قیام ابان ۹۸
علی خامنه‌ای در نمایش جمعه ۲۷دیماه به جای ارائه راه‌حل برای مقابله با بحران های ناشی از هلاکت قاسم سلیمانی، سرنگون کردن هواپیمای مسافربری اوکراینی توسط موشک سپاه و قیام مردم در شهرهای مختلف ایران تنها به مخاطبانش دلداری داد.
به گفته ناظران، سرنگونی هواپیمای اوکراینی واقعه چرنوبیل را تداعی می‌کند که در آستانه فروپاشی اتحاد شوری اتفاق افتاد.
سرنگونی هواپیما حلقه آخر زنجیره‌یی بود که با هلاکت قاسم سلیمانی شروع شد و به قیام مردم در شهرهای مختلف کشور انجامید. وضعیتی که گماشتگان ولی‌فقیه در نمایشهای جمعه اخیر وجوهی از آن را ناگزیر به نمایش گذاشتند.
آخوند دژکام امام جمعه رژیم در شیراز گفت: «در این قضایا دشمنان اسلام خواستند به بهانه عزاداری برای سرنشینان هواپیما یکی از ارکان قدرت و اقتدار ملی ما را زیر سؤال ببرند و نسبت به نیروهای مسلح نیروهای موشکی و سپاه پاسداران اعتراضاتی راه بیندازند».(تلویزیون شبکه فارس ۲۷دی ۹۸)
اما آخوند دژکام اشاره نمی‌کند که اقتدار نظام و نیروهای مسلح چگونه زیر سؤال رفته است. این را یکی از کارشناسان حکومتی این‌گونه بیان می‌کند: «آن تصویری که آن آقایی که رفت بالای تیر چراغ برق و اهانت و جسارت کرد به تصویر حاج قاسم اصلاً یکی از تصویرهای کلیدی بود که دشمنان می‌خواستند».(تلویزیون شبکه خبر ۲۷دی ۹۸)
به‌زیر کشیدن تصویر قاسم سلیمانی و به آتش کشیدن آن، در واقع به‌زیر کشیدن و آتش زدن نماد تروریسم خارج کشوری حاکمیت و نماد اقتدار آن است.
این امر آن‌چنان روحیهٔ پاسداران و بسیجی‌ها را متزلزل کرده که تبلیغاتچی‌های رژیم ناگزیرند به میدان بیایند و به‌آنها دلداری بدهند.
آخوند مقری در نمایش جمعه مشهد در این رابطه می‌گوید: «این‌که شما می‌بینید آشوب شد... یک عده ریختند تو خیابان... شما نترسید.... اگر این اتفاقات نمی‌افتاد تو فتنه ۸۸تو جنگ تحمیلی تو قضیه منافقین ما دشمن را نمی‌شناختیم. همان اتفاق ناگوار می‌تواند تو جامعه بیفتد از کسی که هواپیمای اوکراینی را سرنگون می‌کند تا اونی که روز عاشورا فتنه می‌کند و عکس امام را پاره می‌کند و به‌پوستر سلیمانی لگد می‌زند».(تلویزیون آستان قدس ۲۷دی ۹۸)
پاسدار محسن رضایی، دبیر مجمع تشخیص مصلحت آخوندی، هم در این میان نتوانست هراس خود را مخفی نگاه دارد و نالید: «اینها طی دو سال گذشته آمدند از سال ۹۶ آبان ۹۸ همین چند روز اخیر به‌خاطر مسأله هواپیما اینها آمدند از طریق فضای مجازی رسانه‌ها سعی کردند که از اعتراضات مردم بهره‌برداری کنند».(تلویزیون شبکه سه ۲۷دی ۹۸)
وحشت‌زدگی از شرایط انفجاری موجود واقعیتی است که از دید رسانه‌ها و تحلیلگران خارجی نیز پوشیده نمانده است.
در این رابطه روزنامه لس‌آنجلس تایمز نوشت: «برخلاف نطق مبارزه طلبانه خامنه‌ای در نماز جمعه حضور دوباره معترضان در خیابان‌ها، تهدید اروپا به تحریم‌های جدید اقتصادی و مرگ قاسم سلیمانی رژیمی را به لرزه در آورده که برای دهها سال با سرکوب مردم و ایجاد فتنه در خاورمیانه، هنوز در قدرت باقی مانده. سرنگون کردن هواپیمای اوکراینی نیز موج اعتراضات را بر انگیخت و نشان داد که رژیم از مردم ایران که خواهان گزارشی شفاف از حادثه هستند درک درستی ندارد».
