سخن روز
پس از شکستهای پی‌درپی رژیم برای به‌انحراف کشاندن قیام عراق که آخرین حلقهٔ آن افشای مقتدا صدر و تصفیه و کنار رفتن او و اطرافیانش از صفوف جنبش آزادیخواهانهٔ مردم عراق بود، از یک‌سو شاهد انسجام و تعمیق و گسترش قیام هستیم و از سوی دیگر این پیشروی‌ها، آثار و نتایج خود را در تعادل‌قوای سیاسی بارز نموده و قیام را از حمایتهای بین‌المللی جدیدی برخوردار کرده است.
جدیدترین تحول در این زمینه، صدور بیانیه مشترک مطبوعاتی ۱۶کشور مبنی بر «محکومیت سرکوب مرگبار تظاهرکنندگان عراقی توسط نیروهای امنیتی و گروه‌های مسلح» است.
این کشورها که سفرای آنها در بغداد این بیانیه را امضا کرده‌اند، شامل کرواسی، جمهوری چک، فنلاند، بریتانیا، فرانسه، آلمان، مجارستان، ایتالیا، هلند، نروژ، لهستان، رومانی، اسپانیا، سوئد، کانادا و آمریکا می‌باشند.
در این بیانیه، سفرا از دولت عراق می‌خواهند هم‌چنان که در قانون اساسی عراق آمده، «به آزادی گردهمایی و حق تظاهرات مسالمت‌آمیز احترام بگذارد.
سفرای ۱۶کشور هم‌چنین از دولت عراق خواهان تضمین به‌عمل آمدن تحقیقات معتبر و حسابرسی در مورد بیش از ۵۰۰کشته و هزاران مجروح از تظاهرکنندگان از اول اکتبر تاکنون هستند».
روشن است که موضع‌گیری این ۱۶دولت که به‌منزلهٔ به‌رسمیت شناختن مشروعیت و حقانیت مقاومت و قیام مردم عراق است، نتیجهٔ پیروزیهای اخیر در طرد و تصفیهٔ خیانتکاران از جنبش و انسجام و استحکام صفوف آن است و خود موجب می‌شود که روحیهٔ رزمندهٔ قیام‌کنندگان و جوانان شورشگر عراقی بیش‌از‌پیش ارتقا یابد. این تحول، متقابلاً نیروهای سرکوبگر و شبه‌نظامیان دست‌ساز رژیم را دچار فرسایش و ریزش مضاعف می‌کند و در عین‌حال دست رژیم و نیروهای مزدورش را در سرکوب، بیش‌از‌پیش می‌بندد.
تحول مهم دیگر که تأثیرات شتاب‌دهنده‌ای بر روند تحولات اخیر داشته، حملهٔ موشکی(در روز یکشنبه ۶بهمن) به سفارت آمریکاست. هنوز هیچ گروهی مسئولیت این حمله را به‌عهده نگرفته و وزارت‌خارجه آمریکا نیز به‌طور مستقیم تهران را در این حملهٔ موشکی مقصر نشناخته است. ولی بیانیهٔ سخنگوی وزارت‌خارجه به تهدیدات رژیم ایران در منطقه و حملات قبلی توسط شبه‌نظامیان مورد حمایت رژیم، علیه منافع آمریکا اشاره کرد و گفت: «وضعیت امنیتی کماکان پرتنش است و گروه‌های مسلح مورد حمایت رژیم ایران، کماکان تهدید هستند، لذا ما هشیار باقی می‌مانیم».
چرا که «از ماه سپتامبر تاکنون بیش از ۱۴حمله توسط رژیم ایران و شبه‌نظامیان مورد حمایت آن، علیه پرسنل ایالات متحده در عراق صورت گرفته است».
از سوی دیگر، دولت آمریکا تحویل‌دهی تسلیحات به دولت عراق را متوقف کرد. سخنگوی نیروی هوایی آمریکا گفت: «این توقف شامل انواع تسلیحات از جمله تجهیزات هواپیماهای اف۱۶ است».
