قیام دی ۹۸
«حکومت‌های خودکامه و دیکتاتوری پیش از هر چیز، چراغ‌های قلمرو عمومی را نابود می‌کنند تا شهروندان نتوانند هم‌دیگر را ببینند...در چنین تاریکی و عصر ظلمت، نوری بر قلمرو عمومی تابیده نمی‌شود و چشم چشم را نمی‌بیند و انسان‌ها «تنها» می‌شوند. این‌گونه می‌شود که حکومت‌های خودکامه با همه‌ٔ هیمنه و حشمت و هیاهوی خود به مصاف شهروندی می‌روند که تنها و تک‌افتاده است».(هانا آرنت، انسان در عصر ظلمت)
مردم ایران از چنین سال‌هایی در اژدهاآباد آخوندها عبور کرده‌اند که اکنون به کمتر از سرنگونی حاکمیت عصر ظلمت رضا نمی‌دهند. از در و دیوار ایران ندا در می‌رسد که دیوارهای عصر ظلمت شیخان دارد یکی‌یکی فرو می‌ریزد. تاریک‌خانه‌های عصر ظلمانی و قرون‌وسطایی ولایت فقیه یکی‌یکی فتح می‌شوند. شکاف‌های پیاپی در ارکان نظام و ترک کردن اردوی دیوسالار آخوندی به خبرهای جاری تبدیل شده است.
هنوز اسم‌نویسی برای رفتن به مجلس، مهر ختم نخورده که خبر از تصفیه بزرگ و حذف و جرح جدید در درون نظام می‌رسد. طرفهٔ روزگار را بنگر که قسم خوردگان به اصل ولایت فقیه و حتی نایب‌رئیس مجلس، دیگر صلاحیت ندارند و کنار گذاشته شدند.
سریال کناره‌گیری کارکنان ارگانهای نظام شتاب گرفته است و همگی بر دروغگو بودن کارگزاران حکومتی تأکید دارند. رازهای مگوی حکومتی پلشت و دیوسیرت، توسط برخی ورزشکاران و هنرمندان و مجریان ارگانهای تبلیغاتی جمهوری اسلامی آخوندی برملا می‌شود. تحریم سیرک سالانهٔ هنری فجر توسط بسیاری شرکت‌کنندگان، دامن نظام را گرفته و مجبور شده چند گوش به فرمان نان‌خور را به صحنه بیاورد که از زبان آنها تیغ بکشد و بازار گرمی کند!
روز ۲۴دی ۹۸ یکی از بدترین روزهای عمر نظام ولایت فقیه بود. دانشجویان شجاع و دلیر و روشنگر که ساخت و بافت این نظام را در مداری فراتر از نگاه و تحلیل رایج می‌شناسند، آب پاکی به روی تمامیت رژیم ریختند و صحنهٔ جنگ اصلی و واقعی مردم ایران با خامنه‌ای و درباریانش را تعیین‌تکلیف نمودند. شعارهای امروز دانشجویان، نشانی از بلوغ شتابان تحولات طی یک هفتهٔ اخیر دارد. به این شعارها توجه کنید:
«نه رفراندوم نه اصلاح/ اعتصاب،انقلاب- -اصلاحات، رفراندم / رمز فریب مردم
۱۵۰۰نفر کشته آبان ماست - چه دی باشه چه آبان/ پیام یکی‌ست انقلاب
دی و آبان، کل سال / پیکار کفِ خیابان - - آخوند سرمایه‌دار / پول ما رو پس بیار
خامنه‌ای-روحانی / عوامل ویرانی- - -نه شاه میخوایم نه پاسدار/ مرگ براین دوکفتار
دیکتاتور،بسیجی،سپاهی/ داعش ماشمایی - - مردم چرانشستید/ منجی،خودٍ توهستی
نه جنگ ونه استبداد/ مرگ براین دوبیداد - - مرگ برستمگر/ چه شاه باشه چه رهبر
از ایران تا بغداد / فقر، ستم، استبداد - - دانشجو، کارگر / علیه ستمگر
بلوچستان تو آبه / رژیم دست به چماقه»
آیا این شعارها از یک گذار و عبور بزرگ و بازگشت‌ناپذیر از نظام سرکوبگر آخوندی خبر نمی‌دهند؟ آیا این شعارها تمام بساط کودتای ضدفرهنگی خمینی علیه دانشگاهها را به گور نبرده‌اند؟ آیا این شعارها شکست مطلق هر گونه مانور و سیرک اصلاحات را در آینده‌ٔ تحولات ایران رقم نزده‌اند؟ آیا این شعارها انرژی و سرمایهٔ انسانی ایران‌زمین را از تمامی قید و بندهای فریب و نیرنگ و بازارگرمی‌های داخلی و خارجی آزاد نمی‌کند؟ آیا این شعارها نوید فصلی نوین را بلافاصله پس از قیام آبان ۹۸ مژده نمی‌دهند؟ حالا «چراغ‌های قلمرو عمومی حکومت خودکامه و دیکتاتوری» ولایت فقیه است که یکی‌یکی خاموش می‌شود.
یقین کنیم که این ماییم که چنین سفرنامه‌ای را تجربه کرده، گذرانده‌ایم و اکنون داریم می‌نویسیم. این‌ها فقط فریاد و طنین بانگ هوشیاری نیستند؛ علاوه بر این، نشانه‌های عبور از پل‌های پیاپی قیام پشت قیام در یک دههٔ گذشته و تجربه‌های عینی آنها هستند. این‌ها آمادگی برای رقم زدن سرنوشت ملتی را تبیین می‌کنند. از طرفی این‌ها خاموش شدن یکی‌یکیِ چراغ‌های قلمرو دیکتاتوری مذهبی هستند که زوال و نابودی‌اش به‌طور قانونمند شتاب گرفته است.
روزنامه آلمانی فرانکفورتر آلگماینه می‌نویسد: «تصویری که حکومت اسلامی تلاش می‌کند به‌زور تبلیغات ایجاد کند خراش برداشته است، هم در ایران و هم در جاهایی که ایران آنها را حیاط خلوت خود می‌داند...مهدی در نیروی هوایی ایران سرباز است و ناچار بوده در راهپیمایی عزاداری برای قاسم سلیمانی شرکت کند؛ اما او که سلیمانی را یک تروریست می‌داند، با استقبال از خطری بزرگ، از مشارکت اجباری در این "نمایش چندش‌آور" فرار کرده است...یک استاد علوم سیاسی می‌گوید که جمهوری اسلامی مردم فقیر و گرسنه روستاها را در ازای یک وعده غذای گرم به تهران می‌کشاند. در ایران همه‌چیز نمایشی است. رژیم ۴۰سال تجربه برگزاری چنین راهپیمایی‌هایی را دارد.../ در نبود نشریات آزاد، اینترنت به میدان اصلی عقاید آزاد مردم بدل شده است. این رژیم سرانجام توسط افرادی سرنگون می‌شود که در آرزوی یک زندگی مناسب و آبرومند هستند».
فصل سقوط تمامیت نظام آخوندی در ذهن و قلب و ضمیر ایران‌زمین دارد رقم می‌خورد. تنها آنان که روح خود را به ابلیس مسلط فروخته‌اند، سرمایه‌های نظام ولایت فقیه‌اند و بس.