لس‌آنجلس تایمز به‌نقل از یک کارشناس امور ایران مختصات رژیم را در این عبارات خلاصه کرد. «در ایران «فساد بسیار زیاد است، دولت قادر به تأمین نیازهای مردم نیست. رویارویی بین مردم و رژیم در حال افزایش است. ولی بی‌اعتمادی عمومی به رژیم مهمترین چیز است».(لس‌آنجلس تایمز ۱۷ژانویه ۲۰۲۰)
آنطور که از اظهارات مقامات و مهره‌هایی که در بالا به اظهارات آنها اشاره شد برمی‌آید، آه و فغانهای این روزهای سردمداران و عوامل آن از حوادث دو هفته گذشته که برای حاکمیت بسیار تلخ بود و علی خامنه‌ای هم در خطبه‌های نمازجمعه این هفته به تلخی آن اعتراف کرد، به‌دلیل هراس از قیام و هراس از به‌گورسپاری نظام آخوندی به دست مردم قیام‌آفرین خصوصاً جوانان شورشی است.
وحشت آنها از وجود شرایط انفجاری جامعه، مشابه شرایطی است که قیامهای سال ۹۶و آبان سال ۹۸ را رقم زد.
قیام‌هایی که در آنها ارکان پوسیده حکومت به لرزه افتاد و هنوز هم هر بار که مقامات و مهره‌های آن به‌وقایع این قیام‌ها اشاره می‌کنند، داغ دلشان از نفرت مردم نسبت به رژیم خصوصاً به‌رأس آن علی خامنه‌ای تازه می‌شود.
اما واقعیت این است که کار این حاکمیت از این حرفها گذشته که این یقه‌درانی‌ها و ابراز نگرانی‌ها بتواند برای آن مفید فایده باشد. زیرا شرایط انفجاری جامعه طوری است که قیام استمرار پیدا خواهد کرد و لاجرم شعله‌های سرکش آن ریش و ریشه سردمداران و نظام را خواهد سوزاند.
درمورد شرایط عینی برای قیام و گیرافتادن رژیم درمخمصه آن بهرام پارسایی، یکی از اعضای مجلس ارتجاع، می‌گوید: «وضعیت فعلی کشور ما و شکاف‌های ایجاد شده در آن بر هیچ کس پوشیده نیست. عمق این شکاف‌ها به حدی عمیق شده که به هیچ عنوان نمی‌توان آن را با شعارها و تبلیغات معمول و مرسوم نادیده گرفت و به برخی توطئه‌ها نسبت داد. نزدیک شدن بازه‌های اعتراض عمومی در کشور به لحاظ زمانی، دخیل شدن اقشار بیشتری در این دست اعتراضات، گسترده‌تر شدن دامنه مطالبات مطرح در اعتراضات به مسائل متنوع‌تر و در بر گرفتن حوزه‌های بیشتری در این زمینه نشانه‌های واضح و آشکاری است برای هر ناظری تا بداند جامعه ایرانی در شرایط عادی به سر نمی‌برد».(روزنامه حکومتی ایران ۲۸ دی ۹۸)
این نماینده مجلس آخوندی هم نگران وجود موقعیت انقلابی در جامعه و خطر انفجارهای بزرگتری است که در کمین نظام قرار دارند. موقعیتی که به آن‌چنان درجه‌ای از بلوغ رسیده است که در این موقعیت هر اعتراض و خیزش مردمی شکل براندازانه به خود می‌گیرد.
آن‌چنانکه در جریان قیام و اعتراضات اخیر مردم در ارتباط با سقوط هواپیما و کشته شدن هموطنان هم مشاهده شد، اعتراضات و شعارها سمت وسوی براندازانه به خود گرفت و مردم شعار می‌دادند: «فرمانده کل قوا استعفا استعفا»، «سپاه جنایت می‌کند رهبر حمایت می‌کند»، «مرگ بر خامنه‌ای و...»
این یک چالش همیشگی برای حکومت آخوندی است تا روزی که به‌دست مردم و با حمایت کانون‌های شورشی و مقاومت سازمان‌یافته مردم ایران به‌گور سپرده شود.