سخنگوی وزارت‌خارجه آمریکا نیز به ابراز خشم وزیر خارجه این کشور در تماس با عادل عبدالمهدی اشاره کرد و گفت: «پمپئو خشم خود را نسبت به استمرار حملات توسط گروه‌های مسلح رژیم ایران علیه تأسیسات آمریکا در عراق از جمله حملات موشکی روز یکشنبه به سفارت خود در بغداد ابراز داشت».
تجربه نشان داده که آمریکا نسبت به‌مسألهٔ امنیت سفارتخانه‌های خود بسیار حساس است و از کنار این قضیه بی‌اعتنا نخواهد گذشت، کما این‌که وزارت‌خارجه این کشور به‌دولت عراق گوشزد کرده که باید مسببان این حمله را مجازات کند و این اخطار، دولت مستعفی و لرزان عادل عبدالمهدی را در وضعیت بسیار دشواری قرار داده است.
شبه‌نظامیان وابسته به رژیم هم از عواقب این رخداد به‌شدت سراسیمه به‌نظر می‌رسند. همهٔ آنها برخلاف رجزخوانی‌های پیشین خود، از این حمله فاصله گرفته و دست‌داشتن خود را تکذیب و انکار کرده‌اند و به‌طور مسخره‌ای مدعی شده‌اند که این حمله توسط سنی‌ها و کردها صورت گرفته است. روشن است که هیچکس این را باور نمی‌کند و همهٔ انگشتهای اتهام متوجه خود آنهاست. بالاترین مقام‌های آمریکا هم پیش از این هشدار داده بودند که هر اقدام علیه مراکز آمریکایی توسط شبه‌نظامیان که به‌طور نیابتی از جانب رژیم عمل می‌کنند را از جانب رژیم تلقی می‌کنند.
مایک پمپئو، وزیر خارجهٔ آمریکا نیز روز سه‌شنبه ۸بهمن تصریح کرد: «ما حمله به‌سفارت آمریکا در عراق را به‌عنوان تلاشی برای منحرف کردن توجه عراقیان و جامعهٔ جهانی از سرکوب بی‌رحمانهٔ معترضان عراق توسط رژیم ایران و نیروهای نیابتی آن می‌نگریم».
به این ترتیب اکنون به‌وضوح می‌توان دید که زمین در عراق زیر پای آخوندهای حاکم و مزدورانشان به‌لرزه درآمده است، از یک‌سو قیام با گامهای محکم و استوار پیش می‌رود و از سوی دیگر، نیروهای وابسته به رژیم و باندهای فاسد و غارتگر حاکم بر عراق، در معرض ریزش و فرسایش قرار گرفته و سردمدارانشان اغلب متواری‌اند و نزد اربابان خود در تهران و قم پناه برده‌اند.
این موقعیت پیروزمند، نتیجهٔ مستقیم پایداری ۴ماههٔ مردم بپاخاسته و جوانان شورشگر عراقی است. هم‌چنان که رهبر مقاومت ایران در تاریخ ۷آذر ۹۸ این چشم‌انداز را به‌دلیل پایداری و مقاومت قیام‌کنندگان عراقی به‌روشنی پیش‌بینی کرده و گفته بود: «توفان انقلاب دموکراتیک عمق استراتژیک رژیم ولایت فقیه را در عراق و لبنان درمی‌نوردد... و آتشفشان قیام در ایران با خامنه‌ای و دست‌نشاندگانش سر سازگاری ندارد.
کف روی آب به‌کنار می‌رود: فَأَمَّا الزَّبَدُ فَیَذْهَبُ جُفَاء...
خلق‌های این منطقه از جهان سرنگونی استبداد دینی و دست‌نشاندگان و مزدوران آن را اراده کرده‌اند. بر زنجیرهاست که گسسته شوند. بر تاریخ و سرنوشت است که ارادهٔ پیروزمند خلقهایمان را بپذیرند».
