگر این واقعیت است که تا وقتی سر مار خمینی‌گرایی در بیت‌خامنه‌ای کوبیده نشود، منطقه و جهان روی صلح و آرامش نخواهد دید
